پرش به محتوا

احصان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۱ اوت ۲۰۱۷
اصلاح شناسه
imported>Movahhed
imported>Movahhed
(اصلاح شناسه)
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
'''اِحصان'''، اصطلاحی فقهی به دو معنای «همسر داشتن» و «پاکدامنی» است که در باب [[زنا]]، [[قذف]] و [[لعان]] [[فقه|فقه اسلامی]] از آن بحث می شود. منابع فقهی، مجازات زنا برای کسی که احصان دارد را [[سنگسار]] دانسته و عمل او را [[زنای محصنه]] می‌نامند. همچنین مجازات کسی که شخص محصنی را قذف کند، هشتاد ضربه شلاق دانستند. تحقق احصان در هر دو باب، نیازمند شرایط ویژه‌ای است.  
'''اِحصان'''، اصطلاحی فقهی به دو معنای «همسر داشتن» و «پاکدامنی» است که در باب [[زنا]]، [[قذف]] و [[لعان]] [[فقه|فقه اسلامی]] از آن بحث می شود. طبق منابع فقهی، مجازات <ref>زنای محصنه</ref> [[سنگسار]] و مجازات کسی که شخص محصنی را قذف کند، هشتاد ضربه شلاق است. تحقق احصان در هر دو باب، نیازمند شرایط ویژه‌ای است.  
== معنا ==
== معنا ==
واژه «احصان» در لغت، به معنای نگه داشتن و مصونیت بخشیدن<ref>فرهنگ دهخدا، ذیل واژه احصان.</ref> و در اصطلاح فقهی به دو معنای «همسر داشتنن» و «پاکدامنی» است. <ref>هاشمی شاهرودی، موسوعةالفقه الاسلامی طبقا لمذهب اهل البیت، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۱۱؛ دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۵ش، ج۲۱، ذیل مدخل زنا، ص۵۹۶.</ref> در منابع فقهی، از معنای اول به «احصان الرجم» و از معنای دوم به «احصان القذف» نیز یاد می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، محمود، موسوعةالفقه الاسلامی طبقا لمذهب اهل البیت، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۱۱.</ref> به مرد و زنی که شرایط «احصان» را داشته باشند «مُحصَن» و «محصَنه» یا «ثیِّب» و «ثیِّبه» می‌گویند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۵ش، ج۲۱، ذیل مدخل زنا، ص۵۹۶؛ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref>  
واژه «احصان» در لغت، به معنای نگه داشتن و مصونیت بخشیدن<ref>فرهنگ دهخدا، ذیل واژه احصان.</ref> و در اصطلاح فقهی به دو معنای «همسر داشتنن» و «پاکدامنی» است. <ref>هاشمی شاهرودی، موسوعةالفقه الاسلامی طبقا لمذهب اهل البیت، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۱۱؛ دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۵ش، ج۲۱، ذیل مدخل زنا، ص۵۹۶.</ref> در منابع فقهی، از معنای اول به «احصان الرجم» و از معنای دوم به «احصان القذف» نیز یاد می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، محمود، موسوعةالفقه الاسلامی طبقا لمذهب اهل البیت، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۱۱.</ref> به مرد و زنی که شرایط «احصان» را داشته باشند «مُحصَن» و «محصَنه» یا «ثیِّب» و «ثیِّبه» می‌گویند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۵ش، ج۲۱، ذیل مدخل زنا، ص۵۹۶؛ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref>  
کاربر ناشناس