سوره معارج: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره معارج (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۲

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۰ اوت ۲۰۲۲

جز

←‏متن و ترجمه: اصلاح فاصلهٔ مجازی

دیداریویکی‌متن

Mahdi1382

Automoderated users، confirmed

۱۸٬۴۱۲

ویرایش

@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 == متن و ترجمه ==
-{{نقل قول دوقلو تاشو|تیتر= سوره معارج|<center>بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ</center>{{سخ}} سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾ لِّلْكَافِرِ‌ينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾ مِّنَ اللَّـهِ ذِي الْمَعَارِ‌جِ ﴿٣﴾ تَعْرُ‌جُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّ‌وحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُ‌هُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤﴾ فَاصْبِرْ‌ صَبْرً‌ا جَمِيلًا ﴿٥﴾ إِنَّهُمْ يَرَ‌وْنَهُ بَعِيدًا ﴿٦﴾ وَنَرَ‌اهُ قَرِ‌يبًا ﴿٧﴾ يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ﴿٨﴾ وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿٩﴾ وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿١٠﴾ يُبَصَّرُ‌ونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِ‌مُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿١٣﴾ وَمَن فِي الْأَرْ‌ضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾ كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾ نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾ تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ‌ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾ وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ﴿١٨﴾ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ‌ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾ وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ‌ مَنُوعًا ﴿٢١﴾ إِلَّا الْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾ الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿٢٣﴾ وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ﴿٢٤﴾ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُ‌ومِ ﴿٢٥﴾ وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٢٦﴾ وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَ‌بِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾ إِنَّ عَذَابَ رَ‌بِّهِمْ غَيْرُ‌ مَأْمُونٍ ﴿٢٨﴾ وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُ‌وجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٢٩﴾ إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ‌ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾ فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَ‌اءَ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٣١﴾ وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَ‌اعُونَ ﴿٣٢﴾ وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿٣٣﴾ وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾ أُولَـٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَ‌مُونَ ﴿٣٥﴾ فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿٣٦﴾ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾ أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِ‌ئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ﴿٣٨﴾ كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِرَ‌بِّ الْمَشَارِ‌قِ وَالْمَغَارِ‌بِ إِنَّا لَقَادِرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرً‌ا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾ فَذَرْ‌هُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾ يَوْمَ يَخْرُ‌جُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَ‌اعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾ خَاشِعَةً أَبْصَارُ‌هُمْ تَرْ‌هَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
+{{نقل قول دوقلو تاشو|تیتر= سوره معارج|<center>بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ</center>{{سخ}} سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾ لِّلْكَافِرِ‌ينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾ مِّنَ اللَّـهِ ذِي الْمَعَارِ‌جِ ﴿٣﴾ تَعْرُ‌جُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّ‌وحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُ‌هُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤﴾ فَاصْبِرْ صَبْرً‌ا جَمِيلًا ﴿٥﴾ إِنَّهُمْ يَرَ‌وْنَهُ بَعِيدًا ﴿٦﴾ وَنَرَ‌اهُ قَرِ‌يبًا ﴿٧﴾ يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ﴿٨﴾ وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿٩﴾ وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿١٠﴾ يُبَصَّرُ‌ونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِ‌مُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿١٣﴾ وَمَن فِي الْأَرْ‌ضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾ كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾ نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾ تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾ وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ﴿١٨﴾ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾ وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾ إِلَّا الْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾ الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿٢٣﴾ وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ﴿٢٤﴾ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُ‌ومِ ﴿٢٥﴾ وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٢٦﴾ وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَ‌بِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾ إِنَّ عَذَابَ رَ‌بِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ﴿٢٨﴾ وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُ‌وجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٢٩﴾ إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾ فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَ‌اءَ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٣١﴾ وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَ‌اعُونَ ﴿٣٢﴾ وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿٣٣﴾ وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾ أُولَـٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَ‌مُونَ ﴿٣٥﴾ فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿٣٦﴾ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾ أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِ‌ئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ﴿٣٨﴾ كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِرَ‌بِّ الْمَشَارِ‌قِ وَالْمَغَارِ‌بِ إِنَّا لَقَادِرُ‌ونَ ﴿٤٠﴾ عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرً‌ا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾ فَذَرْ‌هُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾ يَوْمَ يَخْرُ‌جُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَ‌اعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾ خَاشِعَةً أَبْصَارُ‌هُمْ تَرْ‌هَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
-|<center>به نام خداوند رحمتگر مهربان</center>{{سخ}} پرسنده‌اى از عذاب واقع‌شونده‌اى پرسيد، (۱) كه اختصاص به كافران دارد [و] آن را بازدارنده‌اى نيست. (۲) [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب‌] است. (۳) فرشتگان و روح، در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مى‌روند. (۴) پس صبر كن، صبرى نيكو. (۵) زيرا آنان [عذاب‌] را دور مى‌بينند، (۶) و [ما] نزديكش مى‌بينيم. (۷) روزى كه آسمانها چون فلز گداخته شود، (۸) و كوهها چون پشم زده گردد، (۹) و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال‌] نپرسد، (۱۰) آنان را به ايشان نشان مى‌دهند. گناهكار آرزو مى‌كند كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز، مى توانست پسران خود را عوض دهد، (۱۱) و [نيز] همسرش و برادرش را، (۱۲) و قبيله‌اش را كه به او پناه مى‌دهد، (۱۳) و هر كه را كه در روى زمين است همه را [عوض مى‌داد] و آنگاه خود را رها مى‌كرد. (۱۴) نه چنين است. [آتش‌] زبانه مى‌كشد، (۱۵) پوست سر و اندام را بركننده است. (۱۶) هر كه را پشت كرده و روى برتافته، (۱۷) و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته‌] فرا مى‌خواند. (۱۸) به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى‌تاب‌] خلق شده است. (۱۹) چون صدمه‌اى به او رسد عجز و لابه كند. (۲۰) و چون خيرى به او رسد بخل ورزد. (۲۱) غير از نمازگزاران (۲۲) همان كسانى كه بر نمازشان پايدارى مى‌كنند. (۲۳) و همانان كه در اموالشان حقى معلوم است، (۲۴) براى سائل و محروم. (۲۵) و كسانى كه روز جزا را باور دارند. (۲۶) و آنان كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند. (۲۷) چرا كه از عذاب پروردگارشان ايمن نمى‌توانند بود. (۲۸) و كسانى كه دامن خود را حفظ مى‌كنند، (۲۹) مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت‌] مورد نكوهش نيستند. (۳۰) و هر كس پا از اين [حد] فراتر نهد، آنان همان از حد درگذرندگانند. (۳۱) و كسانى كه امانتها و پيمان خود را مراعات مى‌كنند. (۳۲) و آنان كه بر شهادتهاى خود ايستاده‌اند. (۳۳) و كسانى كه بر نمازشان مداومت مى‌ورزند. (۳۴) آنها هستند كه در باغهايى [از بهشت‌]، گرامى خواهند بود. (۳۵) چه شده است كه آنان كه كفر ورزيده‌اند، به سوى تو شتابان، (۳۶) گروه گروه، از راست و از چپ [هجوم مى‌آورند]  (۳۷) آيا هر يك از آنان طمع مى‌بندد كه در بهشت پر نعمت درآورده شود؟ (۳۸) نه چنين است. ما آنان را از آنچه [خود] مى‌دانند آفريديم. (۳۹) [هرگز،] به پروردگار خاوران و باختران سوگند ياد مى‌كنم كه ما تواناييم، (۴۰) كه به جاى آنان بهتر از ايشان را بياوريم؛ و بر ما پيشى نتوانند جست. (۴۱) پس بگذارشان ياوه گويند و بازى كنند تا روزى را كه وعده داده شده‌اند ملاقات نمايند. (۴۲) روزى كه از گورها[ى خود] شتابان برآيند، گويى كه آنان به سوى پرچمهاى افراشته مى دوند. (۴۳) ديدگانشان فرو افتاده، [غبار] مذلّت آنان را فرو گرفته است. اين است همان روزى كه به ايشان وعده داده مى‌شد. (۴۴)}}
+|<center>به نام خداوند رحمتگر مهربان</center>{{سخ}} پرسنده‌اى از عذاب واقع‌شونده‌اى پرسيد، (۱) كه اختصاص به كافران دارد [و] آن را بازدارنده‌اى نيست. (۲) [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است. (۳) فرشتگان و روح، در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مى‌روند. (۴) پس صبر كن، صبرى نيكو. (۵) زيرا آنان [عذاب] را دور مى‌بينند، (۶) و [ما] نزديكش مى‌بينيم. (۷) روزى كه آسمانها چون فلز گداخته شود، (۸) و كوه‌ها چون پشم زده گردد، (۹) و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد، (۱۰) آنان را به ايشان نشان مى‌دهند. گناهكار آرزو مى‌كند كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز، مى توانست پسران خود را عوض دهد، (۱۱) و [نيز] همسرش و برادرش را، (۱۲) و قبيله‌اش را كه به او پناه مى‌دهد، (۱۳) و هر كه را كه در روى زمين است همه را [عوض مى‌داد] و آنگاه خود را رها مى‌كرد. (۱۴) نه چنين است. [آتش] زبانه مى‌كشد، (۱۵) پوست سر و اندام را بركننده است. (۱۶) هر كه را پشت كرده و روى برتافته، (۱۷) و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته] فرا مى‌خواند. (۱۸) به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى‌تاب] خلق شده‌است. (۱۹) چون صدمه‌اى به او رسد عجز و لابه كند. (۲۰) و چون خيرى به او رسد بخل ورزد. (۲۱) غير از نمازگزاران (۲۲) همان كسانى كه بر نمازشان پايدارى مى‌كنند. (۲۳) و همانان كه در اموالشان حقى معلوم است، (۲۴) براى سائل و محروم. (۲۵) و كسانى كه روز جزا را باور دارند. (۲۶) و آنان كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند. (۲۷) چرا كه از عذاب پروردگارشان ايمن نمى‌توانند بود. (۲۸) و كسانى كه دامن خود را حفظ مى‌كنند، (۲۹) مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت] مورد نكوهش نيستند. (۳۰) و هر كس پا از اين [حد] فراتر نهد، آنان همان از حد درگذرندگانند. (۳۱) و كسانى كه امانت‌ها و پيمان خود را مراعات مى‌كنند. (۳۲) و آنان که بر ادای گواهی‌های خود پای بند و متعهدند. (۳۳) و كسانى كه بر نمازشان مداومت مى‌ورزند. (۳۴) آنها هستند كه در باغ هايى [از بهشت]، گرامى خواهند بود. (۳۵) چه شده‌است كه آنان كه كفر ورزيده‌اند، به سوى تو شتابان، (۳۶) گروه گروه، از راست و از چپ [هجوم مى‌آورند]  (۳۷) آيا هر يك از آنان طمع مى‌بندد كه در بهشت پر نعمت درآورده شود؟ (۳۸) نه چنين است. ما آنان را از آنچه [خود] مى‌دانند آفريديم. (۳۹) [هرگز،] به پروردگار خاوران و باختران سوگند ياد مى‌كنم كه ما تواناييم، (۴۰) كه به جاى آنان بهتر از ايشان را بياوريم؛ و بر ما پيشى نتوانند جست. (۴۱) پس بگذارشان ياوه گويند و بازى كنند تا روزى را كه وعده داده شده‌اند ملاقات نمايند. (۴۲) روزى كه از گورها[ى خود] شتابان برآيند، گويى كه آنان به سوى پرچم هاى افراشته مى دوند. (۴۳) ديدگانشان فرو افتاده، [غبار] مذلّت آنان را فرو گرفته‌است. اين است همان روزى كه به ايشان وعده داده مى‌شد. (۴۴)}}
 {{سوره‌های قرآن|70|[[سوره حاقه]]|[[سوره نوح]]}}