سجده شکر: تفاوت میان نسخه‌ها

* به سند معتبر از [[امام رضا(ع)]] روایت شده: اگر می‌خواهی صد مرتبه «شُکراً شُکراً» بگو و اگر می‌خواهی صد مرتبه «عَفواً عَفواً».<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۳۳۲.</ref>

* [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: «نمازگزار بعد از نمازهای واجب به جهت شکر خداوند و سپاس‌گزاری از او برای توفیقی که در [[ادا]]ی واجباتش به او عنایت فرموده، سجده می‌کند و کم‌ترین چیزی که می‌گوید؛ سه بار ذکر "شُکراً لِلّه" است».<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref>

* در [[عیون اخبار الرضا]] از [[رجاء بن ابی ضحاک]] روایت کرده که حضرت رضا(ع) در راه [[خراسان]]، هرگاه از تعقیب [[نماز ظهر]] فارغ می‌شدند، صد مرتبه در سجده می‌گفتند: شکراً للّه و چون از [[تعقیبات|تعقیب]] نماز عصر فارغ می‌شدند، صد مرتبه می‌گفتند: حمداً للّه.

* [[کلینی]] به سند معتبر روایت کرده است: مردی به حضرت صادق(ع) شکایت کرد: کنیزی دارم که علیل است، فرمود: پس از هر [[نماز واجب]] در سجده شکر بگوید: «یا رؤوف یا رحیم، یا ربّ یا سیدی» آنگاه حاجت خود را بطلبد.

*در بسیاری از روایات معتبر نقل شده است که [[امام صادق(ع)]] و [[امام کاظم(ع)]] در سجده شکر بسیار می‌گفتند: «{{عربی|اَسْألُک الرّاحَةَ عِنْدَ الْمَوتِ وَ الْعَفْوَ عِندَ الْحِسابِ.}}»<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ص۹۹-۱۰۲.</ref>

*همچنین یاد نعمت بزرگ [[ولایت]] [[اهل بیت(ع)]] در سجده شکر سفارش شده است.<ref>جامع الاحادیث، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۴۶۹.</ref>