کاربر ناشناس
بنی‌اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیز کاری) |
imported>Mohamadpur جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:سرگردانی یهود در بیابان. تابلو فرش.jpg|300px|بندانگشتی|فرش دستباف مربوط به وقایع بنی‌اسرائیل در بیابان سینا.]] | [[پرونده:سرگردانی یهود در بیابان. تابلو فرش.jpg|300px|بندانگشتی|فرش دستباف مربوط به وقایع بنی‌اسرائیل در بیابان سینا.]] | ||
'''بنی اسرائیل'''، به دوازده فرزند یا قومی گفته می‌شود که به نام پدر و جدشان [[یعقوب|اسرائیل]] (یعقوب) نام گذاری شده‌اند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنها یاد کرده است. اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی(ع)]] در مصر ماندند. پس از وفات موسی(ع)، [[یوشع]] و پس از وی، عصر داوران بنی‌اسرائیل شروع شد. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات می‌پرداختند. سال‌ها بعد، عصر پادشاهان بنی‌اسرائیل با [[طالوت]] و سپس [[داود]] و [[سلیمان(ع)]] آغاز شد. بعد از سلیمان(ع) فرزندش به پادشاهی رسید اما ده طایفه از بین دوازده طایفه بنی‌اسرائیل از او پیروی نکردند و فقط دو طایفه بنیامین و یهودا از او پیروی کردند و در منطقه‌ای به نام یهودا در [[اورشلیم]] ساکن شدند و نام یهودی از همین طایفه ریشه دارد. در دوران سلیمان(ع) معبدی برای عبادت ساخته شده بود به نام [[هیکل سلیمان]] که به سبب اختلاف میان اقوام بنی‌اسرائیل و اشغال اورشلیم چند بار تخریب شد. آنها بعد از آنکه موسی(ع) به [[طور سینا]] رفت و مدتی غایب بود به گوساله‌پرستی روی آوردند. خداوند در قرآن از نعمت‌ها، دستورات و توبیخ‌های فراوانی که به بنی‌اسرائیل داده است، نام می‌برد. | '''بنی اسرائیل'''، به دوازده فرزند یا قومی گفته می‌شود که به نام پدر و جدشان [[یعقوب|اسرائیل]] (یعقوب) نام گذاری شده‌اند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنها یاد کرده است. | ||
اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی(ع)]] در مصر ماندند. پس از وفات موسی(ع)، [[یوشع]] و پس از وی، عصر داوران بنی‌اسرائیل شروع شد. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات می‌پرداختند. سال‌ها بعد، عصر پادشاهان بنی‌اسرائیل با [[طالوت]] و سپس [[داود]] و [[سلیمان(ع)]] آغاز شد. بعد از سلیمان(ع) فرزندش به پادشاهی رسید اما ده طایفه از بین دوازده طایفه بنی‌اسرائیل از او پیروی نکردند و فقط دو طایفه بنیامین و یهودا از او پیروی کردند و در منطقه‌ای به نام یهودا در [[اورشلیم]] ساکن شدند و نام یهودی از همین طایفه ریشه دارد. | |||
در دوران سلیمان(ع) معبدی برای عبادت ساخته شده بود به نام [[هیکل سلیمان]] که به سبب اختلاف میان اقوام بنی‌اسرائیل و اشغال اورشلیم چند بار تخریب شد. آنها بعد از آنکه موسی(ع) به [[طور سینا]] رفت و مدتی غایب بود به گوساله‌پرستی روی آوردند. خداوند در قرآن از نعمت‌ها، دستورات و توبیخ‌های فراوانی که به بنی‌اسرائیل داده است، نام می‌برد. | |||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
بنی اسرائیل، به دوازده فرزند یا قومی گفته می‌شود که به نام پدر و جدشان [[اسرائیل]] (یعقوب) نام گذاری شده‌اند.<ref>مهروش، «بنی‌اسرائیل»، ۱۳۸۳ش، ج۱۲. ص۶۲۹. </ref> | بنی اسرائیل، به دوازده فرزند یا قومی گفته می‌شود که به نام پدر و جدشان [[اسرائیل]] (یعقوب) نام گذاری شده‌اند.<ref>مهروش، «بنی‌اسرائیل»، ۱۳۸۳ش، ج۱۲. ص۶۲۹. </ref> همچنین برخی از فرزندان یعقوب یا قوم بنی اسرائیل به عنوان [[اسباط]] یاد کرده‌اند.<ref>اسدی، در مدخل «اسباط»، ج۳، ص۱۸.</ref> | ||
خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنها یاد کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنی‌اسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ش، ص۵۵</ref> این قوم در نگاه عرب پیش از [[اسلام]] به دلیل برخورداری از کتاب آسمانی، مناسک دینی خاص و پیشینه تاریخی، اقلیتی فرهیخته‌تر دانسته می‌شدند. با وجود فرهنگ قرآنی صدر اسلام، بنی اسرائیل به منزله گروهی با هویت رقیب قرار گرفتند.<ref>مهروش، «بنی‌اسرائیل»، ۱۳۸۳ش، ج۱۲. ص۶۲۹. </ref> | خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنها یاد کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنی‌اسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ش، ص۵۵</ref> این قوم در نگاه عرب پیش از [[اسلام]] به دلیل برخورداری از کتاب آسمانی، مناسک دینی خاص و پیشینه تاریخی، اقلیتی فرهیخته‌تر دانسته می‌شدند. با وجود فرهنگ قرآنی صدر اسلام، بنی اسرائیل به منزله گروهی با هویت رقیب قرار گرفتند.<ref>مهروش، «بنی‌اسرائیل»، ۱۳۸۳ش، ج۱۲. ص۶۲۹. </ref> | ||
| خط ۹۸: | خط ۱۰۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ترجمه فهری، تهران، علمیه اسلامیه، چاپ اول، بی‌تا. | *ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ترجمه فهری، تهران، علمیه اسلامیه، چاپ اول، بی‌تا. | ||
* اسدی، علی، مدخل «اسباط»، دائرة المعارف قرآن کریم، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۲ش. | |||
*العروسی الحویزی، عبد علی بن جمعة، تفسیر نور الثقلین، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق. | *العروسی الحویزی، عبد علی بن جمعة، تفسیر نور الثقلین، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق. | ||
*پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، قم، نشر زمزم هدایت، چاپ دوم، ۱۳۸۶ش. | *پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، قم، نشر زمزم هدایت، چاپ دوم، ۱۳۸۶ش. | ||