کاربر ناشناس
سوره مزمل: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع
imported>Hasaninasab جز (←معرفی سوره) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==معرفی سوره== | ==معرفی سوره== | ||
* '''نامگذاری''' | * '''نامگذاری''' | ||
این [[سوره]] را '''مزّمّل''' نامیده‌اند، چون [[خدا|خداوند]] در آیه اول آن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را «مزمل» خوانده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> مُزّمّل به معنای کسی است که لباس یا چیزی به خود می‌پیچد تا بخوابد یا مثلا سرما را از خود دور کند. گویا در برابر دعوتِ پیامبر(ص) به [[اسلام]]، مردم او را اذیت و آزار می‌کردند و آن حضرت برای دورکردن غم و اندوه، جامه‌ای به خود پیچیده بود تا لحظه‌ای استراحت کند.<ref>طباطبایی، المیزان، | این [[سوره]] را '''مزّمّل''' نامیده‌اند، چون [[خدا|خداوند]] در آیه اول آن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را «مزمل» خوانده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> مُزّمّل به معنای کسی است که لباس یا چیزی به خود می‌پیچد تا بخوابد یا مثلا سرما را از خود دور کند. گویا در برابر دعوتِ پیامبر(ص) به [[اسلام]]، مردم او را اذیت و آزار می‌کردند و آن حضرت برای دورکردن غم و اندوه، جامه‌ای به خود پیچیده بود تا لحظه‌ای استراحت کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۶۰.</ref> همچنین گفته شده این لباس‌پیچیدن به خود به دلیل ترس از بار مسئولیتِ [[رسالت]] در اوایل [[بعثت]] بوده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۵۶۷.</ref> | ||
* '''محل و ترتیب نزول''' | * '''محل و ترتیب نزول''' | ||
سوره مزّمّل جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]] سومین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، هفتاد و سومین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ج۱، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۹ قرآن جای دارد. | سوره مزّمّل جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]] سومین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، هفتاد و سومین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۹ قرآن جای دارد. | ||
* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | * '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | ||
سوره مزّمّل ۲۰ [[آیه]]، ۳۰۰ کلمه و ۸۵۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی، جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفَصِّلات]] (دارای آیات کوتاه) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> | سوره مزّمّل ۲۰ [[آیه]]، ۳۰۰ کلمه و ۸۵۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی، جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفَصِّلات]] (دارای آیات کوتاه) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
* بحث از [[معاد]] و فرستادن [[حضرت موسی]] به سوی [[فرعون]] و سركشی و سپس [[عذاب]] او؛ | * بحث از [[معاد]] و فرستادن [[حضرت موسی]] به سوی [[فرعون]] و سركشی و سپس [[عذاب]] او؛ | ||
* تخفیف درباره عبادت شبانه‌ای که در آیات ابتدایی سوره آمده بود؛ | * تخفیف درباره عبادت شبانه‌ای که در آیات ابتدایی سوره آمده بود؛ | ||
* دعوت به تلاوت قرآن و خواندن [[نماز]]، دادن [[زکات]]، انفاق در راه [[خدا]] و [[استغفار]].<ref>مکارم | * دعوت به تلاوت قرآن و خواندن [[نماز]]، دادن [[زکات]]، انفاق در راه [[خدا]] و [[استغفار]].<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۳۱۱.</ref> | ||
{{سوره مزمل}} | {{سوره مزمل}} | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
ترجمه: قرآن را شمرده شمرده بخوان. | ترجمه: قرآن را شمرده شمرده بخوان. | ||
{{اصلی|آیه ترتیل}} | {{اصلی|آیه ترتیل}} | ||
«[[ترتیل]]» در اصل به معنای «تنظیم» و «ترتیب موزون» است و در اینجا به معنی خواندن [[آیه|آیات]] [[قرآن]] با تأنی و نظم لازم و ادای صحیح حروف، تبیین كلمات، تأمل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آن است.<ref>مکارم شیرازی ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۳۱۲.</ref> از [[امام علی(ع)]] نقل شده است: «كلمات قرآن را به طور كامل آشكار كن و آن را مثل شعر نخوان و جداجدا و پراكنده نكن. با تلاوت آن دل‌های خود را به فزع وا دارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد». از [[امام صادق(ع)]] نیز روایت شده است «ترتیل آن است كه در تلاوت قرآن هرگاه به آیات [[بهشت]] رسیدید از [[خداوند]] بهشت بخواهید و هرگاه به آیات [[جهنم]] رسیدید، به خداوند پناه ببرید». در [[حدیث|روایتی]] دیگر از همان امام آمده است: «ترتیل آن است كه قرآن با صوتی زیبا خوانده شود».<ref>قرائتی، | «[[ترتیل]]» در اصل به معنای «تنظیم» و «ترتیب موزون» است و در اینجا به معنی خواندن [[آیه|آیات]] [[قرآن]] با تأنی و نظم لازم و ادای صحیح حروف، تبیین كلمات، تأمل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آن است.<ref>مکارم شیرازی ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۳۱۲.</ref> از [[امام علی(ع)]] نقل شده است: «كلمات قرآن را به طور كامل آشكار كن و آن را مثل شعر نخوان و جداجدا و پراكنده نكن. با تلاوت آن دل‌های خود را به فزع وا دارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد». از [[امام صادق(ع)]] نیز روایت شده است «ترتیل آن است كه در تلاوت قرآن هرگاه به آیات [[بهشت]] رسیدید از [[خداوند]] بهشت بخواهید و هرگاه به آیات [[جهنم]] رسیدید، به خداوند پناه ببرید». در [[حدیث|روایتی]] دیگر از همان امام آمده است: «ترتیل آن است كه قرآن با صوتی زیبا خوانده شود».<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱۰، ص۲۶۴.</ref> | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
در فضیلت تلاوت سوره مزمل، از پیامبر(ص) روایت شده است هر کس این سوره را دائما بخواند، خداوند سختی‌های دنیا و آخرت را از او برمی‌دارد و او پیامبر(ص) را در خواب خواهد دید.<ref>بحرانی، | در فضیلت تلاوت سوره مزمل، از پیامبر(ص) روایت شده است هر کس این سوره را دائما بخواند، خداوند سختی‌های دنیا و آخرت را از او برمی‌دارد و او پیامبر(ص) را در خواب خواهد دید.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۵، ص۵۱۵.</ref> همچنین از امام صادق(ع) نقل شده است اگر کسی این سوره را در نماز عشاء یا در آخر شب قرائت کند، شب و روز و خود سوره، به نفع او گواهی می‌دهند و خداوند به او زندگی پاک می‌دهد و او را پاکیزه می‌میراند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۵۶۵.</ref> | ||
== متن و ترجمه== | == متن و ترجمه== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* بحرانی، هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، مؤسسه البعثه، قسم الدراسات الاسلامیه، | * بحرانی، هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه البعثه، قسم الدراسات الاسلامیه، ۱۳۸۹ش. | ||
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* طباطبایی، | * طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۹۷۴م. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفة، چاپ اول، ۱۴۰۶ق. | ||
* قرائتی، محسن، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، | * قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۸ش. | ||
* معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآن، [بی‌جا]، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، | * معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآن، [بی‌جا]، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۱ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، | * مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||