Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۱۷۹
ویرایش
imported>Elyas-salehi جز (←طی الارض در قرآن) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طیُّ الْاَرض''' نوعی [[کرامت]] و به معنای پیمودن مسافت زیاد در مدت بسیار کم است. در [[عرفان]] به نوعی دورنوردی گفته میشود که در آن فرد به اراده خویش بدون حرکت، در مکان منتقل میشود. در [[آیه]] نخست [[سوره اسراء]]، از سیر شبانه [[پیامبر(ص)]] از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد الاقصی]]) سخن به میان آمده است که مسلمانان آن را طی الأرض پیامبر میدانند؛ [[سوره نمل]] نیز از انتقال تخت ملکه سبا از سرزمین سبا به [[فلسطین]] در کمتر از چشمبههمزدن سخن گفته است. | '''طیُّ الْاَرض''' نوعی [[کرامت]] و به معنای پیمودن مسافت زیاد در مدت بسیار کم است. در [[عرفان]] به نوعی دورنوردی گفته میشود که در آن فرد به اراده خویش بدون حرکت، در مکان منتقل میشود. در [[آیه]] نخست [[سوره اسراء]]، از سیر شبانه [[پیامبر(ص)]] از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد الاقصی]]) سخن به میان آمده است که مسلمانان آن را طی الأرض پیامبر میدانند؛ [[سوره نمل]] نیز از انتقال تخت ملکه سبا از سرزمین سبا به [[فلسطین]] در کمتر از چشمبههمزدن سخن گفته است. | ||
در منابع [[روایت|روایی]] شیعه مانند [[ | در منابع [[روایت|روایی]] شیعه مانند [[بحارالانوار]] و [[اصول کافی]] روایاتی در باب طی الارض [[امامان شیعه]] به ویژه [[امام علی(ع)]] و [[امام مهدی(عج)]]آمده است. ابن عربی بر این باور است که در طی الأرض، فرد خود را در مکان مبدأ معدوم و در مکان دلخواه ایجاد میکند. | ||
==واژهشناسی== | ==واژهشناسی== | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[سوره نمل]]، از انتقال تخت [[ملکه سبا]] از سرزمین سبا به [[فلسطین]] در کمتر از چشمبههمزدن سخن گفته است: «ای سران [کشور] کدام یک از شما تخت او را -پیش از آنکه مطیعانه نزد من آیند- برای من میآورد؟» عفریتی از [[جن]] گفت: «من آن را پیش از آنکه از مجلس خود برخیزی برای تو میآورم و بر این [کار] سخت توانا و مورد اعتمادم.» کسی که نزد او دانشی از کتاب [الهی] بود، گفت: «من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنی برایت میآورم.»<ref>قرآن، سوره نمل، آیات ۳۸-۴۰.</ref> | [[سوره نمل]]، از انتقال تخت [[ملکه سبا]] از سرزمین سبا به [[فلسطین]] در کمتر از چشمبههمزدن سخن گفته است: «ای سران [کشور] کدام یک از شما تخت او را -پیش از آنکه مطیعانه نزد من آیند- برای من میآورد؟» عفریتی از [[جن]] گفت: «من آن را پیش از آنکه از مجلس خود برخیزی برای تو میآورم و بر این [کار] سخت توانا و مورد اعتمادم.» کسی که نزد او دانشی از کتاب [الهی] بود، گفت: «من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنی برایت میآورم.»<ref>قرآن، سوره نمل، آیات ۳۸-۴۰.</ref> | ||
برخی ریشه طی الارض را در این داستان قرآنی میدانند و طی الأرض رویداده در آن را به [[آصف بن برخیا]]، وزیر [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان]] نسبت میدهند.<ref>رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۱۰ق، ج۲۴، ص۵۵۶.</ref> در [[حدیث|حدیثی]] از امام صادق(ع){{یادداشت|مازادَ صاحبُ | برخی ریشه طی الارض را در این داستان قرآنی میدانند و طی الأرض رویداده در آن را به [[آصف بن برخیا]]، وزیر [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان]] نسبت میدهند.<ref>رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۱۰ق، ج۲۴، ص۵۵۶.</ref> در [[حدیث|حدیثی]] از امام صادق(ع){{یادداشت|مازادَ صاحبُ سلیمان علی أن قال بإصبعه هکذا، فإذا هو قد جاء بعرش صاحبة سبأ، فقال له حمران : کیف هذا أصلحک الله؟ فقال : إن أبی کان یقول : '''إن الارض طویت له إذا أراد طواها'''. بحارالانوار، ج۱۴، ص۱۱۰. }} انتقال تخت ملکه سبا توسط آصف، طی الارض معرفی شده است.<ref>مولوینیا، تاریخ انبیا، ۱۳۸۴ش، ص۲۶۸.مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق،ج۱۴، ص۱۱۰ و۱۲۴.</ref>{{یادداشت|[[علامه طباطبایی]] به نقل از [[علامه طهرانی]] حقیقت طیالارض رااین میداند که انسان بااراده الهیه وملکوتیهای که ازآن بهرهمنداست بتواند خودش را درمکان اول(جایی که در آن هست) از میان بردارد ودر مکان دوم(مکان مقصود) احضار وایجاد کند. حسینی طهرانی، مهر تابان، ص۳۷۷-۳۷۹.}} | ||
==طی الأرض امامان== | ==طی الأرض امامان== | ||
در منابع [[روایت|روایی]] شیعه مانند [[بحار الانوار]] و [[اصول کافی]] روایاتی در باب طی الارض [[امامان شیعه]] به ویژه [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] آمده است.<ref>نک مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۲۲۱؛ کلینی، اصول کافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۴۱۳؛ مجلسی، مرآه | در منابع [[روایت|روایی]] شیعه مانند [[بحار الانوار]] و [[اصول کافی]] روایاتی در باب طی الارض [[امامان شیعه]] به ویژه [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] آمده است.<ref>نک مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۲۲۱؛ کلینی، اصول کافی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۴۱۳؛ مجلسی، مرآه العقول، ج۶، ص۱۱۸.</ref> | ||
از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل کردهاند که: «چگونه مردم سخن امیرالمومنین(ع) را انکار میکنند که گفت: "من اگر بخواهم با همین پایم به سینه [[معاویه]] که در [[شام]] است میکوبم و او را از تختش سرنگون میکنم"، اما کار آصف بن برخیا را که تخت بلقیس را برای [[حضرت سلیمان|سلیمان]] آورد، انکار نمیکنند؟ آیا پیامبر ما برتر از تمام پیامبران نیست؟ آیا وصی او برترین اوصیاء نیست؟ پس چرا امیرالمؤمنین را به قدر آصف نیز باور ندارند؟ خداوند بین ما و بین آنان که حق ما را انکار میکنند و برتری ما را قبول ندارند، داوری کند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۲۵، ۲۸.</ref> | از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل کردهاند که: «چگونه مردم سخن امیرالمومنین(ع) را انکار میکنند که گفت: "من اگر بخواهم با همین پایم به سینه [[معاویه]] که در [[شام]] است میکوبم و او را از تختش سرنگون میکنم"، اما کار آصف بن برخیا را که تخت بلقیس را برای [[حضرت سلیمان|سلیمان]] آورد، انکار نمیکنند؟ آیا پیامبر ما برتر از تمام پیامبران نیست؟ آیا وصی او برترین اوصیاء نیست؟ پس چرا امیرالمؤمنین را به قدر آصف نیز باور ندارند؟ خداوند بین ما و بین آنان که حق ما را انکار میکنند و برتری ما را قبول ندارند، داوری کند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۲۵، ۲۸.</ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
*حسینی طهرانی، محمدحسین، مهرتابان (یادنامه و مصاحبه تلمیذ و علامه محمد حسین طباطبایی تبریزی)، قم، باقرالعلوم، ۱۴۲۶ق. | *حسینی طهرانی، محمدحسین، مهرتابان (یادنامه و مصاحبه تلمیذ و علامه محمد حسین طباطبایی تبریزی)، قم، باقرالعلوم، ۱۴۲۶ق. | ||
*دهخدا، علیاکبر، لغتنامه. | *دهخدا، علیاکبر، لغتنامه. | ||
*رازی، محمد بن عمر (فخر رازی)، تفسیر کبیر (مفاتیح الغیب)، | *رازی، محمد بن عمر (فخر رازی)، تفسیر کبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۰ق. | ||
*راغب | *راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | ||
*صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تحقیق، تصحیح و تعلیق: | *صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تحقیق، تصحیح و تعلیق: علیاکبر الغفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۵ق. | ||
*طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | *طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||
*فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، قم، دلیل ما، ۱۴۲۳ق. | *فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، قم، دلیل ما، ۱۴۲۳ق. | ||
*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، | *کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق دار الحدیث، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۹ق. | ||
*مجلسی، بحارالانوار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳ق. | *مجلسی، بحارالانوار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳ق. | ||
{{عرفان اسلامی}} | {{عرفان اسلامی}} | ||
<onlyinclude>{{درجهبندی | <onlyinclude>{{درجهبندی | ||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص | | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص |