اسدالله (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

اسدالله به معنای شیر خدا و کنایه از شجاعت است. حمزه را به دلیل شجاعتش اسدالله(شیر خدا) می‌نامیدند.<ref> ابن حیون، شرح الاخبار فی فضائل الائمه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۲۸.</ref>

حمزه نیز در [[جنگ بدر]] خود را اسدالله و اسد رسول خوانده است.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۸؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴.</ref> در [[زیارتنامه|زیارتنامه‌ای]] که به او منسوب است با همین لقب به او سلام فرستاده شده است.<ref>ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۲.</ref>

همچنین [[پیامبر(ص)]]، امام علی (ع) را به اسدالله و اسدالرسول ملقب کرده است.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۹، ص۷۳-۷۴.</ref> امام علی را اسدالله الغالب نیز خوانده‌اند. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۴، ص۲۶۸، ج۱۰۵، ص۱۸۸؛ مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۷۵۸.</ref>

== پانویس==

{{پانویس اصلی}}