پرش به محتوا

سوره انفطار: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام =  انفطار|کتابت = 82|جزء = ۳۰|آیه = 19|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = 82|بعدی =  [[سوره مطففین|مطففین]] |قبلی =  [[سوره تکویر|تکویر]] |کلمه = 81|حرف = 333}}
{{سوره||نام =  انفطار|کتابت = 82|جزء = ۳۰|آیه = 19|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = 82|بعدی =  [[سوره مطففین|مطففین]] |قبلی =  [[سوره تکویر|تکویر]] |کلمه = 81|حرف = 333}}
'''سوره انفطار''' را «إنفطار» می‌نامند چون در اولین آیه آن از انفطار به معنای پاره‌شدن و ازهم‌گسستن آسمان سخن به میان آمده است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] است و چهارمین سوره از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «اذا» آغاز می‌گردد.  
'''سوره انفطار''' را «إنفطار» می‌نامند چون در اولین آیه آن از انفطار به معنای پاره‌شدن و ازهم‌گسستن آسمان سخن به میان آمده است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] است و چهارمین سوره از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «اذا» آغاز می‌گردد.
==سوره انفطار==
==سوره انفطار==
این سوره را «إنفطار» می‌نامند زیرا در اولین آیه آن از انفطار (پاره‌شدن و ازهم‌گسستن آسمان) سخن به میان آمده است؛ (إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَ‌تْ). و «انفطار» مصدر و ریشه «انفطرت» است؛ به همین جهت نام دیگر آن «إنفَطَرَت» است و این کلمه در آیه اول آمده است. تعداد آیات آن بدون اختلاف نظر 19 آیه است. 81 کلمه و 333 حرف دارد. به ترتیب مصحف هشتاد و دومین و به ترتیب نزول نیز هشتاد و دومین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] است. چهارمین سوره از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «اذا» آغاز می‌گردد.  
این سوره را «إنفطار» می‌نامند زیرا در اولین آیه آن از انفطار (پاره‌شدن و ازهم‌گسستن آسمان) سخن به میان آمده است؛ (إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَ‌تْ). و «انفطار» مصدر و ریشه «انفطرت» است؛ به همین جهت نام دیگر آن «إنفَطَرَت» است و این کلمه در آیه اول آمده است. تعداد آیات آن بدون اختلاف نظر 19 آیه است. 81 کلمه و 333 حرف دارد. به ترتیب مصحف هشتاد و دومین و به ترتیب نزول نیز هشتاد و دومین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] است. چهارمین سوره از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «اذا» آغاز می‌گردد.
==مفاهیم=
==مفاهیم=
این سوره وقوع [[قیامت]] و شرایط و نشانه‌های آن را بیان می‌کند، با تقسیم‌بندی انسان‌ها به دو گروه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) از سرنوشت و جایگاه هرکدام سخن می‌گوید و اینکه فرشتگانی گرامی (كِرَ‌امًا كَاتِبِينَ) اعمال هر انسانی را ثبت و ضبط می‌کنند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص1262</ref>
این سوره وقوع [[قیامت]] و شرایط و نشانه‌های آن را بیان می‌کند، با تقسیم‌بندی انسان‌ها به دو گروه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) از سرنوشت و جایگاه هرکدام سخن می‌گوید و اینکه فرشتگانی گرامی (كِرَ‌امًا كَاتِبِينَ) اعمال هر انسانی را ثبت و ضبط می‌کنند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص1262</ref>
خط ۲۳: خط ۲۳:
*[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، 1418ق/1376ش.
*[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، 1418ق/1376ش.
*[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج2، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، 1377.
*[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج2، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، 1377.
{{قرآن}}


[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
کاربر ناشناس