سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیه سی‌ام سوره نازعات به گستراندن زمین (دَحْوُ الارض) اشاره شده است. مراد از گستراندن زمین بیرون آمدن خشکی‌های زمین از زیر آب است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۱۰۰ ـ ۱۰۱.</ref> بنابر برخی روایات و منابع کهن اسلامی، زمین در ابتدا زیر آب بود؛ سپس خشکی‌ها از آب سر برآوردند.<ref>مرزوقى اصفهانى‏، کتاب الازمنة و الامکنه، ۱۴۱۷ق، ص۳۵.</ref> در برخی احادیث و کتاب‌های تاریخی نیز آمده نخستین جایی که از زمین سر برآورد، زمین [[مکه]] یا [[کعبه]] بود.<ref>رجوع کنید به: ابن حیون، شرح الاخبار، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۷۷؛ شیخ طوسی، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۱؛ فرات کوفی، تفسیر فرات، ۱۴۱۰ق، ص۱۸۵؛ فاکهی، أخبار مكه فى قديم الدهر و حديثه، ۱۴۲۴ق، ج‏۲، ص۲۹۵؛ قزوینی، آثار البلاد و اخبار العباد، ۱۹۹۸ م، ص۱۱۴.</ref> به گزارش [[حدیث|روایات]] و کتاب‎های [[فقه|فقهی]]، تاریخ دحو الارض روز [[۲۵ ذی‌القعده|بیست و پنجم ذیقعده]] و [[روزه]] آن روز، مستحب است.<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۶۶۹؛ شیخ طوسی، النهایة، بیروت، ص۱۶۹.</ref>