عبدالله بن جعفر الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالله بن جعفر''' معروف به '''عبدالله اَفطَح''' دومین پسر [[امام صادق(ع)]] که پس از [[شهادت]] ایشان، ادعای [[امامت]] کرد و پیروان او به [[فطحیه]] معروف شدند. بخشی از کسانی که به عبدالله گرویدند، به دلیل بی‌بهره بودن او از علوم دینی، بزودی از او برگشتند. عبدالله هفتاد روز پس از ادعای امامت، درگذشت و چون فرزندی نداشت باقیمانده پیروانش نیز به امامت [[امام کاظم]](ع) بازگشتند.

==زندگی‌نامه==

<ref group="یادداشت">عبدالله و اسماعیل از یک پدر و مادر بودند.</ref>

او بخاطرِ داشتن سرِ پهن (افطح الرأس<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۵۹</ref>) یا پاهای پهن (افطح الرِجلَین<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ج۲، ص۲۱۱</ref>) به عبدالله افطح معروف بود.