پرش به محتوا

رسول: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژوئن ۲۰۱۵
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۹|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۹|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
رسالت، اسم مصدر  ثلاثی مزید باب افعال  از ریشه ر س ل و به معنای پیام، کتاب  پیغمبری  مأموریت و فرستادگی  می¬باشد. و جمع آن رسائل  و رسالات  است. مولف التحقيق معتقد است اصل واحدی که در تمام استعمالات و مشتقات ماده رس ل وجود دارد، دلالت بر انبعاث و فرستادن امری بدین صورت که حامل امری باشد دارد.  رسول، مُرسَل نیز از واژگان مرتبط با این بحث است. رسول مصدر از ماده رسل است كه در اصل به معنى برخاستن با تأنى است و در اصطلاح دینی به معناى پيام‏آور و فرستاده برای تبلیغ احکام  و مطالبی است که به او وحی شده است.  رسالت نیز مانند نبوت، مقام خلافت بر بندگان از سوی خدا و واسطه شدن بین خدا و بندگان است. رسول، چیزی جز آن‌چه خدا خواسته است را نمی¬خواهد و جز اجزای رسالت و رساندن فرمان خداوند به بندگان، هدف ديگري ندارد. 
در اصطلاح فلسفی، رسالت امری جوهری در غریزه رسول است، که تعبیر وی از آن، شبیه وحی الهی¬ای است که در قلب اوست.  در اصطلاح کلامی، نیز عبارتست از سفارت بنده بین خداوند متعال و خلایق دارای شعور و عقل به منظور برطرف نمودن کاستی¬ها و بیماری¬های روحی و تعلیم مصالح دنیوی و اخروی آنان که عقل آنان از فهم آن قاصر و ناتوان است. 
تفاوت رسول، مُرسَل و رسالت در این است که اگر تنها مقصود، کسی باشد که حامل رسالت الهی است، تعبیر به رسول می¬گردد. مانند آیه: «تلک الرسل فضلنا بعضم علي بعض، رسلا مبشرين و منذرين»  که بحث از حامل رسالت الهی بودن است و اگر مقصود، رسولی باشد که از جانب خداوند است، تعبیر به مُرسَل می¬گردد:«انی لا يخاف لدي المرسلون، فقالوا انا اليکم مرسلون»  و اگر مراد نفس رسالت باشد، تعبیر به رسالت مي¬گردد: «و ان لم تفعل فما بلغت رسالته» 
نسبت نبی و رسول یکی دیگر از مباحث دامنه دار علم کلام است. از آن‌جا که در برخی آیات قرآن کریم، مانند آیه 40 سوره احزاب در مورد رسول گرامی اسلام9 لفظ رسول و نبی همراه با هم ذکر شده است،  بحث مفصلی میان متکلمان و مفسران در مورد نسبت میان رسول ونبی بوجود و نظرات متعددی ارائه شده است. عده¬ای معتقدند که رسول و نبی از نظر مفهومی مترادف و از نظر مصداقی نیز یکی هستند و رسول همان نبی است و نبی همان رسول.  ولی نظر مشهور این است که نبی و رسول، از نظر مصداق عام و خاص مطلق هستند. یعنی هر رسولی، نبی است ولی عکس آن صحیح نیست و نبوت مقام رفیع و  عالی¬ای فوق مراتب مورد دسترس مردم است و این مقام زمینه ساز اعطای منصب رسالت می¬باشد.  با این حال در مورد تفاوت میان رسول و نبی، میان متکلمان موافق با نظریه اختلاف میان این دو نظرات مختلفی ایجاد شده است.  برخی معتقدند که رسول، پیامبر صاحب شریعت جدید است و یا مبعوث به نسخ برخی از احکام شریعت سابق است  و نبی، پیامبری است که جهت تبلیغ و تبیین احکام و معارف شریعت سابق مبعوث شده است.  عده ای نیز معتقدند که رسول کسی است که در خواب و بیداری به او وحی می گردد و فرشته وحی را در هر دو حال می بیند بر خلاف نبی که تنها در حال خواب به او وحی می گردد و در خواب فرشته وحی را می بیند . این مطلب مورد تصدیق روایات نیز می¬باشد.  عده دیگر معتقدند که وحی بر رسول از وحی بر نبی، عالی-تر است. وحی بر رسول از طریق جبرئیل روی می¬دهد، بر خلاف نبی که وحی را از طریق ملک، الهام قلبی یا رویای صادقه دریافت می¬نماید. 
نکته ای که موجب خدشه در نظرات مشهور می¬شود این است که گاهی، تعبیر به رسول و نبی بر یک شخص اطلاق شده است مانند آیه40 سوره حجرات یا آیه: «...انه کان مخلصا و کان رسولا نبيا»  بنابراین یا نظراتی که ارائه شد درست و بجا نباشد و یا باید در مواردی که صرفا یکی از این دو بر پیامبری اطلاق شده است، مثلا توجیهی که درروایات نیز وجود دارد را قبول کنیم و در مواردی که اطلاق نبی و رسول در یک شخص جمع می¬شود گفته شود خطاب به نبی بدین لحاظ است که به امور شخصی پیامبر پرداخته می¬شود: «يا ايها النبي قل لازواجک»  و رسول در جایی خطاب می گردد که مفهوم تحمل رسالت ایشان مد نظر باشد: « يا ايها الرسول بلغ» 


==واژه شناسی==
رسالت، اسم مصدر  ثلاثی مزید باب افعال  از ریشه ر س ل و به معنای پیام، کتاب  پیغمبری  مأموریت و فرستادگی  هست. و جمع آن رسائل  و رسالات  است. مولف التحقيق معتقد است اصل واحدی که در تمام استعمالات و مشتقات ماده رس ل وجود دارد، دلالت بر انبعاث و فرستادن امری بدین‌صورت که حامل امری باشد دارد.  رسول، مُرسَل نیز از واژگان مرتبط با این بحث است. رسول مصدر از ماده رسل است كه در اصل به معنى برخاستن با تأنى است و در اصطلاح دینی به معناى پيام‏آور و فرستاده برای تبلیغ احکام  و مطالبی است که به او وحی شده است.  رسالت نیز مانند نبوت، مقام خلافت بر بندگان از سوی خدا و واسطه شدن بین خدا و بندگان است. رسول، چیزی جز آنچه خدا خواسته است را نمی¬خواهد و جز اجزای رسالت و رساندن فرمان خداوند به بندگان، هدف ديگري ندارد.
در اصطلاح فلسفی، رسالت امری جوهری در غریزه رسول است، که تعبیر وی از آن، شبیه وحی الهیای است که در قلب اوست.  در اصطلاح کلامی، نیز عبارت است از سفارت بنده بین خداوند متعال و خلایق دارای شعور و عقل به‌منظور برطرف نمودن کاستیها و بیماریهای روحی و تعلیم مصالح دنیوی و اخروی آنان که عقل آنان از فهم آن قاصر و ناتوان است.
=تفاوت الفاظ مشابه رسول==
تفاوت رسول، مُرسَل و رسالت در این است که اگر تنها مقصود، کسی باشد که حامل رسالت الهی است، تعبیر به رسول می¬گردد. مانند آیه: «تلک الرسل فضلنا بعضم علي بعض، رسلا مبشرين و منذرين»  که بحث از حامل رسالت الهی بودن است و اگر مقصود، رسولی باشد که از جانب خداوند است، تعبیر به مُرسَل میگردد:«انی لا يخاف لدي المرسلون، فقالوا انا اليکم مرسلون»  و اگر مراد نفس رسالت باشد، تعبیر به رسالت ميگردد: «و ان لم تفعل فما بلغت رسالته»
==نسبت رسول و نبی==
نسبت نبی و رسول یکی دیگر از مباحث دامنه‌دار علم کلام است. از آنجا که در برخی آیات قرآن کریم، مانند آیه 40 سوره احزاب در مورد رسول گرامی اسلام9 لفظ رسول و نبی همراه باهم ذکر شده است،  بحث مفصلی میان متکلمان و مفسران در مورد نسبت میان رسول ونبی به وجود و نظرات متعددی ارائه شده است. عدهای معتقدند که رسول و نبی از نظر مفهومی مترادف و از نظر مصداقی نیز یکی هستند و رسول همان نبی است و نبی همان رسول.  ولی نظر مشهور این است که نبی و رسول، از نظر مصداق عام و خاص مطلق هستند. یعنی هر رسولی، نبی است ولی عکس آن صحیح نیست و نبوت مقام رفیع و  عالیای فوق مراتب مورد دسترس مردم است و این مقام زمینه‌ساز اعطای منصب رسالت هست.  بااین‌حال در مورد تفاوت میان رسول و نبی، میان متکلمان موافق با نظریه اختلاف میان این دو نظرات مختلفی ایجاد شده است.  برخی معتقدند که رسول، پیامبر صاحب شریعت جدید است و یا مبعوث به نسخ برخی از احکام شریعت سابق است  و نبی، پیامبری است که جهت تبلیغ و تبیین احکام و معارف شریعت سابق مبعوث شده است.  عده‌ای نیز معتقدند که رسول کسی است که در خواب و بیداری به او وحی می‌گردد و فرشته وحی را در هر دو حال می‌بیند برخلاف نبی که تنها در حال خواب به او وحی می‌گردد و در خواب فرشته وحی را می بیند . این مطلب مورد تصدیق روایات نیز هست.  عده دیگر معتقدند که وحی بر رسول از وحی بر نبی، عالی‌تر است. وحی بر رسول از طریق جبرئیل روی میدهد، برخلاف نبی که وحی را از طریق ملک، الهام قلبی یا رویای صادقه دریافت مینماید.
نکته‌ای که موجب خدشه در نظرات مشهور میشود این است که گاهی، تعبیر به رسول و نبی بر یک شخص اطلاق شده است مانند آیه40 سوره حجرات یا آیه: «...انه کان مخلصا و کان رسولا نبيا»  بنابراین یا نظراتی که ارائه شد درست و بجا نباشد و یا باید در مواردی که صرفاً یکی از این دو بر پیامبری اطلاق شده است، مثلا توجیهی که درروایات نیز وجود دارد را قبول کنیم و در مواردی که اطلاق نبی و رسول در یک شخص جمع میشود گفته شود خطاب به نبی بدین لحاظ است که به امور شخصی پیامبر پرداخته میشود: «يا ايها النبي قل لازواجک»  و رسول در جایی خطاب می‌گردد که مفهوم تحمل رسالت ایشان مدنظر باشد: « يا ايها الرسول بلغ»
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==




کاربر ناشناس