سوره مرسلات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←متن و ترجمه
جز (←آیا ت۸تا ۱۱) |
جز (←متن و ترجمه) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه== | ||
{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره مرسلات| بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}وَالْمُرْ‌سَلَاتِ عُرْ‌فًا ﴿١﴾ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ وَالنَّاشِرَ‌اتِ نَشْرً‌ا ﴿٣﴾ فَالْفَارِ‌قَاتِ فَرْ‌قًا ﴿٤﴾ فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرً‌ا ﴿٥﴾ عُذْرً‌ا أَوْ نُذْرً‌ا ﴿٦﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِ‌جَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾ وَإِذَا الرُّ‌سُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾ لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾ لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾ وَمَا أَدْرَ‌اكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١٤﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٥﴾ أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾ كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِ‌مِينَ ﴿١٨﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٩﴾ أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ ﴿٢٠﴾ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَ‌ارٍ مَّكِينٍ ﴿٢١﴾ إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿٢٢﴾ فَقَدَرْ‌نَا فَنِعْمَ الْقَادِرُ‌ونَ ﴿٢٣﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٤﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْ‌ضَ كِفَاتًا ﴿٢٥﴾ أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿٢٦﴾ وَجَعَلْنَا فِيهَا رَ‌وَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَ‌اتًا ﴿٢٧﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٨﴾ انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾ انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّـهَبِ ﴿٣١﴾ إِنَّهَا تَرْ‌مِي بِشَرَ‌رٍ كَالْقَصْرِ ﴿٣٢﴾ كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿٣٣﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٤﴾ هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ ﴿٣٥﴾ وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُ‌ونَ ﴿٣٦﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٧﴾ هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾ فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿٣٩﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٠﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿٤١﴾ وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٤٢﴾ كُلُوا وَاشْرَ‌بُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٤٤﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٥﴾ كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِ‌مُونَ ﴿٤٦﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٧﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْ‌كَعُوا لَا يَرْ‌كَعُونَ ﴿٤٨﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٠﴾|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}سوگند به فرستادگان پى‌درپى، (۱) كه سخت توفنده‌اند. (۲) و سوگند به افشانندگان افشانگر، (۳) كه [ميان حق و باطل] جداگرند، (۴) و القاكننده وحى‌اند. (۵) خواه عذرى باشد يا هشدارى. (۶) كه آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد. (۷) پس وقتى كه ستارگان محو شوند، (۸) و آنگاه كه آسمان بشكافد، (۹) و آنگاه كه كوه‌ها از جا كنده شوند، (۱۰) و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند، (۱۱) براى چه روزى تعيين وقت شده است؟ (۱۲) براى روز داورى. (۱۳) و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟ (۱۴) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان! (۱۵) مگر پيشينيان را هلاك نكرديم؟ (۱۶) سپس از پى آنان پسينيان را مى‌بريم. (۱۷) | {{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره مرسلات| بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}وَالْمُرْ‌سَلَاتِ عُرْ‌فًا ﴿١﴾ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ وَالنَّاشِرَ‌اتِ نَشْرً‌ا ﴿٣﴾ فَالْفَارِ‌قَاتِ فَرْ‌قًا ﴿٤﴾ فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرً‌ا ﴿٥﴾ عُذْرً‌ا أَوْ نُذْرً‌ا ﴿٦﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِ‌جَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾ وَإِذَا الرُّ‌سُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾ لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾ لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾ وَمَا أَدْرَ‌اكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١٤﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٥﴾ أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾ كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِ‌مِينَ ﴿١٨﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٩﴾ أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ ﴿٢٠﴾ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَ‌ارٍ مَّكِينٍ ﴿٢١﴾ إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿٢٢﴾ فَقَدَرْ‌نَا فَنِعْمَ الْقَادِرُ‌ونَ ﴿٢٣﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٤﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْ‌ضَ كِفَاتًا ﴿٢٥﴾ أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿٢٦﴾ وَجَعَلْنَا فِيهَا رَ‌وَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَ‌اتًا ﴿٢٧﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٨﴾ انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾ انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّـهَبِ ﴿٣١﴾ إِنَّهَا تَرْ‌مِي بِشَرَ‌رٍ كَالْقَصْرِ ﴿٣٢﴾ كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿٣٣﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٤﴾ هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ ﴿٣٥﴾ وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُ‌ونَ ﴿٣٦﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٧﴾ هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾ فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿٣٩﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٠﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿٤١﴾ وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٤٢﴾ كُلُوا وَاشْرَ‌بُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٤٤﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٥﴾ كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِ‌مُونَ ﴿٤٦﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٧﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْ‌كَعُوا لَا يَرْ‌كَعُونَ ﴿٤٨﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٠﴾|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}سوگند به فرستادگان پى‌درپى، (۱) كه سخت توفنده‌اند. (۲) و سوگند به افشانندگان افشانگر، (۳) كه [ميان حق و باطل] جداگرند، (۴) و القاكننده وحى‌اند. (۵) خواه عذرى باشد يا هشدارى. (۶) كه آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد. (۷) پس وقتى كه ستارگان محو شوند، (۸) و آنگاه كه آسمان بشكافد، (۹) و آنگاه كه كوه‌ها از جا كنده شوند، (۱۰) و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند، (۱۱) براى چه روزى تعيين وقت شده است؟ (۱۲) براى روز داورى. (۱۳) و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟ (۱۴) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان! (۱۵) مگر پيشينيان را هلاك نكرديم؟ (۱۶) سپس از پى آنان پسينيان را مى‌بريم. (۱۷) ما بدکاران عالم را همین گونه هلاک می‌سازیم. (۱۸) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۱۹) مگر شما را از آبى بى‌مقدار نيافريديم؟ (۲۰) پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم، (۲۱) تا مدّتى معيّن! (۲۲) و توانا آمديم، و چه نيك تواناييم. (۲۳) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۲۴) مگر زمين را محل اجتماع نگردانيديم؟ (۲۵) چه براى مردگان چه زندگان. (۲۶) و كوه‌هاى بلند در آن نهاديم و به شما آبى گوارا نوشانيديم. (۲۷) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۲۸) برويد به سوى همان چيزى كه آن را تكذيب مى‌كرديد. (۲۹) برويد به سوى [آن] دود سه شاخه، (۳۰) نه سايه‌دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى‌كند. (۳۱) [دوزخ] چون كاخى [بلند] شراره مى‌افكند، (۳۲) گويى شترانى زرد رنگند. (۳۳) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۳۴) اين، روزى است كه دم نمى‌زنند. (۳۵) و رخصت نمى‌يابند تا پوزش خواهند. (۳۶) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۳۷) اين [همان] روز داورى است شما و [جمله] پيشينيان را گرد مى‌آوريم. (۳۸) پس اگر حيلتى داريد، در برابر من بسگاليد. (۳۹) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۴۰) اهل تقوا در زير سايه‌ها و بر كنار چشمه‌سارانند، (۴۱) با هر ميوه‌اى كه خوش داشته باشند. (۴۲) به [پاداش] آنچه مى‌كرديد، بخوريد و بياشاميد؛ گواراتان باد. (۴۳) ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم. (۴۴) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۴۵) [اى كافران،] بخوريد و اندكى برخوردار شويد كه شما گناهكاريد. (۴۶) [ولى] آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۴۷) و چون به آنان گفته شود: «ركوع كنيد»، به ركوع نمى‌روند. (۴۸) آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان. (۴۹) پس به كدامين سخن پس از [قرآن] ايمان مى‌آورند؟ (۵۰)}} | ||