کاربر ناشناس
سوره مدثر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = مدثر|کتابت = ۷۴|جزء = ۲۹|آیه = ۵۶|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴|بعدی = [[سوره قیامه|قیامه]] |قبلی = [[سوره مزمل|مزمل]] |کلمه = ۲۵۶ |حرف =۱۰۳۶}} | {{سوره||نام = مدثر|کتابت = ۷۴|جزء = ۲۹|آیه = ۵۶|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴|بعدی = [[سوره قیامه|قیامه]] |قبلی = [[سوره مزمل|مزمل]] |کلمه = ۲۵۶ |حرف =۱۰۳۶}} | ||
'''سوره مدثر''' از سورههای مکی قرآن کریم، هفتاد و چهارمین سوره به ترتیب کتابت و چهارمین سوره به ترتیب نزول است. این سوره را به این مناسبت «مُدَّثِّر» مینامند که با «یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿۱﴾» خطاب به حضرت رسول(ص) آغاز میشود. دهمین سوره از [[سورههای مخاطبات]] است که با خطاب آغاز میشوند و از نظر حجم از [[سورههای مفصلات]] یعنی از سورههای نسبتا کوچک است. | '''سوره مدثر''' از سورههای مکی قرآن کریم، هفتاد و چهارمین سوره به ترتیب کتابت و چهارمین سوره به ترتیب نزول است. این سوره را به این مناسبت «مُدَّثِّر» مینامند که با «یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿۱﴾» خطاب به حضرت رسول(ص) آغاز میشود. دهمین سوره از [[سورههای مخاطبات]] است که با خطاب آغاز میشوند و از نظر حجم از [[سورههای مفصلات]] یعنی از سورههای نسبتا کوچک است. | ||
سوره دارای ۵۶ [[آیه]] (به قولی ۵۵ آیه) است که عدد اول مشهور و معمول است. تعداد کلمات آن ۲۵۶ کلمه و تعداد حروف آن ۱۰۳۶ حرف است. به ترتیب مصحف، هفتاد و چهارمین و به ترتیب نزول، چهارمین سوره [[قرآن]] و [[مکی و مدنی|مکی]] است. دهمین سوره از [[سورههای مخاطبات]] است که با خطاب آغاز میشوند. از نظر حجم از [[سورههای مفصلات]] یعنی از سورههای نسبتا کوچک است که در جزء ۲۹ قرار دارد. این سوره ۳ آیه سوگند دارد (آیات ۳۲ تا ۳۴ با سوگند به ماه، شب، صبحگاهان). | |||
==مفاهیم== | ==مفاهیم== | ||
این سوره با فرمان قیام، انذار [[کافر|کافران]]، تکبیر پروردگار و با امر به طهارت و دوری از آلودگیهای ظاهری و باطنی آغاز میگردد، اشارات شدید اللحنی به یکی از منکران یعنی [[ولید بن مغیره]] دارد و به طعن و تکذیب او پاسخ میدهد، به مسائل مربوط به [[معاد]] و علائم و خصوصیات [[بهشت|بهشتیان]] و دوزخیان اشاره دارد، با توصیف انسانهای متکبر و مستکبر، سرنوشت نهایی انسان را وابسته به اعمال نیک و بد او میداند و به این نکته که بخشش نباید به امید پاداش بزرگتر باشد، اشاره میکند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹</ref> | این سوره با فرمان قیام، انذار [[کافر|کافران]]، تکبیر پروردگار و با امر به طهارت و دوری از آلودگیهای ظاهری و باطنی آغاز میگردد، اشارات شدید اللحنی به یکی از منکران یعنی [[ولید بن مغیره]] دارد و به طعن و تکذیب او پاسخ میدهد، به مسائل مربوط به [[معاد]] و علائم و خصوصیات [[بهشت|بهشتیان]] و دوزخیان اشاره دارد، با توصیف انسانهای متکبر و مستکبر، سرنوشت نهایی انسان را وابسته به اعمال نیک و بد او میداند و به این نکته که بخشش نباید به امید پاداش بزرگتر باشد، اشاره میکند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹</ref> |