امام علی(ع) از نگاه غیرمسلمانان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[میخاییل نعیمه]]:

*امام علی -کرم الله وجهه- پس از [[پیامبر(ص)|پیامبر]]، آقای مطلق عرب است. من هیچ کس از شخصیتهای عربی را ندیدم که زبان عربی، چنانکه تسلیم علی است، تسلیم او شود؛ چه در پندهای دینی، سخنرانیهای حماسی، نامه‌های توجیهی یا آن سخنانی که گاه و بیگاه بیان کرده است که همگی سرشار از حکمتهای جاودان است، از نور [[ایمان|ایمانِ]] زنده سربرآورده است و زیبایی بیان در آنها در حد [[معجزه]] است. گویی دُرهایی است که طبیعت، به حد کمال رسانده است و گویی او دریایی است که بی‌رنج و منت، آن دُرها را می‌بخشد.

:در میان عربها، کسی نیست که صفا و بصیرت او، به زلالی بینش علی برسد و کسی نیست که از آنچه در بصیرتش منعکس می‌شود، چون علی بتواند معجزه‌ای زیبا برگیرد و آن را در زیبایی سحرآمیزی بیان کند. سجع‌گویی او، که بسیار هم هست، با آهنگهای خودش، خویش را می‌نمایاند و قافیه‌هایی که در کلام اوست، گویی از آسمان بر شاعری فرو می‌ریزد و چنان در پایان هر جمله جای می‌گیرند که گویی هیچ واژه‌ای نمی‌تواند جای آن را پر کند. او مفاهیمی را بیان می‌کند که هیچ واژه‌ای نمی‌تواند آن مفهوم را عرضه دارد. گویی سنگی است که دقیقاً در فاصله دو صخره قرار می‌گیرد؛ نه کوچکتر و نه بزرگتر. '''علی از نوابغ اندیشه، روح و بیان، در هر جا و هر زمان است.'''<ref>به نقل جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج۳-۵، ص۱۰۵۷.</ref>

*دلاوریها و قهرمانیهای امام علی، تنها به میدانهای کارزار منحصر نمی‌شود، بلکه او در روشن اندیشی، پاکی وجدان، سحر بیان، عمق و کمال انسانیت، شور و حرارت ایمان، بلندی همت و فکر، هواداری از رنج دیده‌ها و ستم کشیده‌ها در برابر خودکامگان و ستم پیشگان و فروتنی در مقابل درخشش هرگونه حقی نیز قهرمان بود. و همه این قهرمانیها، به هر اندازه که از زمان آن بگذرد، همیشه پناه گاه پر مایه‌ای است که امروز، و هر روز دیگری که شوق ما برای پی ریزی و بنیاد جامعه و زندگی سعادت مندانه و فاضله‌ای تشدید می‌شود، به سوی آن رو می‌کنیم.

:در واقع، هیچ مورخ و نویسنده‌ای، به هر اندازه که باهوش، باشخصیت، نکته سنج و نابغه هم باشد، امکان ندارد بتواند در هزار صفحه، تصویر کاملی را از بزرگانی که در ردیف امام علی هستند، ترسیم کند و حقیقت آن را بر شما و برای شما مجسم سازد، یا بتواند رویدادهای مهمی را که در دوران آن به وقوع پیوسته، به نحو شایسته‌ای روشن سازد. پس، آنچه را که امام علی درباره آن فکر و دقت نموده و به آنچه که این شخصیت بزرگ عرب، بین وخود و خدای خود گفته و عمل کرده است، از اموری است که هرگز هیچ گوشی آن را نشنیده و هیچ چشمی آن را ندیده است. و البته این خیلی بیشتر از آن است که با دستش انجام داده و یا با قلم و زبانش آن را آشکار کرده است. بنابراین، هر صورتی که ما از او ترسیم و نقاشی کنیم، مسلماً تصویر ناقصی خواهد بود، ولی چیزی که ما از آن می‌خواهیم و به آن امیدواریم، جنبش و حرارتی است که به زندگی می‌بخشد.<ref>به نقل جرداق، امام علی صدای عدالت انسانی، ترجمه خسروشاهی، صص۶۵-۶۶.</ref>