کاربر ناشناس
امام علی(ع) از نگاه غیرمسلمانان: تفاوت میان نسخهها
←جرج جرداق
imported>M.bahrami (←منابع: کد گذاری منابع و اصلاح منابع) |
imported>M.bahrami |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== جرج جرداق == | == جرج جرداق == | ||
{{اصلی|جرج جرداق}} | |||
اگر بزرگانمان را به دور از فضای تقلیدی که در آن، شخصیتها و تاریخمان را تحلیل میکنیم، بشناسیم، خواهیم دید که [[علی بن ابی طالب]] از نوادر آنان است؛ آنان که محور عظمت و بزرگیشان '''ایمان کامل به کرامت انسان و حق مقدس او برای زندگی آزاد و ارجمند''' است و میدانند انسان همواره در تحول است و جمود و واپسگرایی و درنگ در موقعیتی از موقعیتهای گذشته یا حال، چیزی جز بانگ مرگ و دلیل نابودی نیست. بین بزرگان تاریخ، کسانی که بذر این قاعده اساسی تحول را در خرد تو بپاشند و در جانت بیفکنند، بسیار اندکاند و گویی علی این قاعده را از زبان طبیعت و دل زندگی بیرون کشیده است که: «'''فرزندانتان را بر اخلاق خویش نپرورانید؛ زیرا آنان برای روزگاری غیر از روزگار شما آفریده شدهاند.'''»<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج۱-۲، ص۲۱.</ref> | |||
:در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که نهال این قاعده بزرگ را که بر همه روشهای انسانی برتری دارد و با هر نشاطی و هر کاری همراه است، در خرد و جان تو بکارند که: «'''هر کس دو روزش همگون باشد، زیان دیده است'''.» علی بن ابی طالب با این سخن جز این نمیگوید که: زیان دامنگیر جمعی نمیشود، مگر آن گاه که حال و گذشتهشان همگون باشد و بهرهمندی در آن است که امروزشان بهتر از دیروزشان باشد، و چنین چیزی فراچنگ نمیآید ممگر با همگامی با روند ناآرام و بیسکون زندگی! واقعاً بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که در خرد و جان تو بذر قوانین عدالت هستی را که از خود میجوشد و بر خود میایستد، این گونه بپاشند و آن را به نبوغ خویش کشف کنند که: «'''هرکس زشتخوست، خویش را آزار میدهد'''.» بین بزرگان تاریخ واقعاً کماند کسانی که بفهمند، زندگی کنند و بگویند: «'''هر انسانی در آفرینش مانند توست'''» و «'''همه مردم برابرند'''.»<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج۱-۲، ص۲۱.</ref> | :در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که نهال این قاعده بزرگ را که بر همه روشهای انسانی برتری دارد و با هر نشاطی و هر کاری همراه است، در خرد و جان تو بکارند که: «'''هر کس دو روزش همگون باشد، زیان دیده است'''.» علی بن ابی طالب با این سخن جز این نمیگوید که: زیان دامنگیر جمعی نمیشود، مگر آن گاه که حال و گذشتهشان همگون باشد و بهرهمندی در آن است که امروزشان بهتر از دیروزشان باشد، و چنین چیزی فراچنگ نمیآید ممگر با همگامی با روند ناآرام و بیسکون زندگی! واقعاً بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که در خرد و جان تو بذر قوانین عدالت هستی را که از خود میجوشد و بر خود میایستد، این گونه بپاشند و آن را به نبوغ خویش کشف کنند که: «'''هرکس زشتخوست، خویش را آزار میدهد'''.» بین بزرگان تاریخ واقعاً کماند کسانی که بفهمند، زندگی کنند و بگویند: «'''هر انسانی در آفرینش مانند توست'''» و «'''همه مردم برابرند'''.»<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج۱-۲، ص۲۱.</ref> | ||
:در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که بدانند: «احتکار جرم است» و «هیچ نیازمندی گرسنه نمیشود، مگر به خاطر بهرهمندی برخوردار» و «گناهی که هرگز بخشوده نمیشود، ستم بندگان بر یکدیگر است» و آنگاه بر پایه این فهم ارجمند، قانون وضع کنند و برنامه ریزی کنند.<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج۱-۲، ص۲۱-۲۲.</ref> | :در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که بدانند: «احتکار جرم است» و «هیچ نیازمندی گرسنه نمیشود، مگر به خاطر بهرهمندی برخوردار» و «گناهی که هرگز بخشوده نمیشود، ستم بندگان بر یکدیگر است» و آنگاه بر پایه این فهم ارجمند، قانون وضع کنند و برنامه ریزی کنند.<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج۱-۲، ص۲۱-۲۲.</ref> |