سوره انشقاق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره انشقاق''' هشتاد و چهارمین سوره و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام قرآن جای گرفته است. این سوره را به این دلیل «انشقاق» می‌نامند که در آغاز آن، به شکافتن آسمان به هنگام آغاز [[قیامت]] اشاره شده است. سوره انشقاق درباره [[علائم قیامت]] و پایان این جهان و [[معاد]] سخن می‌گوید و مردم را در آخرت بر دو دسته می‌داند: اصحاب یمین که نامه اعمالشان به دست راستشان داده می‌شود حسابرسی‌شان آسان است و گروهی که نامه اعمالشان از پشت سرشان داده می‌شود و داخل در آتش می‌شوند.

آیه بیست و یکم سوره انشقاق سجده مستحب دارد. در فضیلت تلاوت این سوره از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده هر كس سوره انشقاق را بخواند، [[خدا|خداوند]] از اینكه در روز قیامت نامه اعمالش از پشت سرش به او داده شود او را نگه می‌دارد.

سوره انشقاق ۲۵ آیه، ۱۰۸ کلمه و ۴۴۴ حرف دارد. این سوره جزو [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] (دارای آیات متعدد و کوتاه) و از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «إذا» آغاز می‌شوند. آیه ۲۱ این سوره، سجده مستحب دارد؛<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۲</ref> یعنی با تلاوت یا شنیدن آن، [[مستحب]] است فرد [[سجده]] کند (رجوع کنید به: [[عزائم|سوره‌های سجده‌دار]]).