سوره انشقاق: تفاوت میان نسخه‌ها

مضمون اصلی این سوره، همانند دو سوره پیششین‌اش ([[سوره تکویر|تکویر]] و [[سوره انفطار|انفطار]]) و به طور کلی، [[مکی و مدنی|سوره‌های مکی]] که [[معاد|معاداندیشی‌ها]] و تصویرهای موثری از آخرت و قیامت دارد، بارها به دیگرگون شدن نظم کیهانی که پیش‌درآمد [[قیامت]] است و از آن میان به شکافتن یا شکافته شدن آسمان اشاره دارد. این سوره آنگاه به شرح حال دو گروه اشاره دارد: گروه نخست [[اصحاب یمین‌|اصحاب یمین‌اند]] که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند، دیگر، [[اصحاب شمال‌|اصحاب شمال‌اند]] که نامه اعمالشان را به پشت سرشان پرتاب می‌کنند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۲</ref>

{{سوره انشقاق}}

==متن سوره==

{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره الرحمن|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ ﴿١﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾ وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾ يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿٦﴾ فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿٧﴾ فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿٨﴾ وَيَنقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾ فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢﴾ إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾ إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿١٤﴾ بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿١٥﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿١٩﴾ فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾ وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ ﴿٢١﴾ بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿٢٣﴾ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٤﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾| به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}آنگاه كه آسمان زهم بشكافد، (۱) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين‌] سزد. (۲) و آنگاه كه زمين كشيده شود، (۳) و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود، (۴) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين‌] سزد. (۵) اى انسان، حقاً كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى، و او را ملاقات خواهى كرد. (۶) اما كسى كه كارنامه‌اش به دست راستش داده شود، (۷) بزودى‌اش حسابى بس آسان كنند، (۸) و شادمان به سوى كسانش باز گردد. (۹) و اما كسى كه كارنامه‌اش از پشت سرش به او داده شود، (۱۰) زودا كه هلاك [خويش‌] خواهد، (۱۱) و در آتش افروخته درآيد. (۱۲) او در [ميان‌] خانواده خود شادمان بود. (۱۳) او مى‌پنداشت كه هرگز برنخواهد گشت. (۱۴) آرى، در حقيقت، پروردگارش به او بينا بود. (۱۵) نه، نه، سوگند به شفق، (۱۶) سوگند به شب و آنچه [شب‌] فروپوشاند، (۱۷) سوگند به ماه چون [بَدر] تمام شود، (۱۸) كه قطعاً از حالى به حالى برخواهيد نشست. (۱۹) پس چرا آنان باور نمى‌دارند؟ (۲۰) و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‌شود چهره بر خاك نمى‌سايند؟ (۲۱) [نه!] بلكه آنان كه كفر ورزيده‌اند، تكذيب مى‌كنند. (۲۲) و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است. (۲۳) پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده، (۲۴) مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‌اند، كه آنان را پاداشى بى‌منّت خواهد بود. (۲۵)}}