سوره انشقاق: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره انشقاق هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره مکی است و دارای ۲۵ آیه است.

==مشخصات سوره==

این سوره را به این دلیل «انشقاق» می‌نامند که در آغاز آن به برشکافتن آسمان به هنگام آغاز قیامت اشاره شده است؛ (اذا السماء انشقت: آنگاه که آسمان بشکافد). به همین جهت نام دیگرش «إنشَقَّت» است. دارای ۲۵ آیه است و به نظر بعضی از قاریان ۲۳ و یا ۲۴ آیه دارد که عدد اول مشهور است و ۱۰۸ کلمه و ۴۴۴ حرف دارد. به ترتیب مصحف هشتاد و چهارمین و به ترتیب نزول هشتاد و سومین سوره قرآن و مکی است. از نظر حجم از سوره‌های «مفصلات» است. از سوره‌های زمانیه است که با کلمه «إذا» آغاز می‌گردد. آیه ۲۱ آن سجده مستحب دارد. همچنین سه آیه سوگند دار (آیات ۱۶ تا ۱۸؛ سوگند به شفق، شب، ماه) دارد.

==محتوای سوره==

مضمون اصلی این سوره، همانند دو سوره پیششین‌اش (تکویر و انفطار) و به طور کلی، سوره‌های مکی که معاداندیشی‌ها و تصویرهای موثری از آخرت و قیامت دارد، بارها به دیگرگون شدن نظم کیهانی که پیش‌درآمد قیامت است و از آن میان به شکافتن یا شکافته شدن آسمان اشاره دارد. این سوره آنگاه به شرح حال دو گروه اشاره دارد: گروه نخست اصحاب یمین‌اند که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند، دیگر، اصحاب شمال‌اند که نامه اعمالشان را به پشت سرشان پرتاب می‌کنند. دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۲