پرش به محتوا

سوره بروج: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ ژوئن ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام =  بروج|کتابت = ۸۵|جزء = ۳۰|آیه = ۲۲|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۲۷|بعدی =  [[سوره طارق|طارق]] |قبلی =  [[سوره انشقاق|انشقاق]] |کلمه = ۱۰۹|حرف = ۴۶۸}}
{{سوره||نام =  بروج|کتابت = ۸۵|جزء = ۳۰|آیه = ۲۲|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۲۷|بعدی =  [[سوره طارق|طارق]] |قبلی =  [[سوره انشقاق|انشقاق]] |کلمه = ۱۰۹|حرف = ۴۶۸}}
'''سوره بُروج''' را «بروج» می‌نامند چون با سوگند به آسمانی که دارای برج‌هاست، آغاز شده است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] و چهاردهمین سوره از سوره‌های بیست و سه گانه‌ای است که با سوگند آغاز می‌شوند.
'''سوره بُروج'''، هشتاد و پنجمین سوره قرآن کریم، مکی و حاوی ۲۲ آیه است. بروج، بیست و هفتمین سوره به ترتیب نزول، و از سوره‌های مفصلات و همچنین چهاردهمین سوره از سوره‌های بیست و سه گانه‌ای است که با سوگند آغاز می‌شوند.
 
این سوره، شامل انذار و بشارت است؛ انذار به کسانی که مردان  و زنان مسلمان را به جرم ایمان به خدا شکنجه می‌کنند و بشارت به مومنان با وعده نصرت.
 
==سوره بروج==
==سوره بروج==
به این مناسبت این سوره را «بروج» می‌نامند که با سوگند به آسمانی که دارای برج‌ها ست، آغاز شده است. در تعداد آیات آن اختلاف نیست و دارای ۲۲ آیه، ۱۰۹ کلمه و ۴۶۸ حرف است. به ترتیب مصحف، هشتاد و پنجمین و به ترتیب نزول بیست و هفتمین سوره [[قرآن]] و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] و در حزب دوم جزء ۳۰ قرار دارد. چهاردهمین سوره از سوره‌های بیست و سه گانه‌ای است که با سوگند آغاز می‌شوند (در آیات اول تا سوم به چهار موضوع مهم سوگند یاد شده است).
به این مناسبت این سوره را بروج می‌نامند که با سوگند به آسمانی که دارای برج‌هاست، آغاز شده است. در تعداد آیات آن اختلاف نیست و حاوی ۲۲ آیه، ۱۰۹ کلمه و ۴۶۸ حرف است. به ترتیب مصحف، هشتاد و پنجمین و به ترتیب نزول بیست و هفتمین سوره [[قرآن]] و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] و در حزب دوم جزء ۳۰ قرار دارد. چهاردهمین سوره از سوره‌های بیست و سه گانه‌ای است که با سوگند آغاز می‌شوند (در آیات اول تا سوم به چهار موضوع مهم سوگند یاد شده است).
 
==محتوا==
==محتوا==
این سوره با سوگند به آسمان و روز قیامت و تاکید بر وقوع آن به عنوان روز موعود آغاز می‌شود و با بیان سرگذشت [[اصحاب اخدود]] که [[مومن|مومنان]] را می‌آزردند و خود هلاک شدند و اشاره به سرنوشت سعادت‌آمیز مومنان و پاداش آنان در [[قیامت|روز جزا]]، ذکر [[صفات ذات و صفات فعل|صفات]] و افعال خداوند، شمه‌ای از داستان [[فرعون]] و [[ثمود]]، اشاره به [[علم خدا]] و احاطه علمی او به اعمال و حرکات و نیات انسان‌ها و با بیان عظمت [[قرآن]]، اصالت و اعتبار آن، پایان می‌پذیرد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۳-۱۲۶۲.</ref>
این سوره با سوگند به آسمان و روز قیامت و تاکید بر وقوع آن به عنوان روز موعود آغاز می‌شود و با بیان سرگذشت [[اصحاب اخدود]] که [[مومن|مومنان]] را می‌آزردند و خود هلاک شدند و اشاره به سرنوشت سعادت‌آمیز مومنان و پاداش آنان در [[قیامت|روز جزا]]، ذکر [[صفات ذات و صفات فعل|صفات]] و افعال خداوند، شمه‌ای از داستان [[فرعون]] و [[ثمود]]، اشاره به [[علم خدا]] و احاطه علمی او به اعمال و حرکات و نیات انسان‌ها و با بیان عظمت [[قرآن]]، اصالت و اعتبار آن، پایان می‌پذیرد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۳-۱۲۶۲.</ref>
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، سوره بروج را حاوی انذار و بشارت دانسته؛ انذار به کسانی که مردان و زنان مسلمان را به جرم ایمان شکنجه می‌کنند و بشارت به مومنان و وعده نصرت و پیروزی آنها در برابر مشرکان.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،  ج ۲۰، ص۴۱۲-۴۱۳.</ref>
{{سوره بروج}}
{{سوره بروج}}


۳۸۸

ویرایش