کاربر ناشناس
تسبیح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تسبیح در قرآن
imported>Kheradmand (افزودن ناوبری) |
imported>Shadpoor جز (←تسبیح در قرآن) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بنابر [[قرآن کریم]]، نخستین تسبیح‌گوی، [[خداوند]] است،<ref>سوره اسراء، آیه ۹۳.</ref> سپس آنان که نزد پروردگارند.<ref>سوره اعراف، آیه ۲۰۶.</ref> [[ملائکه]] نیز یا با [[حمد]]<ref>سوره بقره، آیه ۳۰.</ref> یا بدون آن<ref>سوره بقره، آیه ۳۲.</ref> خداوند را تسبیح می‌گویند که بیشتر تفاسیر آن را به [[نماز]] تعبیر کرده‌اند.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۳۲۳ق، ج۱، ص۱۶۶-۱۶۷؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> | بنابر [[قرآن کریم]]، نخستین تسبیح‌گوی، [[خداوند]] است،<ref>سوره اسراء، آیه ۹۳.</ref> سپس آنان که نزد پروردگارند.<ref>سوره اعراف، آیه ۲۰۶.</ref> [[ملائکه]] نیز یا با [[حمد]]<ref>سوره بقره، آیه ۳۰.</ref> یا بدون آن<ref>سوره بقره، آیه ۳۲.</ref> خداوند را تسبیح می‌گویند که بیشتر تفاسیر آن را به [[نماز]] تعبیر کرده‌اند.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۳۲۳ق، ج۱، ص۱۶۶-۱۶۷؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> | ||
چنانکه در [[قرآن کریم]] آمده، همهٔ اجزای هستی<ref>سوره اسراء، آیه ۴۴.</ref> از جمله کوه‌ها و پرندگان،<ref>سوره انبیاء، آیه ۷۹؛ سوره نور، آیه۱۸-۱۹ ،۳۸ ،۴۱.</ref> افلاک، خورشید و ماه و ستارگان، جنبندگان و اکثر انسان‌ها تسبیح‌گوی خدایند.<ref>سوره حج، آیه ۱۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۱۰-۱۱۲.</ref> | چنانکه در [[قرآن کریم]] آمده، همهٔ اجزای هستی<ref>سوره اسراء، آیه ۴۴.</ref> از جمله کوه‌ها و پرندگان،<ref>سوره انبیاء، آیه ۷۹؛ سوره نور، آیه۱۸-۱۹ ،۳۸ ،۴۱.</ref> افلاک، خورشید و ماه و ستارگان، جنبندگان و اکثر انسان‌ها تسبیح‌گوی خدایند.<ref>سوره حج، آیه ۱۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۱۰-۱۱۲.</ref> برخی از محققان، تسبیح‌گویی همه موجودات را به معنای تسبیح گفتاری و نشانگر علم و شعور آنها می‌دانند.<ref>نبویان، جستارهایی در فلسفه اسلامی، ۱۳۹۷ش، ج۳، ص۳۶۶-۳۷۵.</ref> | ||
==زمان تسبیح== | ==زمان تسبیح== | ||