سوره شمس: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره شمس بر [[تزکیه]] و تهذیب [[نفس|نَفْس]] تأکید می‌کند و پاکیزگی نفس را مایه رستگاری و ناپاک بودن آن را موجب ناامیدی می‌داند و در پایان به داستان [[حضرت صالح(ع) |صالح(ع)]] و [[ناقه صالح]] و پِی شدن آن به دست [[قوم ثمود]] و سرنوشت این قوم شقی (ستمگر) اشاره می‌کند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۴.</ref> [[تفسیر المیزان]] نیز مضمون اين سوره  را یادآور این نکته می داند كه انسان با الهام باطنی و خدايى، كار نیک(تقوی) را از کار زشت(فجور) تشخيص مى‌دهد و اگر بخواهد رستگار شود، بايد باطن خود را تزکیه كند و با انجام کارهاى نيک، آن را رشد و پرورش دهد و گرنه از سعادت محروم مى‌ماند.آنگاه به عنوان شاهد، داستان قوم ثمود را ذکر مى‌کند كه به خاطر تکذيب پيامبرشان حضرت صالح و کشتن شترى که معجزه الهى بود، به عذابى سخت گرفتار شدند.علامه هم چنان نقل داستان [[ناقه صالح]] را توبیخ و نکوهش غیر مستقیم مکیان می داند که با پیامبر اسلام برخورد مناسب ندارند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۲۰، ص۲۹۶.</ref>