سوره شمس: تفاوت میان نسخه‌ها

* '''نامگذاری'''

این [[سوره]] را به این دلیل '''شمس‌''' می‌نامند که [[خدا|خداوند]] در آغاز آن به خورشید [[قسم|سوگند]] یاد کرده است: «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا: سوگند به خورشید و تابندگی‌اش». نام دیگر این سوره '''ناقه صالح‌''' است، به این جهت که در این سوره به داستان [[صالح(ع)]] و [[ناقه صالح|ناقه]] او اشاره شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۴</ref>

سوره شمس جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]] بیست و ششمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف]] نود و یکمین سوره قرآن است و در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام قرار دارد.<ref>معرف، آموزش علوم قرآن، ج۱، ص۱۶۷.</ref>

سوره شمس ۱۵ [[آیه]]، ۵۴ کلمه و ۲۵۳ حرف دارد. این سوره جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفَصَّلات]] (دارای آیات متعدد و کوتاه) و از سوره‌هایی است که با سوگند آغاز می‌شوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۴</ref> سوره شمس بیشترین سوگند (یازده سوگند) را در خود جای داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۸.</ref>