پرش به محتوا

سوره اعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ ژوئن ۲۰۱۶
جز
imported>Salvand
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Salvand
خط ۲۲: خط ۲۲:
سوره از دو بخش تشکیل شده است: روی سخن در بخش نخست به شخص پیامبر(س) است و دستورهایی درباره تسبیح خداوند و ادای رسالت به آن حضرت می‌دهد. همچنین اوصاف هفت‌گانه خداوند در این بخش آمده است. در بخش دوم خداوند از مؤمنان خاشع و کافران شقی سخن می‌گوید و عوامل سعادت و شقاوت این دو گروه را بیان می‌کند.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۷۵.</ref>
سوره از دو بخش تشکیل شده است: روی سخن در بخش نخست به شخص پیامبر(س) است و دستورهایی درباره تسبیح خداوند و ادای رسالت به آن حضرت می‌دهد. همچنین اوصاف هفت‌گانه خداوند در این بخش آمده است. در بخش دوم خداوند از مؤمنان خاشع و کافران شقی سخن می‌گوید و عوامل سعادت و شقاوت این دو گروه را بیان می‌کند.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۷۵.</ref>


بنابر روایت ابن مسعود، آیه اول این سوره یک حکم فقهی را بیان می‌کند که ذکر [[رکوع]] و [[سجده]] تسبیح است و باید در این دو جای نماز (با سبحان الله) خدا را تسبیح گفت. در آیات ۱۴ و ۱۵ این سوره دو حکم فقهی در مورد [[عید فطر]] آمده است ([[زکات فطره]] و [[نماز عید فطر]])<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۳</ref>
آیه ششم به پیامبر(ص) اطمینان می‌دهد نگران این نباشد که آیات الهی را فراموش می‌کند، بلکه همو که آن را فرستاده، حافظ و نگهبان آن است.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۷۸.</ref>
 
در تفسیر مجمع البیان آمده است برخی گفته‌اند مراد از تزکیه و صلاة در آیه ۱۴ و ۱۵ زکات فطره و نماز عید است. اما ممکن است اشکال شود این سوره مکی است و در آن زمان نه زکاتی بود و نه نماز عید. در پاسخ آن گفته شده ممکن است آیات ابتدایی این سوره در مکه و آیات پایانی آن، از جمله آیات ۱۴ و ۱۵، در مدینه نازل شده باشد. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۲.</ref>
 
آیه پایانی سوره نشان می‌دهد که حضرت ابراهیم و موسی نیز کتاب آسمانی داشتند.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۸۲.</ref>


== متن سوره ==
== متن سوره ==
کاربر ناشناس