حمزة بن عبدالعزیز سلار دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

| توضیح تصویر      = مرقد سلار دیلمی

حمزه بن عبدالعزیز، معروف به سالار و سلار و دارای کنیه ابویَعلی بود.<ref>اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۰.</ref> تاریخ ولادت، زمان مسافرت، ازدواج و همسر و فرزند/فرزندان احتمالی سلار در منابع موجود نیامده است. خلیل صَفدی (۶۹۶-۷۶۴ق)، اديب و مورخ، در کتاب الوافی بالوفیات، او را نَحوی خوانده و تاریخ درگذشتش را ۴۴۸ق نوشته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۳، ۱۴۲۰ق.</ref> به نوشته [[آقابزرگ تهرانی]] سلار در خسرو شهر، نزدیک تبریز، شمال‌غرب [[ایران]] [[دفن]] شده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۲۹۸.</ref><br>

[[علامه حلی]] برای سلار کتاب‌های [[المراسم|مراسم]] (در [[فقه]])، مقنع (در [[کلام]])، تقريب (در [[اصول فقه]]) و تذکره (در حقیقت جوهر و عَرَض) را نام برده است. او هم‌چنین یادآور شده سلار در رد سخنان ابوالحسین بصری که علیه عقاید شیعه مطالبی را گفته بود، نوشته‌ای داشت.<ref>حلی، خلاصة الاقوال،حلی، ۱۴۱۷ق، ص ۱۶۷.</ref> [[حسن بن داوود حلی|ابن‌داود حلی]] (درگذشت:پس از ۷۰۷ق) کتابی را با نام ابواب و فصول (در فقه) از آثار او دانسته است.<ref>حلی، الرجال، ۱۳۹۲ق، ص۱۰۴.</ref> در کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعة الی تصانیف الشیعة]] کتابی با نام المسائل السلاریه گزارش شده که شامل پرسش‌های کلامی سلار از [[سید مرتضی]] و جواب‌های او است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۲۳.</ref> این کتاب و کتاب مراسم، تنها اثرهای موجود سلار است و هم‌چنین مراسم چاپ شده است.