confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۳
ویرایش
محمدحسین غروی نائینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (←شاگردان) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۷۷: | خط ۱۷۷: | ||
آخوند خراسانی که می‌خواست برای تحکیم بنیان مشروطه یا رهبری کردن مبارزه با بیگانگان، ابتدا به [[کاظمین]] سپس به [[ایران]] برود، نائینی با دیگر روحانیون مشروطه خواه با او بودند ولی با مرگ مشکوک خراسانی این حرکت شکل نگرفت. سه هفته بعد از مرگ خراسانی علما به کاظمین رفتند و در این شهر از میان خود ۱۳ نفر، از جمله نائینی را برگزیدند و آنان هئیتی تشکیل دادند که کارهای لازم را انجام دهند. اعضای این هئیت [[سوگند]] یاد کردند که در مبارزه بر ضد بیگانگان امین و وفادار باشند. هیئت علما تلگراف‌های بسیاری به ایران فرستادند تا دولت ایران از روس‌ها بخواهد که هر چه زدوتر ایران را ترک گویند و تهدید کردند در غیر این صورت علما به سوی ایران حرکت خواهند کرد. همچنین از سران عشایر ایران خواستند تا بر ضد بیگانگان با یکدیگر متحد شوند. سرانجام علمای کاظمین از علمای تهران تلگرافی دریافت کردند که خبر از آرامش نسبی در ایران بود. همچنین تلگرافی دیگر از سوی وثوق الدوله مبنی بر خروج [[محمدعلی شاه|محمدعلی میرزا]] از ایران رسید و از علمای گرد آمده در کاظمین خواستند که به شهرهای خود بازگردند. | آخوند خراسانی که می‌خواست برای تحکیم بنیان مشروطه یا رهبری کردن مبارزه با بیگانگان، ابتدا به [[کاظمین]] سپس به [[ایران]] برود، نائینی با دیگر روحانیون مشروطه خواه با او بودند ولی با مرگ مشکوک خراسانی این حرکت شکل نگرفت. سه هفته بعد از مرگ خراسانی علما به کاظمین رفتند و در این شهر از میان خود ۱۳ نفر، از جمله نائینی را برگزیدند و آنان هئیتی تشکیل دادند که کارهای لازم را انجام دهند. اعضای این هئیت [[سوگند]] یاد کردند که در مبارزه بر ضد بیگانگان امین و وفادار باشند. هیئت علما تلگراف‌های بسیاری به ایران فرستادند تا دولت ایران از روس‌ها بخواهد که هر چه زدوتر ایران را ترک گویند و تهدید کردند در غیر این صورت علما به سوی ایران حرکت خواهند کرد. همچنین از سران عشایر ایران خواستند تا بر ضد بیگانگان با یکدیگر متحد شوند. سرانجام علمای کاظمین از علمای تهران تلگرافی دریافت کردند که خبر از آرامش نسبی در ایران بود. همچنین تلگرافی دیگر از سوی وثوق الدوله مبنی بر خروج [[محمدعلی شاه|محمدعلی میرزا]] از ایران رسید و از علمای گرد آمده در کاظمین خواستند که به شهرهای خود بازگردند. | ||
حمله نظامی بیگانگان به ایران، کشتار بی‌رحمانه روس‌ها در شهرهای ایران و ادامه حملات علمای مخالف مشروطه به مشروطه خواهان علمای آزادی خواه را گوشه گیر کرد و نائینی نه تنها از فعالیت‌های مشروطه خواهی کناره گیری کرد بلکه دیگر حتی نام مشروطه را بر زبان نیاورد و بنا به نقلی نسخه‌های تنبیه الامه را جمع آوری کرد.<ref>حائری، تشیع و مشروطیت در ایران، ص ۱۶۷ـ۱۶۰</ref> زمانی که نائینی به همراه عده‌ای از علمای عراق به دلیل مخالفت با دولت [[انگلیس]] به ایران تبعید شد و مدتی در قم اقامت کرد، سخنی از مشروطه به میان نیاورد و سیاست مماشات با [[رضاخان پهلوی|رضاشاه]] را پیشه کرد.<ref>فراتی، روحانیت و تجدد، ص ۷۶</ref> | حمله نظامی بیگانگان به ایران، کشتار بی‌رحمانه روس‌ها در شهرهای ایران و ادامه حملات علمای مخالف مشروطه به مشروطه خواهان علمای آزادی خواه را گوشه گیر کرد و نائینی نه تنها از فعالیت‌های مشروطه خواهی کناره گیری کرد بلکه دیگر حتی نام مشروطه را بر زبان نیاورد و بنا به نقلی نسخه‌های تنبیه الامه را جمع آوری کرد.<ref>حائری، تشیع و مشروطیت در ایران، ص ۱۶۷ـ۱۶۰</ref> زمانی که نائینی به همراه عده‌ای از علمای [[عراق]] به دلیل مخالفت با دولت [[انگلیس]] به [[ایران]] تبعید شد و مدتی در [[قم]] اقامت کرد، سخنی از مشروطه به میان نیاورد و سیاست مماشات با [[رضاخان پهلوی|رضاشاه]] را پیشه کرد.<ref>فراتی، روحانیت و تجدد، ص ۷۶</ref> | ||
'''جهاد علیه بیگانگان''' | '''جهاد علیه بیگانگان''' | ||
وی در ماجرای هجوم روسیه به شمال | وی در ماجرای هجوم روسیه به شمال [[ایران]]، در سال ۱۳۳۰ قمری، در کنار علمای نجف، به رهبری [[ملاعبدالله مازندرانی]]، برای حرکت به سوی ایران آماده شد؛<ref>سیدحسن شبّر، تاریخ العراق السیاسی المعاصر، ج۲، ص۱۲۵</ref> همچنین در قضیه جنگ جهانی اول با اعلان جهاد بر ضد انگلیس در عراق، در سال ۱۳۳۳، در زمره علمایی قرار گرفت که در جبهه و جهاد حضور جدی داشتند.<ref>عبدالهادی حائری، تشیع و مشروطیت، ص۱۵۶</ref> | ||
'''نهضت اسلامی عراق''' | '''نهضت اسلامی عراق''' | ||