پرش به محتوا

اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

imported>Ebrahim.salehi
imported>Ebrahim.salehi
خط ۵۵: خط ۵۵:
* مقدمه شامل مطالبی درباره عظمت [[واقعه کربلا|واقعه عاشورا]]، جایگاه [[امام حسین(ع)]]، ارزش گریه و [[عزاداری]] برای اوست.
* مقدمه شامل مطالبی درباره عظمت [[واقعه کربلا|واقعه عاشورا]]، جایگاه [[امام حسین(ع)]]، ارزش گریه و [[عزاداری]] برای اوست.
* بخش اول از قبل از تولد امام حسین(ع) و رؤیای ام‌الفضل شروع شده و تا [[شب عاشورا]] ادامه دارد. در این بخش پیشگویی‌ها درباره شهادت امام حسین(ع)، گفتگوهای امام در مسیر [[مدینه]] تا [[کربلا]]، رسیدن خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و متوقف شدن کاروان او توسط [[حر بن یزید ریاحی]] آمده است.
* بخش اول از قبل از تولد امام حسین(ع) و رؤیای ام‌الفضل شروع شده و تا [[شب عاشورا]] ادامه دارد. در این بخش پیشگویی‌ها درباره شهادت امام حسین(ع)، گفتگوهای امام در مسیر [[مدینه]] تا [[کربلا]]، رسیدن خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و متوقف شدن کاروان او توسط [[حر بن یزید ریاحی]] آمده است.
* بخش دوم از شب عاشورا و مهلت گرفتن امام حسین(ع) از [[لشکر عمر بن سعد]] شروع شده و تا شهادت امام حسین(ع) ادامه دارد. در این بخش ماجرای شهادت اصحاب نیز ذکر شده است. ابن‌طاووس در انتهای این بخش دو حدیث درباره عذاب قاتلان امام حسین(ع) در [[روز قیامت]] نیز آورده است.  
* بخش دوم از شب عاشورا و مهلت گرفتن امام حسین(ع) از [[لشکر عمر بن سعد]] شروع شده و تا شهادت امام حسین(ع) ادامه دارد. در این بخش ماجرای شهادت اصحاب نیز ذکر شده است. در لهوف نام شصت تن از شهدای کربلا ضبط نشده است.<ref> نیازمند منبع</ref>
ابن‌طاووس در انتهای این بخش دو حدیث درباره عذاب قاتلان امام حسین(ع) در [[روز قیامت]] نیز آورده است.  
* بخش سوم به وقایع بعد از شهادت امام حسین(ع) اختصاص دارد و از فرستادن سرِ [[شهدای کربلا|شهدا]] به [[کوفه]] شروع شده و مطالب مرتبط با [[اسیران کربلا]] تا بازگشت آنان به مدینه را در بر دارد. ابن‌طاووس در خاتمه کتاب دو روایت درباره عزاداری و گریستن [[امام سجاد(ع)]] بر مصیبت عاشورا نقل کرده است.<ref>ابن‌طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، فهرست کتاب؛ ابن‌طاووس، لهوف، انتشارات داوری، ص۳.</ref>
* بخش سوم به وقایع بعد از شهادت امام حسین(ع) اختصاص دارد و از فرستادن سرِ [[شهدای کربلا|شهدا]] به [[کوفه]] شروع شده و مطالب مرتبط با [[اسیران کربلا]] تا بازگشت آنان به مدینه را در بر دارد. ابن‌طاووس در خاتمه کتاب دو روایت درباره عزاداری و گریستن [[امام سجاد(ع)]] بر مصیبت عاشورا نقل کرده است.<ref>ابن‌طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، فهرست کتاب؛ ابن‌طاووس، لهوف، انتشارات داوری، ص۳.</ref>


کاربر ناشناس