مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده کتاب مکیال المکارم، سید محمد تقی موسوی اصفهانی(۱۳۰۱ق-۱۳۴۸ق)، مشهور به [[فقیه احمدآبادی]] است. وی نزد پدرش سید عبدالرزاق، میرزا بدیع، محمد کاشانی، عبدالکریم جزی و [[سید ابوالقاسم دهکردی]] شاگردی کرد و از جزی [[اجازه روایت]] و از دهکردی [[اجازه اجتهاد]] دریافت کرد.<ref>موسوی اصفهانی، ترجمه مکیال‌المکارم، مقدمه سید محمد علی روضاتی، ص۳۹.</ref> او در سال ۱۳۴۸ش درگذشت و در کنار پدرش در قبرستان [[تخت فولاد اصفهان]] به خاک سپرده شد.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج۱، مقدمه ابطحی،صیه.</ref> از او آثار و اشعاری بر جای مانده است. تخلص وی «تقی» یا «شرعی زاده» بود و اشعاری درباره امام زمان نیز سروده است.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج۱، مقدمه ابطحی،صح.</ref>