حدیث طیر مشوی: تفاوت میان نسخهها
اصلاح پانویس بر اساس شیوهنامه
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (اصلاح پانویس بر اساس شیوهنامه) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
حدیث طیر را نه تنها علمای [[شیعه اثنا عشری|شیعه]] [[حدیث متواتر|متواتر]] و [[حدیث قطعی الصدور|قطعی الصدور]] دانستهاند، بلکه گروهی از محدثین [[اهلسنت]] نیز صحت و اعتبار آن را تأیید نموده<ref>فتح الملک العلی، مقدمه.</ref> و تصریح کردهاند که حدیث مذکور به روشنی حاکی از این است که علی(ع) محبوبترین آفریدگان در نزد خداست.<ref>گنجی الشافعی، کفایة الطالب فی مناقب علی بن أبی طالب، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۱.</ref> | حدیث طیر را نه تنها علمای [[شیعه اثنا عشری|شیعه]] [[حدیث متواتر|متواتر]] و [[حدیث قطعی الصدور|قطعی الصدور]] دانستهاند، بلکه گروهی از محدثین [[اهلسنت]] نیز صحت و اعتبار آن را تأیید نموده<ref>فتح الملک العلی، مقدمه.</ref> و تصریح کردهاند که حدیث مذکور به روشنی حاکی از این است که علی(ع) محبوبترین آفریدگان در نزد خداست.<ref>گنجی الشافعی، کفایة الطالب فی مناقب علی بن أبی طالب، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۱.</ref> | ||
حدیث طیر از سوی چند تن از صحابه و با مضامین نزدیک به هم نقل شده است؛ [[سفینه خادم حضرت محمد(ص)|سفینه، خادم حضرت محمد(ص)]]،<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۸۲، ح۶۴۳۷.</ref> سدی کبیر به نقل از انس بن مالک،<ref>مسند أبی یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۰۵؛ نسائی، خصائص امیرالمؤمنین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۹، | حدیث طیر از سوی چند تن از صحابه و با مضامین نزدیک به هم نقل شده است؛ [[سفینه خادم حضرت محمد(ص)|سفینه، خادم حضرت محمد(ص)]]،<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۸۲، ح۶۴۳۷.</ref> سدی کبیر به نقل از انس بن مالک،<ref>مسند أبی یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۰۵؛ نسائی، خصائص امیرالمؤمنین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۹، ح۱۰.</ref> یحیی بن کثیر از انس بن مالک،<ref>طبرانی، المعجم الأوسط، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۰۷.</ref> عثمان بن طویل از انس بن مالک،<ref>بخاری، التاریخ الکیبر، دار الفکر، ج۶، ص۲۵۸.</ref> عبدالله بن انس بن مالک از پدرش،<ref>ابن كثير، البدایة والنهایة، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۳۵۱؛ ابن حجر عسقلانی، المطالب العالية بزوائد المسانيد الثمانية، ۱۴۱۹ق، ج۱۶، ص۱۰۸.</ref> و [[علی بن عبدالله بن عباس]] از پدرش<ref>ذهبی، میزان الإعتدال فی نقد الرجال، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۲۳۲.</ref> این حدیث را نقل کردهاند. | ||
بنابر نقل ابن کثیر، علاوه بر راویانی که حدیث طیر را از کسانی جز انس بن مالک نقل کردهاند، ۹۰ تن حدیث را تنها از طریق انس بن مالک روایت کردهاند.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج۷، ص۳۵۳.</ref> با این حال ابن کثیر صحت روایت را دچار اشکال میداند، گرچه به گفته خودی وی از طرف افراد بسیاری نقل شده است.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج۷، ص۳۵۴.</ref> [[علامه امینی]] در پاسخ به سخن ابن کثیر، قلب وی را مهر زده از سوی خدا میداند و معتقد است انکار حدیث طیر با وجود ادله مذکور، معنایی ندارد.<ref> | بنابر نقل ابن کثیر، علاوه بر راویانی که حدیث طیر را از کسانی جز انس بن مالک نقل کردهاند، ۹۰ تن حدیث را تنها از طریق انس بن مالک روایت کردهاند.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۳۵۳.</ref> با این حال ابن کثیر صحت روایت را دچار اشکال میداند، گرچه به گفته خودی وی از طرف افراد بسیاری نقل شده است.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۳۵۴.</ref> [[علامه امینی]] در پاسخ به سخن ابن کثیر، قلب وی را مهر زده از سوی خدا میداند و معتقد است انکار حدیث طیر با وجود ادله مذکور، معنایی ندارد.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۳۰۸و۳۰۹.</ref> | ||
==آثار مرتبط== | ==آثار مرتبط== | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
* ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی، المطالب العالیة بزوائد المسانید الثمانیة، تحقیق سعد بن ناصر، ریاض، دار العاصمة و دار الغیث، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م. | * ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی، المطالب العالیة بزوائد المسانید الثمانیة، تحقیق سعد بن ناصر، ریاض، دار العاصمة و دار الغیث، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م. | ||
* ابن کثیر، إسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، بیروت، ناشر مکتبة المعارف، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م. | * ابن کثیر، إسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، بیروت، ناشر مکتبة المعارف، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م. | ||
* امینی، عبدالحسین، موسوعة الغدير في الكتاب والسنة والأدب، تحقیق مرکز الغدير للدراسات الإسلامية: زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، موسسه دائرة معارف الفقه الإسلامي، ۱۳۸۸ش/۱۴۳۰ق/۲۰۰۹م. | |||
* بخاری، محمد بن إسماعیل، التاریخ الکبیر، تحقیق السید هاشم الندوی، دار الفکر، بیتا. | * بخاری، محمد بن إسماعیل، التاریخ الکبیر، تحقیق السید هاشم الندوی، دار الفکر، بیتا. | ||
* تمیمی موصلی، أحمد بن علی، مسند أبی یعلی، تحقیق حسین سلیم أسد، دمشق، دار المأمون للتراث، ۱۴۰۴ق. | * تمیمی موصلی، أحمد بن علی، مسند أبی یعلی، تحقیق حسین سلیم أسد، دمشق، دار المأمون للتراث، ۱۴۰۴ق. |