ایلخانان: تفاوت میان نسخه‌ها

هلاکوخان مغول به امر خان بزرگ مغول منگو قاآن در سال ۶۵۱ به ایران لشکر کشید. از اهداف یورش هلاکو به [[ایران]]، از میان بردن قلعه‌های [[نزاریان|اسماعیلیه]] و [[خلافت عباسی]] بود. اسماعیلیان در سال ۶۵۴ به طور کامل از ایلخانان شکست خوردند. هلاکو در سال ۶۵۶ با تصرف [[بغداد]] [[خلافت عباسی]] را از میان برداشت و آخرین خلیفه عباسی را به قتل رساند.<ref> نک: اقبال، تاریخ مغول، ص۱۸۹-۲۰۰</ref> با اینکه مغولان بخش‌های زیادی از [[شام]] را به تصرف در آوردند و دمشق را در سال ۶۵۷ تصرف کردند، از دستیابی به سواحل مدیترانه باز ماندند و در مسیر فتوحات خود به سوی [[مصر]]، با حکومت [[ممالیک]] روبرو شدند و در سال ۶۵۸ هجری در نبرد عین جالوت از ممالیک مصر شکست خوردند.<ref>اقبال، تاریخ مغول، ص۲۰۸</ref> از آن پس تا مدتها مبارزه با ممالیک برای دست یابی به مصر بخشی از برنامه نظامی ایلخانان را تشکیل می‌داد.

نخستین سلاطین ایلخان، مسلمان نبودند. در این دوران ادیان غیر از اسلام بخصوص دین بودایی آزادی یافتند. برخی سلاطین ایلخان از دین بودایی حمایت کردند و معابد بودایی در ایران ساخته شد.<ref>تاریخ ایران کمبریج، ج۵، ص۵۱۳</ref> دومین جانشین هلاکو احمد تکودار که از سال ۶۸۳ تا ۶۹۰ حکومت کرد نخستین ایلخانی بود که مسلمان شد<ref>اقبال، تاریخ مغول، ص۲۳۶</ref> اما جانشینان او مسلمان نبودند تا اینکه غازان در سال ۶۹۴ به سلطنت رسید و اعلام مسلمانی کرد و معابد بودایی و کلیساها را تخریب کرد و از آن پس عوامل حکومت ایلخانان مسلمان شدند. غازان خان به واسطه درایت و اصلاحاتی که انجام داد مشهورترین ایلخان مغول است. او به اصلاح قوانین و اصلاحات اقتصادی دست زد و به آبادانی و ساخت بناهای عامل المنفعه پرداخت.<ref>اقبال، تاریخ مغول، ص۲۹۳؛ تاریخ ایران کمبریج، ج۵، ص۵۱۵</ref>