مصحف امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

پس از رحلت [[پیامبر (ص)]]، امام [[علی (ع)]] در خانه خود، قرآن مجید را به ترتیب نزول در یک مصحف جمع کرد و حدود ۶ ماه پس از رحلت [[پیامبر(ص)]]، مصحف را به مردم و [[صحابه]] نشان داد.<ref>طباطبایی، قرآن در اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۳؛ السجستانی، کتاب المصاحف، ۱۴۰۵ق، ص۱۶؛ سیوطی، الاتقان، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۶۱.</ref> [[سلیم بن قیس هلالی]] (درگذشته ۷۶ق) به نقل از صحابه پیامبر، از جمله [[ابوذر غفاری]]، [[سلمان فارسی]] و [[ابن عباس]]، درباره مصحف امام علی (ع) و ویژگی‌های آن سخن گفته است. به‌علاوه، روایاتی از [[ابن عباس]] به‌طور مستقل در این باره نقل شده است.<ref>ایازی، «مصحف امام علی (ع)»، ص۱۶۷.</ref>  

بنا بر آنچه شهرستانی (درگذشته ۵۴۸ق) در تفسیر خود ذکر کرده، [[حضرت علی (ع)]] پس از جمع کردن آیات [[قرآن کریم]]، آن را که به اندازه یک بار شتر بود، با کمک غلامش [[قنبر]] به برخی از صحابه پیامبر و مردم نشان داد و گفت این همان چیزی است که بر پیامبر (ص) نازل شده است. اصحاب [[پیامبر(ص)]] گفتند ما به این مصحف نیازی نداریم و آن را ببر. [[امام علی(ع)]] در پاسخ به آنان گفت: به خدا دیگر هرگز آن را نخواهید دید، و سپس در حال خواندن آیه ۳۰ سوره فرقان<ref>وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَـٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا؛ و پيامبر گفت: «پروردگارا، قوم من اين قرآن را رها كردند.»</ref>، به خانه خود بازگشت.<ref>خرمشاهی، قرآن‌پژوهی، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۴۶۸.</ref>

[[ابن ندیم]] در کتاب [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]]، مدت‌ زمان گردآوری مصحف را ۳ روز دانسته و آن را اولین مصحف قرآن کریم معرفی کرده است.<ref>ابن الندیم، الفهرست، ص۳۰.</ref>