Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←آثار و نتایج فقهی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== دلیلهای حرمت استمناء == | == دلیلهای حرمت استمناء == | ||
فقیهان [[شیعه]] برای بررسی حکم استمناء، به جز دلیل [[اجماع]] به آیه ۶ [[سوره مؤمنون]] استناد کردهاند. براساس این آیه هر گونه لذت جنسی به جز طریق همسر و [[کنیز]] | فقیهان [[شیعه]] برای بررسی حکم استمناء، به جز دلیل [[اجماع]] به آیه ۶ [[سوره مؤمنون]] استناد کردهاند. براساس این آیه هر گونه لذت جنسی به جز طریق همسر و [[کنیز]] ممنوع شده است.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۸ق، ج۴، ص۲۴۲؛ قطب الدین راوندی، فقه القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> | ||
در برخی احادیث از استمناء نهی شده است. در [[وسائل الشیعه]] بابی به نام تحریم استمناء آمده که اختصاص به این دسته از احادیث دارد.<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۲-۳۵۵؛ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۳۵۶.</ref> همچنین بنابر روایتی کسی که استمناء کند خدا به او نظر نمیکند.{{یادداشت|عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِالله(ع) یقُولُ ثَلَاثَةٌ لَا یکلِّمُهُمُ اللهُ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ لَا ینْظُرُ إِلَیهِمْ وَ لَایزَکیهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ النَّاتِفُ شَیبَهُ وَ النَّاکحُ نَفْسَهُ وَ الْمَنْکوحُ فِی دُبُرِهِ.<small>(شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۴-۳۵۵.)</small>}} | در برخی احادیث از استمناء نهی شده است. در [[وسائل الشیعه]] بابی به نام تحریم استمناء آمده که اختصاص به این دسته از احادیث دارد.<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۲-۳۵۵؛ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۳۵۶.</ref> همچنین بنابر روایتی کسی که استمناء کند خدا به او نظر نمیکند.{{یادداشت|عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِالله(ع) یقُولُ ثَلَاثَةٌ لَا یکلِّمُهُمُ اللهُ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ لَا ینْظُرُ إِلَیهِمْ وَ لَایزَکیهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ النَّاتِفُ شَیبَهُ وَ النَّاکحُ نَفْسَهُ وَ الْمَنْکوحُ فِی دُبُرِهِ.<small>(شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۴-۳۵۵.)</small>}} | ||
== استمناء حرام و استمناء حلال == | == استمناء حرام و استمناء حلال == | ||
استمناء را به دو صورت [[حرام]] و [[حلال]] تقسیم کردهاند.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹-۲۲۱.</ref> به فتوای برخی از [[فقیهان]] شیعه، اگر استمناء توسط همسر و کنیز باشد، حلال و در غیر این صورت حرام است.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹و۲۲۱.</ref> بعضی استمناء را جزء [[گناهان کبیره]] دانستهاند.<ref> علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱۰۱، ص۳۰.</ref> مستند فقها در حرمت استمناء، [[آیات قرآن]] مانند آیات ۵ تا ۷ [[سوره مؤمنون]] و [[روایات]] است.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹و۲۲۰.</ref> به نظر برخی از فقیهان مانند [[علامه حلی]]، استمناء با دست کنیز و همسر نیز حرام است.<ref>علامه حلی، تذکرة الفقها(تک جلدی)، ۱۳۸۸ق، ص۵۷۷.</ref> در موارد ضرورت مانند تشخیص | استمناء را به دو صورت [[حرام]] و [[حلال]] تقسیم کردهاند.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹-۲۲۱.</ref> به فتوای برخی از [[فقیهان]] شیعه، اگر استمناء توسط همسر و کنیز باشد، حلال و در غیر این صورت حرام است.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹و۲۲۱.</ref> بعضی استمناء را جزء [[گناهان کبیره]] دانستهاند.<ref> علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۱۰۱، ص۳۰.</ref> مستند فقها در حرمت استمناء، [[آیات قرآن]] مانند آیات ۵ تا ۷ [[سوره مؤمنون]] و [[روایات]] است.<ref>مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹و۲۲۰.</ref> به نظر برخی از فقیهان مانند [[علامه حلی]]، استمناء با دست کنیز و همسر نیز حرام است.<ref>علامه حلی، تذکرة الفقها(تک جلدی)، ۱۳۸۸ق، ص۵۷۷.</ref> در موارد ضرورت مانند تشخیص بیماری و درمان ومانند آن نوعاً فقهاء با شرایطی این کار را مجاز دانستهاند.<ref>[https://www.ktark.com/blog/1398/06/19 «حکم شرعی آزمایش اسپرم (اسپرموگرام) از نظر مراجع تقلید»]، وبلاگ کانون ترک خودارضایی.</ref> | ||
== آثار و نتایج فقهی == | == آثار و نتایج فقهی == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
* [[جنابت]]: استمناء موجب جنابت است که آثاری را، مانند [[غسل|وجوب غسل]]<ref>توضیح المسائل مراجع (محشی)، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و حرمت مسّ کلمات [[قرآن]] را دارد.<ref>توضیح المسائل مراجع (محشی)، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۶۹، مساله ۳۵۵.</ref> | * [[جنابت]]: استمناء موجب جنابت است که آثاری را، مانند [[غسل|وجوب غسل]]<ref>توضیح المسائل مراجع (محشی)، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و حرمت مسّ کلمات [[قرآن]] را دارد.<ref>توضیح المسائل مراجع (محشی)، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۶۹، مساله ۳۵۵.</ref> | ||
*بطلان [[روزه]]: استمناء حتّی به نحو حلال، موجب بطلان روزه است و بر بطلان عمدی روزه ماه رمضان، قضا و کفّاره مترتّب میشود.<ref>سید مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۱۷۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۷۲.</ref> | *بطلان [[روزه]]: استمناء حتّی به نحو حلال، موجب بطلان روزه است و بر بطلان عمدی روزه ماه رمضان، قضا و کفّاره مترتّب میشود.<ref>سید مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۱۷۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۷۲.</ref> | ||
*بطلان [[اعتکاف]]: استمناء اعتکاف را در صورتی که در روز رخ دهد باطل میکند<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> و در شب مورد اختلاف نظر فقها است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل | *بطلان [[اعتکاف]]: استمناء اعتکاف را در صورتی که در روز رخ دهد باطل میکند<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> و در شب مورد اختلاف نظر فقها است.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السّلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸۸.</ref> | ||
*استمناء بر [[احرام|مُحرِم]] حرام و موجب [[کفاره|کفّاره]] است<ref>ابن حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۸۱.</ref> و کفّاره آن یک شتر است؛<ref>نجم الدین حلی، ایضاح الترددات الشرایع، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۳۱</ref> اما در بطلان حج به معنای اتمام حج فعلی و اعاده آن در سال آینده، در صورتی که عمل یاد شده پیش از وقوف در [[مشعر الحرام|مشعرالحرام]] رخ دهد، اختلاف است.<ref> ابن حمزه: استمنا در عمره مفرده موجب بطلان، قضا و کفاره است. ابن حمزه، الوسیله، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹.</ref> برخی در مسئله توقّف کردهاند.<ref>محقق سبزواری، ذخیرة المعاد، مؤسسة آل البیت، ص۶۱۹.</ref> | *استمناء بر [[احرام|مُحرِم]] حرام و موجب [[کفاره|کفّاره]] است<ref>ابن حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۸۱.</ref> و کفّاره آن یک شتر است؛<ref>نجم الدین حلی، ایضاح الترددات الشرایع، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۳۱</ref> اما در بطلان حج به معنای اتمام حج فعلی و اعاده آن در سال آینده، در صورتی که عمل یاد شده پیش از وقوف در [[مشعر الحرام|مشعرالحرام]] رخ دهد، اختلاف است.<ref> ابن حمزه: استمنا در عمره مفرده موجب بطلان، قضا و کفاره است. ابن حمزه، الوسیله، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹.</ref> برخی در مسئله توقّف کردهاند.<ref>محقق سبزواری، ذخیرة المعاد، مؤسسة آل البیت، ص۶۱۹.</ref> | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس۲}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
* «حکم شرعی آزمایش اسپرم (اسپرموگرام) از نظر مراجع تقلید»، وبلاگ کانون ترک خودارضایی، تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۸ش، تاریخ بازدید: ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ش. | * «حکم شرعی آزمایش اسپرم (اسپرموگرام) از نظر مراجع تقلید»، وبلاگ کانون ترک خودارضایی، تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۸ش، تاریخ بازدید: ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ش. | ||
* سید مرتضی، الانتصار فی انفرادات الإمامیة، مصحح: گروه پژوهش دفتر انتشارات اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۵ق. | * سید مرتضی، الانتصار فی انفرادات الإمامیة، مصحح: گروه پژوهش دفتر انتشارات اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۵ق. | ||
* سهرابپور، علی، خلوت | * سهرابپور، علی، خلوت شیطانی: خود ارضایی و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۰ش. | ||
* شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق. | * شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تحقیق محمد باقر بهبودی، تهران، المکتبة المرتضویة، چاپ سوم، ۱۳۸۸ق. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تحقیق محمد باقر بهبودی، تهران، المکتبة المرتضویة، چاپ سوم، ۱۳۸۸ق. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
* محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق. | * محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق. | ||
* محقق سبزواری، محمد باقر، ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، بیتا. | * محقق سبزواری، محمد باقر، ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، بیتا. | ||
* مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل | * مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی؛ زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السّلام، محمد، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی ۱۳۸۵ش. | ||
* مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی طبقاً لمذهب أهل | * مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی طبقاً لمذهب أهل البیت علیهمالسلام، قم، مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۳ق. | ||
* نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، | * نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت،دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، بیتا. | ||
* نجم الدین حلی، إیضاح ترددات الشرائع، مصحح: سید مهدی رجایی، قم، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۲۸ق. | * نجم الدین حلی، إیضاح ترددات الشرائع، مصحح: سید مهدی رجایی، قم، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۲۸ق. | ||
* هاشمی شاهرودی و دیگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل | * هاشمی شاهرودی و دیگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السّلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸۸. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== پیوند به بیرون == | == پیوند به بیرون == | ||
* [http://lib.eshia.ir/23017/1/488 کتابخانه مدرسه فقاهت؛ فرهنگ فقه فارسی] | * [http://lib.eshia.ir/23017/1/488 کتابخانه مدرسه فقاهت؛ فرهنگ فقه فارسی] | ||
{{گناهان}} | {{گناهان}} | ||
{{حد و تعزیر}} | {{حد و تعزیر}} |