آیه حجاب: تفاوت میان نسخه‌ها

سه آیه از آیات قرآن به آیات حجاب مشهورند که در این میان آیه ۳۱ [[سوره نور]] مشهورتر است:

{{گفت و گو

|عرض=76

}}

خُمُر، جمعِ خِمار، به معنای مقنعه یا روسری زنان است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «خُمُر».</ref> طبق گزارش‌های [[مفسران]] و اشارات حدیثی، زنان پیش از نزول این آیه روسری را از پشت گوش‌ها رد می‌کردند و آن را به پشت خود می‌انداختند، به طوری که گوش‌ها و گردن و گریبان آن‌ها نمایان بود. در این آیه به آن‌ها دستور داده شده است که روسری‌هایشان را به گونه‌ای بپوشند که گریبان و مقابل سینه آن‌ها را بپوشاند؛ یعنی، دو طرف آن را از راست و چپ به جلو آورند تا همه این قسمت‌ها پوشیده شود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۵، ص۱۱۶؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۲، ص۲۳۰.</ref> در واقع، زنان موی سر خود را می‌پوشانده‌اند اما اینک آیه در مقام بیان حد پوشش، از لزوم پوشاندن گردن و سینه سخن گفته ولی از پوشاندن چهره سخنی به میان نیاورده است.<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۲۸؛ ج۵، ص۲۴۳.</ref>

{{گفت و گو

|عرض=76

این آیه نیز به سبب ذکر واژه [[حجاب]] در آن، به «آیه حجاب» معروف است و حکم حجاب در آن به [[همسران پیامبر(ص)]] اختصاص داشته و دیگر زنان مسلمان را دربرنمی‌گرفت. برخی فقیهان [[اهل سنت]] آیه را عام دانسته و حکم حجاب را شامل سایر زنان مسلمان نیز دانسته‌اند.<ref>مقدم، ادلة الحجاب، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۲۵۱-۲۶۹.</ref>

{{گفت و گو

|عرض=76

با نزول این آیه، به همسران و دختران [[پیامبر(ص)]] و زنان با ایمان دستور داده شد خود را با جِلباب بپوشانند (یُدْنینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلابیبِهِنَّ) تا شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند. لغت‌شناسان و مفسران، برای جلباب معانی مختلفی ذکر کرده‌اند، از جمله: لباس فراگیر از سر تا پا مانند چادر، لباسی فراخ که زن روی لباس‌هایش می‌پوشد و تا قدمهایش را فرامی‌گیرد، ملحفه، مقنعه و سرپوشی که سر و روی زن را بپوشاند.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه حجاب؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۴، ص۲۴۳.</ref> حکم مذکور در آیه، این احتمال را که مراد از جلباب، لباس فراگیر (مانند چادر یا ملحفه) بوده است، تقویت می‌کند.<ref>سیفی‌ مازندرانی، دلیل تحریرالوسیلة، ۱۳۷۵ش، ج۶، ص۲۹-۳۰؛ مجلسی، روضةالمتقین، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۳۵۳.</ref>