ماه‌های حرام: تفاوت میان نسخه‌ها

مراد از ماه‌های حرام، ماه‌هایی است که خداوند رعایت حرمت آن‌ها را بر [[مؤمن|مؤمنان]] واجب کرده است. [[حرام]] بودن این ماه‌ها به این معناست که هتک و دریدن پرده [[محرمات]] در این ماه‌ها شدیدتر و بدتر از ماه‌های دیگر است<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴.</ref> و عقاب [[گناهان]] و [[ثواب]] حسنات در این ماه‌ها افزایش می یابد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۷.</ref>

 

دلیل نامگذاری این ماه‌ها به ماه‌های حرام، حرام بودن جنگ در آنها<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۴۹؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۵۶.</ref> و حرمت داشتن این ماه‌ها<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۵۱.</ref> و به قول برخی بزرگداشت و تعظیم [[طاعات]] و تشدید هتک محرمات در این ماه‌ها نسبت به سایر ماه‌ها بوده است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۳۰۸.</ref>

 

برخى قائلند حرمت این ماه‌ها از شریعت [[حضرت ابراهیم(ع)]] و [[اسماعیل(ع)]] بود و عرب آن را به ارث برد و همواره حتی در زمان [[جاهلیت]] نیز حرمت آنها را حفظ می کرد؛<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۸۲ و ج۵، ص۴۵؛ جصاص، احکام القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۳۰۹.</ref> به طوری که به جهت حرمت این ماه‏‌ها اگر قاتل پدر خود را در این دوره زمانی مشاهده می‏‌کرد، متعرض او نمی شد.<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴.</ref>

این سنت ابراهیمی تا ظهور [[اسلام]] همچنان در میان عرب رایج و محترم بود تا اینکه [[قرآن کریم]] آن را تأیید و امضاء کرد.<ref>انصاری، ماه‌های حرام در قرآن کریم، ص۱۹۴۹</ref>

سه ماه از ماه‌های حرام پشت سر هم هستند که عبارتند از: [[ذی القعده]]، [[ذی الحجه]] و [[محرم]] و یک ماه جدا یعنی [[رجب]]. در خطبه [[حجة الوداع]] که پیامبر (ص) در [[منا]] ایراد نمود، آمده است: {{عربی|«السّنة اثناعشر شهراً منها أربعة حُرُم، ثلاث متوالیات: ذوالقعدة و ذوالحجة و المحرّم و رجب مُضَر الّذی بین جمادی و [[شعبان]]:}} سال دوازده ماه است که چهار تای آن [ماه‌های] حرام‌اند. سه تا پشت سر هم‌اند: ذوالقعده، ذوالحجه و مُحرّم، و ماه رجب مُضَر که بین جمادی [الثانی] و شعبان قرار گرفته است».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۳۹.</ref>