کاربر ناشناس
علویان (طبرستان): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahdiemadi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahdiemadi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==زمینههای پیدایش حکومت علویان== | ==زمینههای پیدایش حکومت علویان== | ||
برخی از گزارشها تاریخ ورود علویان به [[ایران]] را اوائل قرن | برخی از گزارشها تاریخ ورود علویان به [[ایران]] را اوائل قرن ۲ هجری قمری ذکر کردهاند. بر اساس این گزارشها زمانی که [[یحیی بن زید]] با حدود هفتاد نفر از یارانش در [[سبزوار]] علیه [[امویان]] قیام کرد و در [[سال ۱۲۶ هجری قمری|۱۲۶ق]] کشته شد مردم آن دیار در سوگ کشته شدن وی نام فرزندان خود را یحیی گذاشتند.<ref>یحیی بن حسین هارونی، الإفاده فی تاریخ الأئمة الزیدیة، ص۶۸-۷۲.</ref> | ||
پس از وی نیز یحیی بن عبدالله بن حسن برادر [[نفس زکیه]] به عنوان اولین علوی است که پس از شرکت در قیام [[شهید فخ]] در [[سال ۱۶۹ هجری قمری|۱۶۹ق]] در [[حجاز]] و شکست آن، به همراه حجاج ایرانی به [[ایران]] آمد، به صورت مخفیانه در [[دیلم]] اقامت کرد و مردمان آن دیار را به امامت خود دعوت کرد<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۳۹۰-۴۳۳.</ref> و توانست یارانی را دور خود جمع کند. | پس از وی نیز یحیی بن عبدالله بن حسن برادر [[نفس زکیه]] به عنوان اولین علوی است که پس از شرکت در قیام [[شهید فخ]] در [[سال ۱۶۹ هجری قمری|۱۶۹ق]] در [[حجاز]] و شکست آن، به همراه حجاج ایرانی به [[ایران]] آمد، به صورت مخفیانه در [[دیلم]] اقامت کرد و مردمان آن دیار را به امامت خود دعوت کرد<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۳۹۰-۴۳۳.</ref> و توانست یارانی را دور خود جمع کند. | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
اگرچه زیدیه با این قیامها نتوانست تا [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم]] جایگاه تثبیت شدهای در ایران پیدا کند اما دست کم با این اقدامات پیدایش زیدیه در ایران رقم خورده و زمینهساز تثبیت و گسترش این فرقه در قرن سوم هجری و بعداز آن شد.<ref>مادلونگ، فرقههای اسلامی، ص۱۴۱</ref> | اگرچه زیدیه با این قیامها نتوانست تا [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم]] جایگاه تثبیت شدهای در ایران پیدا کند اما دست کم با این اقدامات پیدایش زیدیه در ایران رقم خورده و زمینهساز تثبیت و گسترش این فرقه در قرن سوم هجری و بعداز آن شد.<ref>مادلونگ، فرقههای اسلامی، ص۱۴۱</ref> | ||
==تأسیس حکومت علویان در طبرستان== | ==تأسیس حکومت علویان در طبرستان== | ||
با دعوت مردم طبرستان از [[حسن بن زید بن محمد|حسن بن زید]] ملقب به [[داعی کبیر]] وی در سال ۲۵۰ق از ری به آنجا رفته و از مردم بیعت گرفت و پس از شکست عامل [[طاهریان]] وارد آمل شد. حکومت بیست ساله داعی کبیر همیشه با جنگ و گریز همراه بود اما او توانست در نامههایی به مردم مناطق مختلف شمال ایران شمار زیادی را که تا آن دوره اسلام را نپذیرفته بودند، به اسلام شیعی دعوت نماید. در نامههای او همواره بر شعائر شیعی، تفضیل [[امام علی (ع)]] بر دیگر صحابه، نقد شدید جبرگرایی، [[تشبیه صفات|تشبیه]] و [[تجسیم]] تأکید شده است.<ref>مهدی فرمانیان، سید علی موسوی نژاد، زیدیه تاریخ و عقاید، ص ۶۷.</ref> | با دعوت مردم طبرستان از [[حسن بن زید بن محمد|حسن بن زید]] ملقب به [[داعی کبیر]] وی در سال ۲۵۰ق از ری به آنجا رفته و از مردم بیعت گرفت و پس از شکست عامل [[طاهریان]] وارد آمل شد. حکومت بیست ساله داعی کبیر همیشه با جنگ و گریز همراه بود اما او توانست در نامههایی به مردم مناطق مختلف شمال ایران شمار زیادی را که تا آن دوره اسلام را نپذیرفته بودند، به اسلام شیعی دعوت نماید. در نامههای او همواره بر شعائر شیعی، تفضیل [[امام علی (ع)]] بر دیگر صحابه، نقد شدید جبرگرایی، [[تشبیه صفات|تشبیه]] و [[تجسیم]] تأکید شده است.<ref>مهدی فرمانیان، سید علی موسوی نژاد، زیدیه تاریخ و عقاید، ص ۶۷.</ref> |