کاربر ناشناس
ایام تشریق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''تَشْریق'''، عنوانی برای روزهای ۱۱ تا ۱۳ [[ذیحجه]]. حجگزاران بخش مهمی از مناسک [[حج]] مثل [[قربانی]] و [[رمی جمرات]] را در همین ایام انجام می دهند. به همین دلیل این ایام در فرهنگ اسلامی، آداب و جایگاهی ویژه دارند. در برخی از منابع، از ایام تشریق به عنوان یکی از عیدهای [[اسلام|اسلامی]] یاد شده است.<ref>دارمی، ج۲ص۳۷؛ ابو داوود، ج ۲ص۳۲۰؛ ترمذی، ج۳ص۱۴۳</ref> | '''تَشْریق'''، عنوانی برای روزهای ۱۱ تا ۱۳ [[ذیحجه]]. حجگزاران بخش مهمی از مناسک [[حج]] مثل [[قربانی]] و [[رمی جمرات]] را در همین ایام انجام می دهند. به همین دلیل این ایام در فرهنگ اسلامی، آداب و جایگاهی ویژه دارند. در برخی از منابع، از ایام تشریق به عنوان یکی از عیدهای [[اسلام|اسلامی]] یاد شده است.<ref>دارمی، ج۲ص۳۷؛ ابو داوود، ج ۲ص۳۲۰؛ ترمذی، ج۳ص۱۴۳</ref> | ||
==وجه نام‌گذاری== | ==وجه نام‌گذاری== | ||
درباره وجه نام‌گذاری ایام تشریق، در | درباره وجه نام‌گذاری ایام تشریق، در منابع لغوی و دینی آمده است که نیازمندان و مستمدان، گوشت قربانی [[حاجی|حاجیان]] را زیر آفتاب خشک می‌کرده‌اند تا از بین نرود و این کار، نیاز به حرارت و نور کافی خورشید داشته است.<ref>نک: ابن ابی شیبه، ج۴ص۵۵۱</ref> نقل کرده اند که عرب [[جاهلیت|جاهلی]] در طی [[مناسک حج|مناسک]] خود، خطاب به [[کوه ثبیر]] واقع در [[منا]] می‌گفته است: «ای ثبیر از نور خورشید برافروز (اَشرِق ثـَبیر) تا قربانی کنیم.» و قربانی را زمانی انجام می‌دادند که خورشید می‌دمید.<ref>ابن سکیت، ص ۹۲؛ ابن اثیر، ج ۲ص۴۶۴</ref> | ||
بر این پایه می‌توان نتیجه گرفت که «ایام تشریق»، نامی بازمانده از دورهٔ جاهلیت بوده است. در صدر اسلام و سده‌های متقدم، هرکدام از این ۳ روز نیز برای خود نام‌هایی ویژه داشته‌اند. <ref>نک: آوردی، ج ۴ص۱۹۴؛ شوکانی، ج ۵ص۸۲</ref> | بر این پایه می‌توان نتیجه گرفت که «ایام تشریق»، نامی بازمانده از دورهٔ جاهلیت بوده است. در صدر اسلام و سده‌های متقدم، هرکدام از این ۳ روز نیز برای خود نام‌هایی ویژه داشته‌اند. <ref>نک: آوردی، ج ۴ص۱۹۴؛ شوکانی، ج ۵ص۸۲</ref> | ||