کاربر ناشناس
ایام تشریق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei جز (←در فقه امامیه) |
imported>Ammar جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
در فقه اسلامی، يکی از واجبات سه‌گانه حج در منا قربانی کردن است.<ref>محقق حلی،ج 1ص258-265</ref> به جز برخی از فقيهان متقدم که زمان قربانی را محدود به روز [[عيد قربان]] دانسته‌اند، فقهای مذاهب اهل سنت، از جمله [[ابوحنیفه]]، [[مالک]] و [[احمد بن حنبل]]، روز عيد قربان و دو روز نخست از ايام تشريق را ایامی دانسته اند که قربانی در آن جایز است ولی معتقدند که در روز سوم از ایام تشریق، نمی‌توان قربان کرد.<ref>نک : قفال، ج3، ص320؛ جصاص، ج5، ص68؛ مرغينانی،ج4، ص73؛ ابن عبدالبر،ج 12، ص130؛ ابن قدامه، ج3، ص454</ref> | در فقه اسلامی، يکی از واجبات سه‌گانه حج در منا قربانی کردن است.<ref>محقق حلی،ج 1ص258-265</ref> به جز برخی از فقيهان متقدم که زمان قربانی را محدود به روز [[عيد قربان]] دانسته‌اند، فقهای مذاهب اهل سنت، از جمله [[ابوحنیفه]]، [[مالک]] و [[احمد بن حنبل]]، روز عيد قربان و دو روز نخست از ايام تشريق را ایامی دانسته اند که قربانی در آن جایز است ولی معتقدند که در روز سوم از ایام تشریق، نمی‌توان قربان کرد.<ref>نک : قفال، ج3، ص320؛ جصاص، ج5، ص68؛ مرغينانی،ج4، ص73؛ ابن عبدالبر،ج 12، ص130؛ ابن قدامه، ج3، ص454</ref> | ||
نظر دیگر نیز مربوط به [[شافعی]] و اوزاعی فقيه اهل [[شام]] است که به نظر این افراد، قربانی از روز عید قربان تا پايان روز سوم این ایام نيز جایز است.<ref>شافعی،ج2، ص222</ref> | نظر دیگر نیز مربوط به [[محمد بن ادریس|شافعی]] و اوزاعی فقيه اهل [[شام]] است که به نظر این افراد، قربانی از روز عید قربان تا پايان روز سوم این ایام نيز جایز است.<ref>شافعی،ج2، ص222</ref> | ||
===در فقه امامیه=== | ===در فقه امامیه=== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
برخی اعمال در این سه روز حرام است.از [[محرمات احرام|محرمات]] اين ايام [[روزه]] گرفتن برای آن دسته از حاجیانی است که در سرزمین [[منا]] حضور دارند؛ اين حرمت به حاجيان محدود شده است، اما اغلب چنين قيدی ديده نمی‌شود.<ref>مفيد،ص 366؛ طوسی، المبسوط،ج 1ص370؛ محقق حلی،ج 1ص209، 261-262؛ شهيد ثانی،ج 2ص109</ref> | برخی اعمال در این سه روز حرام است.از [[محرمات احرام|محرمات]] اين ايام [[روزه]] گرفتن برای آن دسته از حاجیانی است که در سرزمین [[منا]] حضور دارند؛ اين حرمت به حاجيان محدود شده است، اما اغلب چنين قيدی ديده نمی‌شود.<ref>مفيد،ص 366؛ طوسی، المبسوط،ج 1ص370؛ محقق حلی،ج 1ص209، 261-262؛ شهيد ثانی،ج 2ص109</ref> | ||
منابع اهل سنت نيز روزۀ اين ايام را عملی ناپسند دانسته‌اند که اغلب به معنای تحريم و گاه به معنای [[مکروه|کراهت]] گرفته شده است. در قول قديم شافعی و قول برخی از فقيهان [[عراق]] کسی که [[حج تمتع]] به جای می‌آورد، اگر پيش از عرفه موفق به 3 روز روزه نشده باشد، می‌تواند در ايام تشريق روزه بگیرد. <ref>سرخسی،ج 3ص63؛ مرغينانی،ج 1ص155؛ ابواسحاق،ص 68</ref> | منابع اهل سنت نيز روزۀ اين ايام را عملی ناپسند دانسته‌اند که اغلب به معنای تحريم و گاه به معنای [[مکروه|کراهت]] گرفته شده است. در قول قديم شافعی و قول برخی از فقيهان [[عراق]] کسی که [[حج تمتع]] به جای می‌آورد، اگر پيش از عرفه موفق به 3 روز روزه نشده باشد، می‌تواند در ايام تشريق روزه بگیرد. <ref>سرخسی،ج 3ص63؛ مرغينانی،ج 1ص155؛ ابواسحاق،ص 68</ref> | ||
روایات، علت ممنوع بودن روزه در این ایام را، میهمانی حاجیان بر سفرۀ نعمت خداوند دانسته‌اند.<ref>کلینی،ج 4ص224؛ ابن بابویه، علل...، ج2ص/443</ref> | روایات، علت ممنوع بودن روزه در این ایام را، میهمانی حاجیان بر سفرۀ نعمت خداوند دانسته‌اند.<ref>کلینی،ج 4ص224؛ ابن بابویه، علل...، ج2ص/443</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
*ابن بابویه، محمد، الخصال، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، 1403ق؛ | *ابن بابویه، محمد، الخصال، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، 1403ق؛ | ||
*همو، علل الشرایع، نجف، 1386ق/1966م؛ همو، عیون اخبار الرضا (ع)، به کوشش حسین اعلمی، بیروت، 1404ق؛ | *همو، علل الشرایع، نجف، 1386ق/1966م؛ همو، عیون اخبار الرضا (ع)، به کوشش حسین اعلمی، بیروت، 1404ق؛ | ||
*همو، معانی الاخبار، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، 1361ش؛ | *همو، معانی الاخبار، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، 1361ش؛ | ||
*همو، من لایحضره الفقیه، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، 1404ق؛ همو، الهداية، قم، 1418ق؛ | *همو، من لایحضره الفقیه، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، 1404ق؛ همو، الهداية، قم، 1418ق؛ | ||
*ابن سکيت، يعقوب، اصلاح المنطق، به کوشش احمد محمد شاکر و عبدالسلام محمد هارون، قاهره، 1949م؛ | *ابن سکيت، يعقوب، اصلاح المنطق، به کوشش احمد محمد شاکر و عبدالسلام محمد هارون، قاهره، 1949م؛ | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
*صاحب جواهر، محمدحسن، جواهر الکلام، به کوشش محمود قوچانی، تهران، 1394ق؛ | *صاحب جواهر، محمدحسن، جواهر الکلام، به کوشش محمود قوچانی، تهران، 1394ق؛ | ||
*طبری، تفسير، به کوشش محمود محمد شاکر و احمد محمد شاکر، قاهره، دارالمعارف؛ | *طبری، تفسير، به کوشش محمود محمد شاکر و احمد محمد شاکر، قاهره، دارالمعارف؛ | ||
*طوسی، محمد، التبيان، به کوشش قصير عاملی، نجف، 1383ق/1964م؛ همو، تهذيب الاحکام، به کوشش حسن موسوی خرسان، نجف،1379ق؛ همو، الخلاف، به کوشش محمدمهدی نجف و ديگران، قم، 1417ق/1996م؛ همو، المبسوط، به کوشش محمد تقی کشفی، تهران، 1387ق؛ | *طوسی، محمد، التبيان، به کوشش قصير عاملی، نجف، 1383ق/1964م؛ | ||
*همو، تهذيب الاحکام، به کوشش حسن موسوی خرسان، نجف،1379ق؛ | |||
*همو، الخلاف، به کوشش محمدمهدی نجف و ديگران، قم، 1417ق/1996م؛ | |||
*همو، المبسوط، به کوشش محمد تقی کشفی، تهران، 1387ق؛ | |||
*غزالی، محمد، الوسيط، به کوشش احمد محمود ابراهيم و محمد محمد تامر، قاهره، 1417ق؛ | *غزالی، محمد، الوسيط، به کوشش احمد محمود ابراهيم و محمد محمد تامر، قاهره، 1417ق؛ | ||
*فخرالدین رازی، التفسير الکبير، قاهره، المطبعة البهيه؛ | *فخرالدین رازی، التفسير الکبير، قاهره، المطبعة البهيه؛ | ||