confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
جز (تمیز کاری) |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۱۷۳: | خط ۱۷۳: | ||
احسایی در اواخر زندگی با مخالفت برخی علما روبرو شد که پارهای از دیدگاه هایش را [[غلو]] و انحراف تلقی میکردند. احسایی خود میگوید [[محمد بن حسین آل عصفور بحرانی]] که پدرش از مشایخ اجازۀ او بوده است، در بحثی رویارو وی را انکار کرد. <ref>ابراهیمی، ابوالقاسم، ۱۴۱</ref> | احسایی در اواخر زندگی با مخالفت برخی علما روبرو شد که پارهای از دیدگاه هایش را [[غلو]] و انحراف تلقی میکردند. احسایی خود میگوید [[محمد بن حسین آل عصفور بحرانی]] که پدرش از مشایخ اجازۀ او بوده است، در بحثی رویارو وی را انکار کرد. <ref>ابراهیمی، ابوالقاسم، ۱۴۱</ref> | ||
اما نخستین مخالفت آشکار با احسایی، از جانب | اما نخستین مخالفت آشکار با احسایی، از جانب [[محمدتقی برغانی]] از علمای بانفوذ [[قزوین]] صورت گرفت. وی در مجلسی با احسایی در باب معاد جسمانی به گفتگو مینشیند و به وی اعتراض میکند و آن مجلس به جدال اطرافیان میکشد. حاکم قزوین برای آشتی محفلی تشکیل میدهد، اما این بار گفتگو به تکفیر احسایی از جانب برغانی انجامید. انتشار این تکفیر، باعث شد احسایی از شهر برود. <ref>تنکابنی، قصص العلماء، ۴۲-۴۳</ref> | ||
او پس از ترک قزوین، در سفرهایش به مشهد و یزد و اصفهان، با همه معارضههایی که با او شده بود، از پایگاه مردمی برخوردار بود، تا جایی که گفته میشود در اصفهان ۱۶ هزار نفر به او اقتدا میکردند.<ref>احسایی، عبدالله، ۳۷-۳۸</ref> | او پس از ترک قزوین، در سفرهایش به مشهد و یزد و اصفهان، با همه معارضههایی که با او شده بود، از پایگاه مردمی برخوردار بود، تا جایی که گفته میشود در اصفهان ۱۶ هزار نفر به او اقتدا میکردند.<ref>احسایی، عبدالله، ۳۷-۳۸</ref> |