حسن بن علی بن فضال: تفاوت میان نسخه‌ها

ابو علی «حسن بن علی بن فضال» بن عمر بن أیمن<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۲۰، ص۲۱۶.</ref> یا فضال تَیملی بن ربیعة بن بکر، بنده آزاد شده [[تیم الله بن ثعلبه]] بود.<ref>ابن ندیم، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۴۰۸.</ref> به گزارش کشی، نیز حسن بن علی بن فضال فطحی‌مذهب بوده، اما در هنگام مرگ به امامت امام رضا(ع) شهادت داده است.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۳۷.</ref>  

او در سال ۲۲۴ق درگذشت.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۹۸.</ref>

==نسب==

حسن از خاندان [[بنی فضّال |بنی فضّال]] است که از خانواده‌های علمی شیعه به شمار می‌روند و در میان آنان محدّثان بسیاری وجود داشته است. بنی فضال پس از [[امام صادق (ع)]] به امامت [[عبدالله افطح|عبدالله افطح]]، فرزند آن حضرت، اعتقاد پیدا کردند؛ ولی در عین حال افرادی مورد اعتماد در روایت و ثقه بودند. نقل شده است عده‎ای از [[امام عسکری(ع)]] درباره اعتبار روایات نقل شده توسط بنی فضال سوال کردند و وی در جواب فرمود: «خُذوا ما رَوَوا و ذَروا ما رَأوا؛ به روایات آنان عمل کنید؛ ولی معتقدات آن‌ها را کنار بگذارید.»<ref>طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق،‌ ص۳۹۰.</ref>

==مشایخ و راویان==

نام حسن بن علی بن فضال در سند بیش از ۲۹۷ روایت آمده است، وی از [[امام رضا (ع)]] بی‌واسطه حدیث نقل کرده است،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۵۱-۵۰.</ref> علاوه بر این وی از راویان دیگری نیز حدیث نقل می‌کند که برخی از آنان عبارتند از:

{{ستون-شروع|۳}}