ترتیل: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه ترتیل و هم خانواده‌های آن، 4 بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است که به دو معنا دلالت دارد:

#نخست به معنای پیوسته و به تدریج نازل کردن آیات و [[سوره]] های قرآن کریم از سوی خداوند، در طول دوران [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] می باشد و آیه شریفه 32 [[سوره فرقان]]

<font color=green> «وَ قالَ الَّذينَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتيلاً»</font><ref>فرقان 32/25</ref> و جمله <font color=green>«رَتَّلْناه ترتيلاً»</font> اشاره به اين دارد كه آيات قرآن گرچه تدريجا و در مدت 23 سال نازل شده است، اما اين [[نزول تدريجی]] بر اساس نظم و حساب و برنامه‏اي بوده است، به گونه‏اي كه در افكار رسوخ كرده و دلها را مجذوب خود سازد.و [[حدیث|روایت]] [[پیامبر اکرم]](ص) به این معنا اشااره دارد: «تمامی قرآن، آیه‌آیه و حرف‌ حرف (شمرده و کلمه‌ کلمه) بر من نـازل شده اسـت».<ref> حلبـی، ج 1، ص 260</ref>

# دیگر به معنای شیوه تلاوت قرآن کریم است خداوند در [[سوره مزمل|سوره مزّمّل]]، دستورِ به ترتيل خواندن قرآن را بر پيامبر اسلام (ص) صادر مي‏ نمايد و آن حضرت را از شتابان خواندن قرآن نهی می کند: "و رَتّلِ القرآنَ ترتيلاً؛4/25و قرآن را به تأني و آرامي بخوان.<ref>ابن ‏جزري، ج 1، ص 208</ref>) در اینجا ترتیل در مقام [[تشریع]] به معنای شیوۀ خداپسندانه تلاوت [[قرآن]] است که همان شیوۀ خواندن [[کلام‌ خدا]] بر [[پیامبر اکرم]](ص) به هنگام نزول قرآن بوده است؛ چنان‌که پیامبر اکرم فرموده‌اند: «شیوۀ محبوب قرائت قرآن نزد [[خداوند]] متعال همان شیوه‌ای است که قرآن بدان نازل شده است» و این همان شیوه ای است که خود [[رسول خدا]] قرآن را تلاوت می کردند که شنوندگان می توانستند حروف کلمات آن را بشمارند. <ref>ابن جزری، النشر، همانجا، </ref>.