سوره ماعون: تفاوت میان نسخه‌ها

این سوره را '''ماعون''' و سوره «‌أَرَأَيْتَ الَّذِي» نامیده‌اند. ماعون از انتهای سوره و «‌أَرَأَيْتَ الَّذِي» از آغاز سوره گرفته شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹.</ref> درباره معنای ماعون گفته شده است، در زمان جاهلیت به هر منفعتی (یا هر وسیله مفید) ماعون گفته می‌شد و بعد از اسلام به زکات، ماعون گفتند.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۶، ص۳۱۶.</ref> نام‌های دیگر این سوره را «‌دین‌» و «‌تکذیب‌» گفته‌اند. زیرا این دو موضوع، از مضامین این سوره‌اند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹.</ref>

سوره ماعون ۷ آیه، ۲۵ کلمه و ۱۱۴ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفصّلات]] (دارای آیات کوتاه و متعدد) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش،  ج۲، ص۱۲۶۹.</ref>

در این سوره صفات و اعمال منکران [[قیامت]] در پنج مرحله بیان شده است، اینکه به دلیل انکار این روز بزرگ، از انفاق در راه خدا و کمک به یتیمان و مسکینان سر باز می‌زنند و نماز را سَرسَری می‌گیرند و ریاکارند و به نیازمندان کمک نمی‌کنند.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵،ص ۶۰۲</ref>

درباره شأن نزول سوره ماعون آمده است این سوره درباره [[ابوسفیان]] نازل شد که هر روز دو شتر بزرگ برای خود و یارانش نحر می‌کرد؛ اما روزی یتیمی آمد و تقاضای چیزی کرد؛ اما ابوسفیان او را با عصا زد و از خود راند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۵۶</ref>

از [[پیامبر(ص)]] روایت شده هر كس سوره ماعون را پس از [[نماز عشا]] قرائت کند، خداوند او را می‌بخشد و تا وقت [[اذان]] صبح او را حفظ می‌كند.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۶۷.</ref> از [[امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است هر كس سوره ماعون را بعد از [[نماز عصر]] بخواند تا عصر روز بعد در حفظ و امان خداوند خواهد بود.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۶۷</ref> در برخی روایات دیگر آمده است خواندن سوره ماعون در نماز واجب و مستحب موجب می‌شود خداوند نماز و [[روزه]] فرد را بپذیرد و  [دیگر] کارهایش را حسابرسی نكند.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۶</ref>