پرش به محتوا

تسامح در ادله سنن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>A.atashinsadaf
imported>Naqavi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''تَسامُح در ادلّهٔ سنن'''، قاعده‎ای فقهی است که فقها بر اساس آن، در ادله و مستندات احکام [[مستحب]] سخت‎گیری نمی‎کنند و شرایط احراز [[حجیت]] [[خبر واحد]] را ضروری نمی‎دانند. بر این اساس، ضعف سند روایتی که بیانگر حکم مستحب است، مانع عمل به آن نمی‌شود. دلیل این قاعده برخی روایات است که به اخبار «من بلغ» مشهورند. در گستره این قاعده و شمول آن نسبت به مکروهات و قصص اختلافاتی وجود دارد. برخی نیز با این قاعده به مخالفت برخاسته‌اند و آن را موجب تحریف دین می‎دانند.
'''تَسامُح در ادلّهٔ سنن'''، قاعده‎ای [[فقه|فقهی]] است که [[فقه|فقها]] بر اساس آن، در ادله و مستندات احکام [[مستحب]] سخت‎گیری نمی‎کنند و شرایط احراز [[حجیت]] [[خبر واحد]] را ضروری نمی‎دانند. بر این اساس، ضعف سند روایتی که بیانگر حکم مستحب است، مانع عمل به آن نمی‌شود. دلیل این قاعده برخی روایات است که به اخبار «من بلغ» مشهورند. در گستره این قاعده و شمول آن نسبت به مکروهات و قصص اختلافاتی وجود دارد. برخی نیز با این قاعده به مخالفت برخاسته‌اند و آن را موجب تحریف [[دین اسلام|دین]] می‎دانند.
==معنای لغوی==
==معنای لغوی==


کاربر ناشناس