پرش به محتوا

تسامح در ادله سنن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Sama
(بازنویسی شناسه)
imported>A.atashinsadaf
خط ۱: خط ۱:
'''تَسامُح در ادلّهٔ سنن'''، قاعده‎ای فقهی است که فقها بر اساس آن، در ادله و مستندات احکام [[مستحب]] سخت‎گیری نمی‎کنند و شرایط احراز [[حجیت]] [[خبر واحد]] را ضروری نمی‎دانند. بر این اساس اگر روایتی از حیث سند ضعیف باشد و بیانگر حکم مستحبی باشد، بدان عمل می‌شود. دلیل این قاعده برخی روایات است که به اخبار «من بلغ» مشهورند. در گستره این قاعده و شمول آن نسبت به مکروهات و قصص اختلافاتی وجود دارد. برخی نیز با این قاعده به مخالفت برخاسته‌اند و آن را موجب تحریف دین می‎دانند.
'''تَسامُح در ادلّهٔ سنن'''، قاعده‎ای فقهی است که فقها بر اساس آن، در ادله و مستندات احکام [[مستحب]] سخت‎گیری نمی‎کنند و شرایط احراز [[حجیت]] [[خبر واحد]] را ضروری نمی‎دانند. بر این اساس، ضعف سند روایتی که بیانگر حکم مستحب است، مانع عمل به آن نمی‌شود. دلیل این قاعده برخی روایات است که به اخبار «من بلغ» مشهورند. در گستره این قاعده و شمول آن نسبت به مکروهات و قصص اختلافاتی وجود دارد. برخی نیز با این قاعده به مخالفت برخاسته‌اند و آن را موجب تحریف دین می‎دانند.
==معنای لغوی==
==معنای لغوی==


منظور از تسامح، آسان‌گیری در پذیرش روایت و مراد از [[سنن]] احکام مستحبی است که گاه آن را به [[مکروه |مکروهات]] و نیز به آداب و دستورات اخلاقی تعمیم می‌دهند.
منظور از تسامح، آسان‌گیری در پذیرش [[روایت]] و مراد از [[سنن]] احکام مستحبی است که گاه آن را به [[مکروه|مکروهات]] و نیز به آداب و دستورات اخلاقی تعمیم می‌دهند.


==موضوع قاعده تسامح==
==موضوع قاعده تسامح==
کاربر ناشناس