حسد: تفاوت میان نسخهها
←برداشته شدن حکم حسد از مؤمنان
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
===برداشته شدن حکم حسد از مؤمنان=== | ===برداشته شدن حکم حسد از مؤمنان=== | ||
بنابر [[حدیث رفع|حدیثِ رفع]] یکى از الطاف خدا در حق مؤمنان نادیده انگاشتن گناه حسد آنان است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۸، ص۳۲۵.</ref> {{یادداشت| قال رسول الله صلى الله عليه وآله: رفع عن أمتي تسعة: الخطاء، والنسيان، وما اكرهوا عليه، وما لا يعلمون، ولا يطيقون، وما اضطروا إليه، والحسد، والطيرة والتفكر في الوسوسة في الخلق ما لم يُنطق بشفة. [[علامه مجلسی]] در توضیح روایت گفته ممکن است این جمله «ما لم يُنطق بِشَفة» (تا زمانی که سخنی نگوید و چیزی بر زبان جاری نشود) قید برای سه مورد آخری باشد که در روایت است یعنی حسادت و طیره(فال بد زدن) و اندیشههای وسوسه انگیز درباره آفرینش. بنابراین حسادت تا زمانی که خودش را در زبان و بیرون ازقلب انسان نشان ندهد گناهی برای او محسوب نخواهد شد. }}در شرح این حدیث، بهویژه با توجه به نکوهش شدید حسد در فرهنگ اسلامی، گفتهاند مراد از حسد در اینجا، حسد در مرتبه قلب است که بروز خارجى نیافته و [[کیفر]] و برخی آثار مانند از بین بردن عدالت ندارد.<ref>حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۹۱۳، شهیداول، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، نشر جامعه مدرسین قم، ج۲، ص۱۲۶. | بنابر [[حدیث رفع|حدیثِ رفع]] یکى از الطاف خدا در حق مؤمنان نادیده انگاشتن گناه حسد آنان است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۸، ص۳۲۵.</ref> {{یادداشت| قال رسول الله صلى الله عليه وآله: رفع عن أمتي تسعة: الخطاء، والنسيان، وما اكرهوا عليه، وما لا يعلمون، ولا يطيقون، وما اضطروا إليه، والحسد، والطيرة والتفكر في الوسوسة في الخلق ما لم يُنطق بشفة. [[علامه مجلسی]] در توضیح روایت گفته ممکن است این جمله «ما لم يُنطق بِشَفة» (تا زمانی که سخنی نگوید و چیزی بر زبان جاری نشود) قید برای سه مورد آخری باشد که در روایت است یعنی حسادت و طیره(فال بد زدن) و اندیشههای وسوسه انگیز درباره آفرینش. بنابراین حسادت تا زمانی که خودش را در زبان و بیرون ازقلب انسان نشان ندهد گناهی برای او محسوب نخواهد شد. }}در شرح این حدیث، بهویژه با توجه به نکوهش شدید حسد در فرهنگ اسلامی، گفتهاند مراد از حسد در اینجا، حسد در مرتبه قلب است که بروز خارجى نیافته و [[کیفر]] و برخی آثار مانند از بین بردن عدالت ندارد.<ref>حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۹۱۳، شهیداول، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، نشر جامعه مدرسین قم، ج۲، ص۱۲۶. | ||
</ref> {{یادداشت |الحسد معصية. وكذا | </ref> {{یادداشت |الحسد معصية. وكذا بِغضَة المؤمن، والتظاهر بذلك قادح في العدالة. شرایع ص۹۱۳. إظهار الحسد للمؤمن و البغضاء. دروس ص۱۲۶}} | ||
==تکنگاری== | ==تکنگاری== |