پرش به محتوا

سوره مسد: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ آوریل ۲۰۱۷
←‏حماله الحطب: ویرایش مختصر
(←‏منابع: ویرایش منابع)
(←‏حماله الحطب: ویرایش مختصر)
خط ۲۲: خط ۲۲:
سوره مسد، ام جمیل همسر [[ابولهب]] را با عبارت «حَمّالَة الحَطَب»(حمل‌کننده هیزم) توصیف کرده است. [[مفسران]] درباره اینکه چرا قرآن این عبارت را درباره او به کار برده است، تفسیرهای مختلفی ارائه داده‌اند؛ از جمله:
سوره مسد، ام جمیل همسر [[ابولهب]] را با عبارت «حَمّالَة الحَطَب»(حمل‌کننده هیزم) توصیف کرده است. [[مفسران]] درباره اینکه چرا قرآن این عبارت را درباره او به کار برده است، تفسیرهای مختلفی ارائه داده‌اند؛ از جمله:
*ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که [[پیامبر]] برای اقامه نماز بیرون می‌آمد، آنها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref>
*ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که [[پیامبر]] برای اقامه نماز بیرون می‌آمد، آنها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref>
*او با كارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] را برای خودش می افروخت؛<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
*او با كارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] را برای خودش می افروخت؛<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
*او پیامبر را به جهت فقرش مسخره می‌کرد؛ خداوند نیز با این وصف، او را تحقیر کرد؛<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
*او پیامبر را به جهت فقرش مسخره می‌کرد؛ خداوند نیز با این وصف، او را تحقیر کرد؛<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
*این عبارت، كنایه از سخن‏‌چینى او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
*این عبارت، كنایه از سخن‏‌چینى او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۵۸

ویرایش