|
|
| خط ۱۳: |
خط ۱۳: |
|
| |
|
| == شأن نزول == | | == شأن نزول == |
| درباره شأن نزول سوره مسد، روایات متعددی وارد شده است که همگی مضمونی نزدیک به هم دارند. در این باره دو شأن نزول معروف است: | | درباره شأن نزول سوره مسد، [[روایات]] فراوانی نقل کرده‌اند که همگی مضمونی نزدیک به هم دارند. از [[ابن عباس]] نقل شده است که پیامبر (ص) روزی بالای تپه صفا رفت و [[قریش]] را فراخواند و آنها را از عذاب سخت بیم داد. ابولهب که در میان جمع بود، با زبان دشنام با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که «برای این ما را جمع کردی؟» و با جمله «تبّا لک»(زیان ببینی)، به پیامبر دشنام داد. آیات سوره مسد در پاسخ به این دشنام نازل شد و خود ابولهب را زیان‌زده معرفی کرد.<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸.</ref> |
| # احمد بن حسن حیری از ابن عباس نقل کرده است که پیامبر (ص) روزی بالای تپه صفا رفت و قریش را فراخواند و آنها را از عذاب سخت بیم داد. ابولهب که در میان جمع بود، با زبان دشنام با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که «برای این ما را جمع کردی؟» ابولهب به پیامبر گفته بود: «تبّا لک»، یعنی زیان ببینی. در این حال آیاتی در جواب به دشنام ابولهب نازل شد که «دستان ابولهب زیان‌زده باد و زیان‌زده است. كه مال و دستاوردش او را بینیاز نكند و كارساز نتواند بود. به زودی در آتشی شعلهور گرفتار آید با زنش. آن هیزم‌كش كه در گردن ریسمانی از لیف خرما دارد».<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸ </ref>
| |
| # در روایت دیگری آمده است که وقتی آیه ۲۱۴ [[سوره شعراء]] نازل شد که «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ»، پیغمبر (ص) از بلندی [[کوه صفا|صفا]] بالا رفت و قوم را جمع کرد. پیامبر خانواده‌های مختلف را خطاب قرار داد و ابتدا گفت اگر به شما خبر دهم که در دامنه کوه، سوارانی قصد هجوم به شما دارند، باور می‌کنید؟ پس از پاسخ مثبت قوم، گفت: اکنون شما را بیم می‌دهم که عذابی سخت در پیش دارید. بر اساس این روایت، ابولهب به پیامبر گفته است: «تبّا لك سائر الیوم»؛ یعنی تمام روز زیان كنی! ما را برای این فرا خواندی؟ خدای تعالی «تَبَّتْ یدا أَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ» را در پاسخ او فرستاد.»<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸ </ref>
| |
|
| |
|
| ==محتوای سوره== | | ==محتوای سوره== |
