کاربر ناشناس
حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع
imported>M.r.seifi (اصلاح پاورقی و منابع) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ جعبه اطلاعات امامزاده | {{ جعبه اطلاعات امامزاده | ||
| نام = حسین بن موسی الکاظم علیه السلام | | نام = حسین بن موسی الکاظم علیه السلام | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
}} | }} | ||
'''حسین بن موسی بن جعفر'''(ع) یکی از [[امامزاده|امامزادگان]] و [[:رده:فرزندان امام کاظم|فرزندان امام هفتم]] | '''حسین بن موسی بن جعفر'''(ع) یکی از [[امامزاده|امامزادگان]] و [[:رده:فرزندان امام کاظم|فرزندان امام هفتم]] شیعیان و برادر [[امام رضا(ع)]]. وی از راویان بوده و از [[امام کاظم(ع)]]، امام رضا(ع) و مادرش حدیث نقل کردهاست. طبق روایتی او بیشتر از دیگر فرزندان امام موسی کاظم(ع)، به [[امام جواد(ع)]] علاقه و محبت نشان می‌داد. در برخی شهرهای ایران بقعه‌های به وی منسوب است که معروف‌ترین آنها [[شیراز]] و [[طبس]] است. در شیراز مشهور به علاءالدین حسین و در طبس معروف به مفقود است. | ||
==اصل و نسب== | ==اصل و نسب== | ||
پدر حسین، موسی بن جعفر(ع) و مادرش [[ام ولد]] بوده است.<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> علامه مجلسی در بحار حدیثی نقل کرده که با توجه به آن مادرش نیز از [[محدث (ابهام‌زدایی)|محدثین]] به حساب می‌آید. | پدر حسین، موسی بن جعفر(ع) و مادرش [[ام ولد]] بوده است.<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> علامه مجلسی در بحار حدیثی نقل کرده که با توجه به آن مادرش نیز از [[محدث (ابهام‌زدایی)|محدثین]] به حساب می‌آید.{{مدرک}} لقبش مفقود<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۲۴.</ref> و علاء الدین است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۸، ص۳۱۲</ref>احتمالا لقب علاءالدین در اواخر [[قرن چهارم]] که اضافه کردن الدین رایج بوده به حسین بن موسی نسبت داده‌شده‌است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۷۵</ref> | ||
==جایگاه== | ==جایگاه== | ||
برخی از علمای رجال، محدثان و روایان، حسین بن موسی را از جمله راویان مورد اعتماد بر شمرده‌اند. وی روایاتی از پدرش امام موسی کاظم(ع) و برادرش امام رضا(ع) یا با واسطه از مادرش احمد نقل کردهاست.<ref> | برخی از علمای رجال، محدثان و روایان، حسین بن موسی را از جمله راویان مورد اعتماد بر شمرده‌اند. وی روایاتی از پدرش امام موسی کاظم(ع) و برادرش امام رضا(ع) یا با واسطه از مادرش احمد نقل کردهاست.<ref>برای نمونه مراجعه کنید به: شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۵۳؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۷۶؛ ج۶، ص۵۰۹.</ref> | ||
روایاتی در «جایز بودن [[غسل جمعه]] در روز پنج شنبه در برخی شرایط»<ref>کلینی، | روایاتی در «جایز بودن [[غسل جمعه]] در روز پنج شنبه در برخی شرایط»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۲</ref>،«فضیلت و فایده حنا بستن»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۵۰۹.</ref>، «ترس مومنین»<ref>ابن عقده، فضائل امیرالمومنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۱۶</ref>، «وضعیت مالی و اجتماعی [[جعفر بن عمر علوی]] در آینده»<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۰۸</ref>، «رحمت خدا در [[نامه اعمال]] به مومنان»<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۱</ref>، «سود رساندن به فرزندان پیامبر(ص)»<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۵۵</ref> و «پرداخت مزد کارگر»<ref>سید بن طاووس، طرف من الانباء و المناقب، ۱۴۲۰ق، ص۱۸۷</ref>وجود دارند که حسین بن موسی الکاظم(ع)در سلسله اسناد آن قرار دارد. | ||
نیز از امام جواد(ع) پرسیدند کدام یک از عموهایت بیشتر به تو احسان می‌کنند، گفت حسین. امام رضا(ع) پس از شنیدن این جمله آن را تایید کرد.<ref>قرب الاسناد، ص۳۷۸</ref> | نیز از امام جواد(ع) پرسیدند کدام یک از عموهایت بیشتر به تو احسان می‌کنند، گفت حسین. امام رضا(ع) پس از شنیدن این جمله آن را تایید کرد.<ref>حمیری، قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق، ص۳۷۸</ref>. | ||
در روایتی دیگر از امام جواد(ع) از انگشتریشان سئوال می‌کند که امام(ع) در پاسخ می‌گوید: این انگشتر [[حضرت سلیمان(ع)]] است.<ref>سید بن طاووس، سعد السعود للنفوس منضود، دار الذخائر، ص۲۳۶</ref> | در روایتی دیگر از امام جواد(ع) از انگشتریشان سئوال می‌کند که امام(ع) در پاسخ می‌گوید: این انگشتر [[حضرت سلیمان(ع)]] است.<ref>سید بن طاووس، سعد السعود للنفوس منضود، دار الذخائر، ص۲۳۶</ref> | ||
==سن== | ==سن== | ||
نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت یا وفات ۱۳سال نقل کردهاست<ref>ملک الکتاب، بحر الانساب و مجمع الاعقاب، ۱۳۳۵ق، ص۵۵</ref> اما این نظریه با اشکالاتی روبرو است. از آنجا که شهادت امام موسی کاظم(ع) در سال ۱۸۳ق بوده <ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۱۵</ref> و امام کاظم(ع)نیز سال‌های آخر عمر خود را در زندان به سر می برده‌است<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۳۹۳</ref> باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج ساله باشد. و هنگام هجرت امام رضا به خراسان ۲۲ساله چرا که امام رضا(ع) در سال ۲۰۱ به خراسان هجرت کرد<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۴۲۶</ref> اگر بگویم شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد را درک کردهاست باید به این مقدار دو یا سه سال افزود و او را تقریبا جوانی ۲۴ یا ۲۵ ساله بوده‌است. بدین جهت ۱۳ساله بودن وی هنگام شهادت یا وفات از طرف برخی تضعیف شده‌است. | نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت یا وفات ۱۳سال نقل کردهاست<ref>ملک الکتاب، بحر الانساب و مجمع الاعقاب، ۱۳۳۵ق، ص۵۵</ref> اما این نظریه با اشکالاتی روبرو است. از آنجا که شهادت امام موسی کاظم(ع) در سال ۱۸۳ق بوده <ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۱۵</ref> و امام کاظم(ع)نیز سال‌های آخر عمر خود را در زندان به سر می برده‌است<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۳۹۳</ref> باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج ساله باشد. و هنگام هجرت امام رضا به خراسان ۲۲ساله چرا که امام رضا(ع) در سال ۲۰۱ به خراسان هجرت کرد<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۴۲۶</ref> اگر بگویم شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد را درک کردهاست باید به این مقدار دو یا سه سال افزود و او را تقریبا جوانی ۲۴ یا ۲۵ ساله بوده‌است. بدین جهت ۱۳ساله بودن وی هنگام شهادت یا وفات از طرف برخی تضعیف شده‌است.{{مدرک}} | ||
==محل دفن== | ==محل دفن== | ||
درباره محل دفن حسین بن موسی(ع) اختلاف است، برخی معتقدند وی در کوفه از دنیا رفت، برخی مدفن وی را در شیراز می دانند. به گفته بعضی دیگر محل دفن وی در طبس است. | درباره محل دفن حسین بن موسی(ع) اختلاف است، برخی معتقدند وی در [[کوفه]] از دنیا رفت، برخی مدفن وی را در [[شیراز]] می دانند. به گفته بعضی دیگر محل دفن وی در [[طبس]] است. | ||
علاوه بر شیراز و طبس در [[کرمان]]، [[بهبهان]]، [[قزوین]]، [[ساری]] و کجور نیز بقعه‌های به حسین بن امام موسی کاظم(ع) منسوب است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۰-۲۸۳</ref> | علاوه بر شیراز و طبس در [[کرمان]]، [[بهبهان]]، [[قزوین]]، [[ساری]] و کجور نیز بقعه‌های به حسین بن امام موسی کاظم(ع) منسوب است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۰-۲۸۳</ref> | ||
===شیراز=== | ===شیراز=== | ||
بنابر گزارشی که مدفن حسین بن موسی(ع) را در [[شیراز]] می‌داند او یکی از همراهان [[شاه چراغ]] بوده است، این کاروان به قصد دیدار امام رضا(ع) همراه با سایر برادرانش از [[مدینه]] عازم [[خراسان]] شد.<ref>عیسی بن جنید شیرازی، | بنابر گزارشی که مدفن حسین بن موسی(ع) را در [[شیراز]] می‌داند او یکی از همراهان [[شاه چراغ]] بوده است، این کاروان به قصد دیدار امام رضا(ع) همراه با سایر برادرانش از [[مدینه]] عازم [[خراسان]] شد.<ref>عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار، ۱۳۲۸ش، ص۳۰۶.</ref> تاریخ هجرت آنان به طور دقیق معلوم نیست ولی با توجه به روایتی در [[بحار الأنوار]] این کاروان پس از [[شهادت]] [[امام رضا(ع)]] عازم [[ایران]] شد چرا که حسین بن موسی، پس از شهادت امام رضا(ع) در مدینه از [[امامت]] [[امام جواد(ع)]] دفاع می‌نماید.{{مدرک}} | ||
اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به [[شهادت]] برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، | اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به [[شهادت]] برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، ۱۳۵۰ش، ص۱۱۹.</ref> سید علاء الدین پس از شهادت برادرش احمد بن موسی(ع) متواری می‌شود. هنگامی که به سوی این باغ می‌رفته تشخیص داده‌اند که او از [[بنی هاشم]] است و در همان باغ او را به قتل می‌رسانند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۸، ص۳۱۲</ref> | ||
[[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ | [[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده،۱۳۶۴ش، ص۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار، ۱۳۲۸ش، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ۱۳۳۵ش، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته شب [[دوشنبه]] را به زیارتی وی اختصاص داده‌اند به طوریکه بقعه مملو از جمعیت می‌شود.{{مدرک}} | ||
[[مجلسی]] در [[بحار]] آورده: | [[مجلسی]] در [[بحار الانواذ]] آورده است: | ||
::تا [[قرن هشتم]] قبر علاءالدین حسین مخفی بود. در زمانی که قتلغ فرمانروای شیراز بود باغبان وی مشاهده کرد که در [[شب جمعه|شبهای جمعه]] نوری به طرف نقطه‌ای از باغ می‌آید. جریان را به قتلغ رساند وی پس از تجسس متوجه شد قبری در آنجاست و درون آن جسدی پرهیبت که آثار جلالت و جمال و کمال از او آشکارا دیده می‌شد در یک دست [[قرآن]] و در دست دیگر شمشیری داشت از روی نشانه‌ها و قرائن فهمیدند قبر حسین بن موسی است اطراف قبر قبه و رواقی ساخت.<ref>بحار الأنوار، | ::تا [[قرن هشتم]] قبر علاءالدین حسین مخفی بود. در زمانی که قتلغ فرمانروای شیراز بود باغبان وی مشاهده کرد که در [[شب جمعه|شبهای جمعه]] نوری به طرف نقطه‌ای از باغ می‌آید. جریان را به قتلغ رساند وی پس از تجسس متوجه شد قبری در آنجاست و درون آن جسدی پرهیبت که آثار جلالت و جمال و کمال از او آشکارا دیده می‌شد در یک دست [[قرآن]] و در دست دیگر شمشیری داشت از روی نشانه‌ها و قرائن فهمیدند قبر حسین بن موسی است اطراف قبر قبه و رواقی ساخت.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۸، ص۳۱۲</ref> | ||
قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>جنید شیرازی، شدالازار، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است. | قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار، ۱۳۲۸ش، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است. | ||
===طبس=== | ===طبس=== | ||
[[پرونده: بقعه منسوب به حسین المفقود بن امام کاظم علیه السلام.jpg|بندانگشتی|بقعه منسوب به حسین المفقود بن [[امام کاظم علیه السلام]] در طبس]] | [[پرونده: بقعه منسوب به حسین المفقود بن امام کاظم علیه السلام.jpg|بندانگشتی|بقعه منسوب به حسین المفقود بن [[امام کاظم علیه السلام]] در طبس]] | ||
در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۰</ref> نامه‌ای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد و از او می خواهد در پیدا کردن گمشده اقدام نماید<ref>مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ج۵، | در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۰</ref> نامه‌ای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد و از او می خواهد در پیدا کردن گمشده اقدام نماید<ref>الاحمدی المیانجی، مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ۱۴۳۱ق، ج۵، ص۳۰۱</ref> | ||
عده ای از سادات نیز در طبس زندگی می کردند و خود را از اولاد حسین مفقود می‌دانستند. [[محمد بن محمد عبیدلی|عبیدلی]] در [[تهذیب الانساب و نهایه االالقاب]] از این گروه از سادات خبر می‌دهد که نسبت به شجره خود سوال می‌کند ولی به علت مجهول بودن نسب آنان جوابشان را نمی‌دهد. <ref>عبیدلی، | عده ای از سادات نیز در طبس زندگی می کردند و خود را از اولاد حسین مفقود می‌دانستند. [[محمد بن محمد عبیدلی|عبیدلی]] در [[تهذیب الانساب و نهایه االالقاب]] از این گروه از سادات خبر می‌دهد که نسبت به شجره خود سوال می‌کند ولی به علت مجهول بودن نسب آنان جوابشان را نمی‌دهد. <ref>عبیدلی، تهذیب الانساب، ۱۴۲۸ق، ص۱۶۶</ref> ابونصر [[سهل بن عبدالله بن داود بخاری]] [[نسابه]] آنان را از نسل [[احمد بن موسی]] می داند نه حسین بن موسی.<ref>ابن طباطبا، منتقلة الطالبیة، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۸-۲۱۹</ref> | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
برخی از علمای [[علم انساب]] معتقدند از حسین بن موسی(ع) فرزندی باقی نمانده است.<ref>معارج الوصول، | برخی از علمای [[علم انساب]] معتقدند از حسین بن موسی(ع) فرزندی باقی نمانده است.<ref>الزرندی، معارج الوصول، ۱۳۸۳ش، ص۱۵۳</ref> اما برخی دیگر از جلمه [[احمد بن علی بن حسین حسینی|ابن عنبه]]، در [[عمدة الطالب فی انساب آل ابی طالب (کتاب)|عمده الطالب]] و عبدالرحمن کیا در [[سراج الانساب]] وی را داری فرزند دانسته و ابوالقاسم، عبیدالله،<ref>رجائی، الکواکب المشرقیه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ۷۲۴</ref> را از فرزندان وی برشمرده‌اند. برخی منابع عبدالله و محمد را نیز در شمار فرزندان وی محسوب کرده‌اند.<ref>عبیدلی، تهذیب الانساب، ۱۴۲۸ق، ص۱۶۶</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{ستون|۲}} | {{ستون|۲}} | ||
* الاحمدی المیانجی، علی، مکاتیب الأئمة علیهم السلام، قم، دار الحدیث للطباعة و النشر، چاپ سوم، ۱۴۳۱ق. | |||
* سید بن طاووس، علی بن موسی، طرف من الانباء و المناقب، مشهد، تاسوعا، ۱۴۲۰ق. | * سید بن طاووس، علی بن موسی، طرف من الانباء و المناقب، مشهد، تاسوعا، ۱۴۲۰ق. | ||
* سید بن طاووس، علی بن موسی، سعد السعود للنفوس منضود، قم، دارالذخائر، بی‌تا. | * سید بن طاووس، علی بن موسی، سعد السعود للنفوس منضود، قم، دارالذخائر، بی‌تا. | ||
* ابن طباطبا، ابراهیم بن | * ابن طباطبا، ابراهیم بن ناصر، منتقلة الطالبیة، قم، المکتبة الحیدریة، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* ابن عقده، احمد بن | * ابن عقده، احمد بن محمد، فضائل امیرالمومنین علیه‌السلام، قم، دلیل ما، ۱۴۲۴ق. | ||
* جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، قم، انصاریان، ۱۳۸۱ش. | * جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، قم، انصاریان، ۱۳۸۱ش. | ||
* حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، موسسه آل البیت، | * حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، قم، موسسه آل البیت، ، چاپ اول ، ۱۴۱۳ق. | ||
* خرمشاهی، بهاءالدین، دایره المعارف تشیع، نشرطاهرمحبی، تهران، ۱۳۷۵ش. | * خرمشاهی، بهاءالدین، دایره المعارف تشیع، نشرطاهرمحبی، تهران، ۱۳۷۵ش. | ||
* رجائی، سیدمهدی، الکواکب المشرقیه، قم، مکتبه آیه الله مرعشی نجفی، ۱۳۸۰ش. | * رجائی، سیدمهدی، الکواکب المشرقیه، قم، مکتبه آیه الله مرعشی نجفی، ۱۳۸۰ش. | ||
* روضاتی، سید محمدعلی، جامع الانساب، انتشارات جاوید، | * روضاتی، سید محمدعلی، جامع الانساب، اصفهان، انتشارات جاوید، ۱۳۳۵ش. | ||
* زرکوب شیرازی، معین الدین احمد بن شهاب الدین الی الخیر، شیراز نامه، بیناد فرهنگ ایران، تهران، ۱۳۵۰. | * زرکوب شیرازی، معین الدین احمد بن شهاب الدین الی الخیر، شیراز نامه، بیناد فرهنگ ایران، تهران، ۱۳۵۰. | ||
* | * الزرندی، جمال الدین محمد بن یوسف، معارج الوصول إلی معرفة آل الرسول و البتول، قم، مجمع احیاء الثقافه الاسلامیه، ۱۳۸۳ش. | ||
* سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، دارالکتب الاسلامیه، | * سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۵۰ش. | ||
* شیخ صدوق، عیون اخبار الرضاعلیه‌السلام، نجف، ۱۳۹۰ق. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضاعلیه‌السلام، نجف، بی‌نا، ۱۳۹۰ق. | ||
* طوسی، محمد بن الحسن، الامالی، قم، دارالثقافة، ۱۴۱۴ق. | * طوسی، محمد بن الحسن، الامالی، قم، دارالثقافة، ۱۴۱۴ق. | ||
* عبیدلی، محمد بن ابی | * عبیدلی، محمد بن ابی جعفر، تهذیب الانساب و نهایة الاعقاب، تحقیق محمود کاظم المحمودی، قم، مکتبه آیه الله المرعشی، ایران، چاپ دوم، ۱۴۲۸ق. | ||
* عرفان منش، جلیل، مهاجران موسوی، تهران، موسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۹۱ش. | * عرفان منش، جلیل، مهاجران موسوی، تهران، موسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۹۱ش. | ||
* عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار فی حط الاوزار عن زوار المزار، تحقیق علامه قزوینی، تهران، انتشارات نوید، ۱۳۲۸ش. | |||
* عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار فی حط الاوزار عن زوار المزار، تحقیق علامه قزوینی، انتشارات نوید، | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، مصصح غفاری و آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | ||
* | * مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، تهران، اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش. | ||
* | |||
* شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، بیروت، دارالمفید، ۱۴۱۴ق. | * شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، بیروت، دارالمفید، ۱۴۱۴ق. | ||
*مستوفی، حمدالله، تاریخ گزیده، تهران، انتشارات امیر کبیر، چاپ سوم، ۱۳۶۴ش. | |||
* ملک الکتاب، آقا میرزا، بحر الانساب موسوم به ریاض الانساب و اعقاب، بمبئی، چاپ سنگی، ۱۳۳۵ق. | * ملک الکتاب، آقا میرزا، بحر الانساب موسوم به ریاض الانساب و اعقاب، بمبئی، چاپ سنگی، ۱۳۳۵ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||