کاربر ناشناس
حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Emadmohseny جز (←محل دفن) |
imported>Emadmohseny جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
علاوه بر شیراز و طبس در [[کرمان]]، [[بهبهان]]، [[قزوین]]، [[ساری]] و کجور نیز بقعه‌های به حسین بن امام موسی کاظم(ع) منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰تا۲۸۳</ref> | علاوه بر شیراز و طبس در [[کرمان]]، [[بهبهان]]، [[قزوین]]، [[ساری]] و کجور نیز بقعه‌های به حسین بن امام موسی کاظم(ع) منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰تا۲۸۳</ref> | ||
==سن== | |||
نویسده [[بحر الانساب و مجمع الاعقاب|بحر الانساب]] سن وی را هنگام شهادت یا وفات ۱۳سال نقل کرده‌است<ref> بحر الانساب و مجمع الاعقاب ص۵۵</ref> اما این نظریه با اشکالاتی روبرو است. از آنجا که شهادت امام موسی کاظم(ع) در سال 183ق بوده <ref>شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۲۱۵</ref> و امام کاظم(ع)نیز سال‌های آخر عمر خود را در زندان به سر می برده‌است<ref>رسول جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۳۹۳</ref> باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج ساله باشد. و هنگام هجرت امام رضا به خراسان 22ساله چرا که امام رضا(ع) در سال 201 به خراسان هجرت کرد<ref> جعفریان، ۱۳۸۷، ص۹۵</ref> اگر بگویم شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد را درک کرده‌است باید به این مقدار دو یا سه سال افزود و او را تقریبا جوانی 24 یا 25 ساله بوده‌است. بدین جهت 13ساله بودن وی هنگام شهادت یا وفات از طرف برخی تضعیف شده‌است.<ref>جلوگاه نور، ص۴۳</ref> | |||
===شیراز=== | ===شیراز=== | ||
بنابر گزارشی که مدفن حسین بن موسی(ع) را در شیراز می‌داند او یکی از همراهان [[شاه چراغ]] بوده است، این کاروان به قصد دیدار امام رضا(ع) همراه با سایر برادرانش از [[مدینه]] عازم [[خراسان]] شد.<ref>عیسی بن جنید شیرازی، ص۳۰۶؛فرصه الدوله، آثار العجم</ref> تاریخ هجرت آنان به طور دقیق معلوم نیست ولی با توجه به روایتی در [[بحار الأنوار|بحار]] این کاروان پس از [[شهادت]] امام رضا(ع) عازم [[ایران]] شد چرا که حسین بن موسی، پس از شهادت امام رضا(ع) در مدینه از امامت امام جواد(ع) دفاع می‌نماید.<ref> مسائل علی بن جعفر و مس تدرکاتها، ص۳۲۰؛الکافی، ج۳، ص۲۴۵</ref> | بنابر گزارشی که مدفن حسین بن موسی(ع) را در شیراز می‌داند او یکی از همراهان [[شاه چراغ]] بوده است، این کاروان به قصد دیدار امام رضا(ع) همراه با سایر برادرانش از [[مدینه]] عازم [[خراسان]] شد.<ref>عیسی بن جنید شیرازی، ص۳۰۶؛فرصه الدوله، آثار العجم</ref> تاریخ هجرت آنان به طور دقیق معلوم نیست ولی با توجه به روایتی در [[بحار الأنوار|بحار]] این کاروان پس از [[شهادت]] امام رضا(ع) عازم [[ایران]] شد چرا که حسین بن موسی، پس از شهادت امام رضا(ع) در مدینه از امامت امام جواد(ع) دفاع می‌نماید.<ref> مسائل علی بن جعفر و مس تدرکاتها، ص۳۲۰؛الکافی، ج۳، ص۲۴۵</ref> | ||
اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به شهادت برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شب‌های پیشاور، ص۱۱۹، میزاحسن فسائی، فارسنامه ناصری، ص۵۴</ref> سید علاء الدین پس از شهادت برادرش احمد بن موسی(ع) متواری می‌شود. هنگامیکه به سوی این باغ می‌رفته تشخیص داده‌اند که او از [[بنی هاشم]] است و در همان باغ او را بقتل می‌رسانند.<ref>بحار الأنوار، المجلسی،ج۴۸،ص:۳۱۲</ref> | اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به شهادت برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شب‌های پیشاور، ص۱۱۹، میزاحسن فسائی، فارسنامه ناصری، ص۵۴</ref> سید علاء الدین پس از شهادت برادرش احمد بن موسی(ع) متواری می‌شود. هنگامیکه به سوی این باغ می‌رفته تشخیص داده‌اند که او از [[بنی هاشم]] است و در همان باغ او را بقتل می‌رسانند.<ref>بحار الأنوار، المجلسی،ج۴۸،ص:۳۱۲</ref> | ||
[[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ گزیده،متن،ص:۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید، هزار مزار، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته شب دوشنبه را به زیارتی وی اختصاص داده‌اند به طوریکه بقعه مملو از جمعیت می‌شود. | [[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ گزیده،متن،ص:۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید، هزار مزار، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته شب دوشنبه را به زیارتی وی اختصاص داده‌اند به طوریکه بقعه مملو از جمعیت می‌شود. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>جنید شیرازی، شدالازار، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است. | قبل از علامه مجلسی این داستان در کتابهای [[شَدّالازار فی حطّ الاوزار عن زُوار المزار|شدالازار]] نوشته [[جنید شیرازی]]<ref>جنید شیرازی، شدالازار، ص۲۶۰ </ref> و [[شیراز نامه]] نوشته [[زرکوب شیرازی|زرکوب]]<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۲ </ref>آمده‌است. | ||
===طبس=== | ===طبس=== | ||
در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰</ref>نامه‌ای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد.<ref>مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ج۵، ص: ۳۰۱</ref> | در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰</ref>نامه‌ای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد.<ref>مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ج۵، ص: ۳۰۱</ref> | ||