بنی‌اسد: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی‌اسد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۳:۴۳

۴۶۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۴

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Aghaie

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 کثرت بنی اسد در کوفه چنان بود که در همان سال‌های نخست، دومین قبیلۀ ساکن شهر، پس از هَمدان، شمرده می‌شد.نصر، وقعة صفین، ص311. در حدود سال 50ق/670م با توجه به شرایط جدیدی که خلافت معاویه پدید آورده بود، زیاد، حاکم عراق، در ساختار قبیله‌ای کوفه تغییراتی داد و «اسباع» را به «ارباع» تبدیل کرد و اسد و مِذحَج رادر ربع چهارم جای گرفتند.طبری، تاریخ، ج4، ص48. نیز نکـ: ماسینیون، خِطَط الکوفه، صص15-16. خلیف، حیاة الشعر فی الکوفه، ص31. این نظام جدید تا سال‌ها همچنان پا بر جا بود.نکـ: طبری، تاریخ، ج7، ص172.
 ==رسیدن به امارت==
-در حدود سدۀ3ق، گروه بزرگی از قبیلۀ بنی اسد در شهر حلب و اطراف آن ساکن شدند.نکـ: ابن عدیم، بغیة الطلب، ج1، ص534. اما منطقه بین النهرین همچنان زیستگاه اصلی آنان بود، هرچند به عشیره‌های دیگری تقسیم شدند و برخی به ایران نیز آمدند. مهم‌ترین عشیرۀ بنی اسد که بیش از یک قرن در نقاطی از خوزستان و جنوب عراق، امارت موروثی یافتند، مزیدیان هستند. بنی مزید در حکومت آل بویه بر دیگر عشیره‌های بنی اسد قدرت یافتند و به خصوص پیوند ایشان با کردان منطقه بر قدرتشان افزود، چنان که در حلّه و نواحی اطراف تا اهواز و هویزه امارتی بنیان نهادند و بعدها نیز در حوادث مربوط به روابط میان برکیارق و سلطان محمد، فرزندان ملک‌شاه، نقشی بسزا ایفا کردند.نکـ: کرکوش، تاریخ الحله، صص13-20. در روزگار معاصر، بنی اسد در عراق، مجموعه‌ای از عشایر را تشکیل می‌دهند که به آنها «اهل الجزائر» هم گفته می‌شود. آنها غالباً در جنوب نهر فرات و اطراف کربلاء سکنا دارند.طاهر، العشائر العراقیة، صص100-101. برای نش ایشان در حوادث معاصر، نکـ: بستانی، دائرة المعارف، ج3، صص473-474.
+در حدود سدۀ3ق، گروه بزرگی از قبیلۀ بنی اسد در شهر [[حلب]] و اطراف آن ساکن شدند.<ref>نکـ: ابن عدیم، بغیة الطلب، ج1، ص534.</ref> اما منطقه [[بین النهرین]] همچنان زیستگاه اصلی آنان بود، هرچند به عشیره‌های دیگری تقسیم شدند و برخی به [[ایران]] نیز آمدند. مهم‌ترین [[عشیره|عشیرۀ]] بنی اسد که بیش از یک قرن در نقاطی از [[خوزستان]] و جنوب عراق، امارت موروثی یافتند، [[مزیدیان]] هستند. بنی مزید در حکومت [[آل بویه]] بر دیگر عشیره‌های بنی اسد قدرت یافتند و به خصوص پیوند ایشان با کردان منطقه بر قدرتشان افزود، چنان که در [[حلّه]] و نواحی اطراف تا [[اهواز]] و [[حویزه|هویزه]] امارتی بنیان نهادند و بعدها نیز در حوادث مربوط به روابط میان [[برکیارق]] و سلطان محمد، فرزندان ملک‌شاه، نقشی بسزا ایفا کردند.<ref>نکـ: کرکوش، تاریخ الحله، صص13-20.</ref> در روزگار معاصر، بنی اسد در عراق، مجموعه‌ای از عشایر را تشکیل می‌دهند که به آنها «<ref>اهل الجزائر</ref>» هم گفته می‌شود. آنها غالباً در جنوب نهر [[فرات]] و اطراف [[کربلاء]] سکنا دارند.<ref>طاهر، العشائر العراقیة، صص100-101.</ref><ref>برای نش ایشان در حوادث معاصر، نکـ: بستانی، دائرة المعارف، ج3، صص473-474.</ref>
 ==تشیع==
-شهرت بنی اسد در روزگار معاصر بیشتر به تشیع آنان است. بیشتر اهالی کوفه به تشیع گرایش داشتند و مرکزیت یافتن این شهر در دورۀ خلافت حضرت علی (ع) در این موضوع بی‌تأثیر نبود. گو اینکه در آغاز خلافت امام علی (ع) گرایش به تشیع در میان بزرگان بنی اسد چندان رایج نبوده است(نکـ: ابراهیم بن محمد، الغارات، ج1، ص323، ج2، ص484. ، با این همه، گروه کثیری از شیعیان برجستۀ کوفه از قبیلۀ بنی اسد یا موالی ایشان بوده‎‌اند.مثلا نکـ: کشی، معرفة الرجال، صص78-79، 413، 478. نجاشی، رجال، صص20،27. لینکه پاره‌ای روایات مربوط به واقعۀ کربلاء، نشان از شرکت چند تن از افراد بنی اسد در لشکر کوفه داردبلاذری، ج3، ص205. طبری، تاریخ، ج5، صص448، 468. ابن اثیر، الکامل، ج4، ص91.، اما گروهی دیگر از ایشان که احتمالاً اهل شهر کوفه بودند و در آبادی‌های اطراف شهر سکنا داشتند، پیکر شهدای اهل بیت (ع) را دفن کردند.بلاذری، فتوح البلدان، ج3، ص205. طبری، تاریخ، ج5، ص455. شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص114. ابن اثیر، الکامل، ج4، ص80. این موضوع چندان شهرت یافته است که در نمایش سنتی تعزیه، نمایش ویژه‌ای به تدفین شهدا به دست افراد بنی اسد اختصاص دارد.همایونی، تعزیه و نمایش در ایران، ص100.شهریاری، ج1، صص118، 268-269. همچنین گروهی از راویان و اصحاب ائمه (ع) از بنی اسد یا موالی ایشان بوده‌اند.مثلا نکـ: نجاشی، رجال، صص14، 20، 22،27، 127. از مشهورترین دانشمندان شیعی از این قبیله، می‌توان به ابوالعباس نجاشی اسدی کوفی، رجال شناس بزرگ سدۀ پنجم هجری، اشاره کرد.
+شهرت بنی اسد در روزگار معاصر بیشتر به [[تشیع]] آنان است. بیشتر اهالی کوفه به تشیع گرایش داشتند و مرکزیت یافتن این شهر در دورۀ خلافت [[حضرت علی (ع)]] در این موضوع بی‌تأثیر نبود. گو اینکه در آغاز خلافت امام علی (ع) گرایش به تشیع در میان بزرگان بنی اسد چندان رایج نبوده است<ref>نکـ: ابراهیم بن محمد، الغارات، ج1، ص323، ج2، ص484.</ref> ، با این همه، گروه کثیری از [[شیعیان]] برجستۀ کوفه از قبیلۀ بنی اسد یا [[موالی]] ایشان بوده‎‌اند.<ref>مثلا نکـ: کشی، معرفة الرجال، صص78-79، 413، 478.</ref><ref>نجاشی، رجال، صص20،27.</ref> اینکه پاره‌ای روایات مربوط به [[واقعه كربلا|واقعۀ کربلاء]]، نشان از شرکت چند تن از افراد بنی اسد در لشکر کوفه دارد<ref>بلاذری، ج3، ص205. طبری، تاریخ، ج5، صص448، 468.</ref><ref>ابن اثیر، الکامل، ج4، ص91.</ref>، اما گروهی دیگر از ایشان که احتمالاً اهل شهر کوفه بودند و در آبادی‌های اطراف شهر سکنا داشتند، پیکر شهدای [[واقعه كربلا|اهل بیت (ع)]] را دفن کردند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ج3، ص205.</ref><ref>طبری، تاریخ، ج5، ص455.</ref> <ref>شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص114.</ref><ref>ابن اثیر، الکامل، ج4، ص80.</ref> این موضوع چندان شهرت یافته است که در نمایش سنتی [[واقعه كربلا|تعزیه]]، نمایش ویژه‌ای به تدفین شهدا به دست افراد بنی اسد اختصاص دارد.<ref>همایونی، تعزیه و نمایش در ایران، ص100.</ref><ref>شهریاری، کتاب نمایش، ج1، صص118، 268-269.</ref> همچنین گروهی از راویان و اصحاب ائمه (ع) از بنی اسد یا موالی ایشان بوده‌اند.<ref>مثلا نکـ: نجاشی، رجال، صص14، 20، 22،27، 127.</ref> از مشهورترین دانشمندان شیعی از این قبیله، می‌توان به [[نجاشی|ابوالعباس نجاشی اسدی کوفی]]، رجال شناس بزرگ سدۀ پنجم هجری، اشاره کرد.
 ==اهل لغت==
-قبیلۀ بنی اسد به سبب صحرانشینی، مورد توجه دانشمندان لغت‌ شناس و ادیب نیز بوده، و گفته‌اند که این قبیله یکی از منابع ادبی در سده‌های نخستین هجری به شمار می‌آمده است.نکـ: سیوطی، المزهر، ج1، ص211.
+قبیلۀ بنی اسد به سبب صحرانشینی، مورد توجه دانشمندان لغت‌ شناس و ادیب نیز بوده، و گفته‌اند که این قبیله یکی از منابع ادبی در سده‌های نخستین هجری به شمار می‌آمده است.<ref>نکـ: سیوطی، المزهر، ج1، ص211.</ref>
 ==شاعران قبیله==
-از بنی اسد بن خزیمه شاعران بزرگی نیز برخاستند. مشهورترین ایشان کمیت بن زیاد اسدی، شاعر بزرگ شیعی است.ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج5، ص388. از دیگر شاعران ایشان، می‌توان به بشر ابن ابی حازم اشاره کرد که هم دوران جاهلیت و هم اسلام را درک کردابن قتیبه، الشعر و الشعراء، صص145-147. ، ایمن بن خریم، ابن زبیر، اقیشر از دیگر شاعران مشهور این قبیله‌اند.
+از بنی اسد بن خزیمه شاعران بزرگی نیز برخاستند. مشهورترین ایشان [[کمیت بن زیاد اسدی]]، شاعر بزرگ شیعی است.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج5، ص388.</ref> از دیگر شاعران ایشان، می‌توان به بشر ابن ابی حازم اشاره کرد که هم دوران جاهلیت و هم اسلام را درک کرد<ref>ابن قتیبه، الشعر و الشعراء، صص145-147.</ref> ، ایمن بن خریم، ابن زبیر، اقیشر از دیگر شاعران مشهور این قبیله‌اند.
-اخبار و آثار بنی اسد را محمد بن عبدالملک فقعسی-که تا پس از روزگارمنصور عباسی حیات داشت- در کتابی با عنوان مآثر بنی اسد و اشعارها گرد آورده بودابن ندیم، الفهرست، ص55. که اینک نشانی از آن در دست نیست.
+اخبار و آثار بنی اسد را محمد بن عبدالملک فقعسی-که تا پس از روزگار [[منصور دوانیقی|منصور عباسی]] حیات داشت- در کتابی با عنوان مآثر بنی اسد و اشعارها گرد آورده بود<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص55.</ref> که اینک نشانی از آن در دست نیست.
 ==پانویس==
 {{پانویس}}