Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۱۳۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←شأن نزول: لینک) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = فلق |کتابت = ۱۱۳|جزء = ۳۰|آیه = ۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۲۰|بعدی = [[سوره ناس|ناس]] |قبلی = [[سوره اخلاص|اخلاص]] |کلمه = ۲۳|حرف = ۷۳|تصویر=سوره فلق.jpg}} | {{سوره||نام = فلق |کتابت = ۱۱۳|جزء = ۳۰|آیه = ۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۲۰|بعدی = [[سوره ناس|ناس]] |قبلی = [[سوره اخلاص|اخلاص]] |کلمه = ۲۳|حرف = ۷۳|تصویر=سوره فلق.jpg}} | ||
'''سوره | '''سوره فَلَق''' صد و سیزدهمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] سیام جای گرفته است. سوره فلق جزو [[چهار قل|چهارقل]] است. [[خدا|خداوند]] در این سوره به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور میدهد از هر شرّی به خدا پناه ببرد، مخصوصاً از شر تاریکی شب، زنان افسونگر و شر [[حسد|حسودان]]. برخی از مفسران [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] گویند این سوره هنگامی [[نزول قرآن|نازل]] شد که مردی [[یهود|یهودی]]، پیامبر(ص) را [[سحر|سِحر]] کرد و پیامبر به سبب آن بیمار شد. پس از آمدن [[جبرئیل]] و نزول سوره فلق و [[سوره ناس|ناس]]، آیاتی از آن بر پیامبر(ص) خوانده شد و او از بستر بیماری برخاست. برخی از عالمان [[شیعه]] به این سخن اشکال کردهاند و گفتهاند سحر و جادو بر پیامبر(ص) اثر نمیکند. | ||
سوره فلق و ناس را [[معوذتین|مُعَوِّذتین]] گویند؛ چراکه برای [[تعویذ]] خوانده میشوند. در فضیلت [[تلاوت]] سوره فلق، از جمله نقل شده است هر کس دو سوره ناس و فلق را بخواند، مانند آن است که همه کتابهای [[پیامبران]] الهی را قرائت کرده است. همچنین نقل شده است پيامبر(ص) دو سوره فلق و ناس را محبوبترينِ [[فهرست ترتیبی سورههای قرآن|سورهها]] نزد خداوند میدانست. | سوره فلق و ناس را [[معوذتین|مُعَوِّذتین]] گویند؛ چراکه برای [[تعویذ]] خوانده میشوند. در فضیلت [[تلاوت]] سوره فلق، از جمله نقل شده است هر کس دو سوره ناس و فلق را بخواند، مانند آن است که همه کتابهای [[پیامبران]] الهی را قرائت کرده است. همچنین نقل شده است پيامبر(ص) دو سوره فلق و ناس را محبوبترينِ [[فهرست ترتیبی سورههای قرآن|سورهها]] نزد خداوند میدانست. |