حیدرآباد (هند): تفاوت میان نسخه‌ها

# '''میدان چار کمان''' (احداث در ۱۰۰۳ق)، که چهار دروازه محرابی شکل بزرگ دارد. در این میدان، عمارات سلطنتی قطب شاهیان، [[مسجد جامع|مسجدجامع]]، دادمحل (دادگاه) و در وسط میدان حوض دایرهای سنگی با نیمکت‌هایی وجود داشته، اما امروزه فقط حوض سنگی و مسجدجامع باقی مانده است.<ref>علیخان، ص۷؛ کرمی، ص۱۴۵ـ ۱۴۷.</ref>

#'''دارالشفا یا شفاخانه''' (احداث در ۱۰۰۴ق)، که محل درمان بیماران بوده و بهعنوان دانشگاه علوم پزشکی نیز کاربرد داشته است. در گوشه حیاط این بیمارستان، عاشورخانه‌ای ساخته شده است که در آن عَلَم [[امام سجاد]] علیه السلام قرار دارد و مسجدی به نام دارالشفا متعلق به همان زمان دارد.<ref>علیخان، ص۹.</ref>

# '''چارمنار/ چارمینار'''، بنایی مربع شکل به ارتفاع ۲۶ متر (احداث در ۱۰۰۶ق)، در جنوب میدان چارکمان. این عمارت از هر چهار طرف، دروازه‌ای محرابی شکل دارد و چون در هر یک از چهارگوشه بام آن، یک منار مرتفع و زیبا ساخته‌اند، به چهارمنار معروف شده است. این بنا دو طبقه دارد. طبقه اول در زمان قطب شاهیان مدرسه علوم دینی بود و طبقه دوم که گچبری‌های زیبا داشت، مسجد بود.<ref>خان زمان خان، ص۲۱؛ کرمی، ص۱۴۷ـ۱۴۸؛ علیخان، ص۶ـ ۷.</ref>

# '''مکی مسجد''' یا مکه مسجد، از مشهورترین مساجد حیدرآباد، واقع در جنوب غربی چهارمنار.<ref>کرمی، ص۱۵۰.</ref> سلطان محمد قطب شاه در ۱۰۲۳ق ساخت این مسجد را که در دکن بی‌نظیر بود آغاز کرد و آن را بیت العتیق<ref group="یادداشت"> بر اساس آیه ۳۳ سوره حج یکی از نام‌های کعبه بیت العتیق است</ref> نامید،<ref>خان زمان خان، ص۳۴، ۳۶.</ref> اما اتمام آن در زمان اورنگ زیب بود که رواق‌ها و صحن و حوض و دیوار و دروازه و برج بزرگ و گنبد آن ساخته شد و مکی مسجد نام گرفت. بنابر نوشته روی سنگ مرمر بالای سر در مسجد، ساخت آن در ۱۱۰۴ به پایان رسیده است.<ref>خان زمان خان، ص۳۷ـ۳۸.</ref> از شاخصه‌های مهم حیدرآباد مساجد آن است؛ به جز مساجد یاد شده حدود هفتصد مسجد قدیمی و جدید نیز دارد.<ref>کرمی، ص۱۵۰، ۱۵۲ـ۱۵۳.</ref>